Afgelopen week heb ik al getwijfeld of ik niet een fiets zal huren voor dit weekend. Met name de temperatuur op maandag lijkt erg goed te worden. Als vrijdag vrij onverwacht al een beetje troosteloos is, bedenk ik me. Achteraf gezien wordt morgen later op de middag regen verwacht en komt de wind uit het zuiden. Niet helemaal hetgeen dat ik in gedachten heb. Ach, ik kan immers ook een mooi stuk wandelen. Ik gniffel een beetje als ik aan het stoute idee denk. Waarom niet? Ja, het wordt een eind maar op zichzelf moet ik het kunnen doen. En... ik heb het vanmiddag gedaan. 'Rondje (st)Ruinen'. Het zal al met al een kilometer of twintig zijn geweest en dat voel ik ook aan mijn voeten!
Ik heb de heenweg meteen al helemaal in mijn hoofd. Op de terugweg wil ik iets 'ontdekken'. Daarover straks meer. Ik ga de Dorpsstraat af en steek de Rijksweg over. Ik duik op de Egginkstraat meteen de Reestweg in en ga door het bos. Dat scheelt weer het stuk klinkerweg door Rheebruggen. Vanuit daar naar Ansen en dan meteen rechtsaf de Ruinerdijk op. Deze blijf ik gewoon volgen en negeer de Armweide hoewel het daar wel mooi loopt. Ik doe overigens de gehele wandeling zonder muziek want mijn mp3-speler blijkt een bijna lege batterij te hebben. Toch heb ik de muziek niet gemist. De fluitende vogels houden me goed gezelschap en blijkbaar heeft de Opel-club een meeting ergens in de buurt. Ik kom verschillende oude Manta's tegen in de buurt van Ruinen. Ik kom uit bij de Meppelerweg. Ik kan nu gewoon de parallelweg volgen naar Ruinen maar kies ervoor nog een stukje richting Oldehave te gaan. Ik passeer het evenemententerrein waar ze nog druk bezig zijn met het bouwen van 'de bult' die vanavond ontstoken zal worden voor het traditionele paasvuur. Gelukkig is het cafetaria open in Ruinen en ik steek aan voor een hele grote milkshake. Verder heb ik nog een vol flesje water in de tas zitten en een paar mueslibollen. Ik ga me wel vermaken!
Vanuit Ruinen wil ik nog best een stukje om. Het is immers nog maar vier uur en ik ben niet gek ver van huis af. Ik loop langs de molen en besluit op de bankjes even flink rust te houden. Het flesje water gaat een eind heen leeg en ik eet een mueslibol. Na een sigaartje ben ik weer klaar voor de strijd. Ik begin inmiddels mijn voeten wel iets te voelen, maar hee... ik ben dit ook niet gewend! Eerst denk ik eraan om over Witteveen naar Ansen te gaan, maar nee... ik ga terug naar de Anserweg. Ik neem even plaats op het bankje in Ansen maar niet voor lang. Ik ga weer lopen en zie dan tot mijn grote vreugde dat het café-restaurant weer open is. Inmiddels weer een nieuwe eigenaar en nu heet het 'Tante Ans'. Ik neem plaats op het terras en geniet van twee heerlijke koppen koffie. De koffie is dermate goed dat ik de prijs helemaal prima vind! Kan nog wel eens. Normaal gesproken bij een fietstocht ben ik binnen twee zinnen thuis vanuit Ansen, maar... vandaag wil ik iets ontdekken. Ik woon hier per slot van rekening al zeven jaar!
Het moet ergens in oktober zijn geweest? Of misschien toch in 2021? Hoe dan ook: Ik lees over iets in Wijster en heb meteen idee om daar op de fiets naartoe te gaan. Nu weet ik wel waar Wijster ligt en ben er vaak genoeg naartoe gefietst. Toch wil ik weten wat de kortste route is. Als ik dit zie, raak ik in verwarring. 'Maar... daar kun je toch niet rechtdoor? Dat is een hoop drek het weiland in?'. Op nieuwjaarsdag 2021 ben ik ook over Ansen gelopen en dan is het donker als ik zie dat bij de brug links een voetpad loopt. Dat sla ik dan over. Dit jaar op nieuwjaarsdag sta ik bij de ingang van een zandpad en vraag me af waar dit gaat uitkomen. Vanaf Ansen is het raadsel waar ik uitkom als ik op de Voorlanden rechts ga. Het is een doodlopende weg voor motorverkeer maar er loopt een voetpad. Vanmiddag zijn de stukjes op de plek gevallen. Het eerder genoemde drekspoor is inderdaad de kortste weg van Uffelte richting Wijster. Na een paar kilometer gaat het over in asfalt. Verder rechtdoor naar de brug wordt weer zandpad en rechtsaf kom je uit op de Voorlanden in Ansen. Het kan daarmee ook wel eens de kortste weg zijn naar Ansen maar dit wil je zelfs je mountainbike niet aan doen! Vlak voordat het asfalt begint, komt de weg van Nieuwjaarsdag 2023 van links. Het is nu redelijk begaanbaar maar na een paar regenachtige dagen of in de winter wil je hier niet zijn. Ik gebruik de weg nu om terug te komen in Uffelte. Hoe dichter ik bij huis kom, hoe minder het wordt met mijn voeten. Een douche, nieuwe sokken en de Nike Air's in huis en ik voel ze nu al herstellen. Ik wil morgen nog wel iets gaan doen, maar de kilometers hebben we vanmiddag gemaakt. Het zal al met al een kilometer of twintig zijn geweest.
Op de foto het 'fietspad' dat ik vanmiddag heb ontdekt. Bij de boerderij begint het asfalt en even daarvoor komt het andere zandpad van links.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten