'De laatste dag van de maand en ik lig drie berichten achter'. Huh? Ja, het mag duidelijk zijn dat ik mijn slaap nodig was. Wat ik bedoelde te zeggen was dat ik nog drie berichten nodig had voor de maand april. Drie singles té minimaal voor een 'Singles round-up'? Ik ben nog niet lang wakker en heb zojuist heerlijk achter huis gezeten in de korte broek. Dat bevalt wel. Wellicht dat het buiten Uffelte ietsje frisser is aan de knieën en ik denk dat er nog wel een wandel- of fietstochtje in zit, ook al leunt het dan zwaar op de 'H' van herhaling. Omdat ik wel benieuwd ben naar de meest recente aanwinst kan ik het overgebleven trio ook net zo goed mee pakken. Ik heb gisteren betaald voor een partijtje van Facebook-kameraad Chris. Hoewel het een handelaar in soul is, heeft hij een 'bargain corner' met algemene Engelse persingen en het is vooral daar waar ik boodschappen heb gedaan. Uiteraard verwacht ik iets van dertig tot veertig van Mark, afhankelijk van hoeveel 'dure' platen hij in het pakket heeft gestopt. Deze laatste 'Singles round-up' bevat de twee meest recente Izipho Soul-releases (buiten een meer recente 'pre-order') en een persoonlijke Amerikaanse ontdekking.
* The Krash Band- So I Can Make This Change (UK, Izipho Soul, 1976, re: 2023)
Drie jaar geleden was het nog controversieel om te zeggen, maar met gerenommeerde onderzoekers en 'de kennis van nu' mogen we wel stellen dat de lockdowns niets hebben uitgehaald ten aanzien van een virus. Ik heb gelukkig weinig mee gekregen van de lockdowns want de posterijen gaat altijd door. Waarom wel je winkelwagentje wassen en niet post die in achtentwintig handen is geweest met handschoentjes bezorgen? Het enige positieve aan de lockdowns is iets op muzikaal vlak. Een paar bevriende soul-dj's dagen elkaar uit om tijdens de lockdown op zoek te gaan naar de oorspronkelijke uitvoerders van enkele van hun favoriete platen. Dat heeft inmiddels een fraaie collectie opgeleverd. Sommige hebben de mastertapes nog op zolder liggen en met alle betrokkenen in een Zoom-meeting is het vrij eenvoudig om de platen opnieuw uit te brengen. Ik weet niet of dit helemaal het verhaal is van The Krash Band, feit is wel dat Patrick sinds 2020 zich méér is gaan toeleggen op het uitbrengen van gerestaureerde jaren zeventig-soul welke als originele plaat niet zijn te vinden. Deze single is zelfs een 'double-sider' en zo op het eerste gezicht zie ik geen overeenkomst tussen de bands. Evelyn Holder verzorgt de zang op de kant van The Krash Band. Bij het intro is het meteen duidelijk, dit is pure klasse. Hoewel in 1976 de funk en de disco constant op de loer ligt, bevindt The Krash Band zich nog in het territorium van de 'crossover sweet soul' uit de vroege jaren zeventig. Ik heb deze al eens eerder gedraaid en ik moet zeggen dat hij nu al begint te groeien bij mij. Dan ben ik ook wel benieuwd naar de keerzijde. Dat geeft ons 'Hard To Know' van Oneness dat in 1977 is geregistreerd. Dat is méér klasse nu van een aantal heren met een Supertramp-piano in de achtergrond. Zo mogelijk nóg zoeter dan The Krash Band. Van de laatste kan ik alleen vinden dat het in 1976 op Liberated Records is verschenen, van Oneness is buiten de Izipho om niets bekend op het web. Numero heeft het een paar jaar geleden op een 'Eccentric Soul'-cd uitgebracht.
* Valentino Maltos- Prototype (UK, Izipho Soul, 2023)
Een ander regelmatig terugkerend thema bij Izipho zijn de moderne jazzy dance-producties en daar hebben we nu weer een voorbeeld van. In het verleden heeft dat platen gegeven van J.D.'s Time Machine en nu is het de beurt aan producent Valentino Maltos. Hij heeft vorig jaar een cd uitgebracht en Izipho heeft de exclusieve rechten verworven om twee tracks op single uit te brengen. De a-kant is 'Prototype' en heeft als gastzangeres Kiikii Star. Het heeft een zeer dansbare groove en 'Prototype' heeft een lekkere 'hook', verder is het nummer aangekleed met kleine jazzy elementjes welke het nét even anders maken dan de gemiddelde danspop. De concurrentie gaat in 2023 ook zwaar worden maar ik zou me kunnen voorstellen dat dit één van de 'tunes' wordt van de komende zomer. Je zal mij niet horen klagen als het gebeurt! Op de andere kant staat 'Just Look Up' met zang van Marqell maar deze is een beetje kleurloos op het eerste gehoor. 'Prototype' gaat hier de hit worden!
* Moniquea- Do It Again (US, Mofunk, 2021)
Oh... hij is minder 'nieuw' dan dat ik had verwacht... Maakt niet uit! Ik denk dat die toch nog vrij 'unearthed' is. Voor tweedehands platen ga je naar Discogs maar Bandcamp is ook een gevaarlijke omgeving voor ondergetekende. Hier koop je rechtstreeks van de artiesten zélf en dat scheelt weer een winst hier of daar. Via de pagina van Mark ben ik 'bevriend' geraakt met Graham. Op de pagina zijn we al bekend als 'the two G's' omdat onze beide namen met een G beginnen en onze muzieksmaak elkaar overlapt. Graham stuurt me een paar weken geleden een linkje van een nieuwe plaat op een Engels label. Deze moet nog officieel worden uitgebracht. Ik geloof dat Moniquea in de 'recommendations' komt. Er zijn nog vier exemplaren beschikbaar via Bandcamp en, ja, hij is digitaal uitgebracht in oktober 2020. 'Do It Again' is moddervette jaren tachtig disco met een erg prettige 'hook'. Haar tourdates laten zien dat ze het al een tijdje rustig aan doet, in 2019 is ze bijvoorbeeld nog in Duitsland geweest. Qua retro eighties' soul heb ik beslist mindere voorbeelden gehoord. Alleen jammer dat-ie niet hagelnieuw is. Tijd voor een heruitgave!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten