Het wordt een uiterst ontspannen maand qua singles. Ze komen stukje bij beetje binnen rollen en ik ga ze in hapklare brokken aan jullie voorschotelen. In vorige maanden heb ik nog wel eens negen singles per aflevering moeten doen, vanavond krijgen jullie er zes. En dat is tegelijk een opstapje naar twee afleveringen volgende week. Met zoveel interesse voor vinylsingles is het niet verbazingwekkend te noemen dat Facebook hierop advertenties voor me uitzoekt. Heel veel van deze advertenties heb ik reeds weg geklikt, maar er is eentje die terug blijft komen. Hij heeft ook enige tijd mijn interesse omdat hij een Marantz draaitafel in de aanbieding heeft. Helaas kan deze niet worden verzonden en Asperen is net ietsje te ver weg om hem te komen halen. Afgelopen zaterdag zie ik een bericht van hem dat hij 200 singles heeft toegevoegd. Ik neem een kijkje en zie onmiddellijk een single die zwaar mijn interesse heeft. Het resultaat zijn de nu volgende zes singles. Vanavond heb ik nog eens twaalf bij hem afgerekend en die verwacht ik dan volgende week. Nu de eerste zes van MVG Records. Ik heb ze nog niet gedraaid en dus gaan we 'live' een bericht schrijven.
* Leon Haywood- Don't Push It, Don't Force It (UK, 20th Century Fox, 1980)
De plaat is niet duur en gaat mee als kassakoopje. Ik heb de Nederlandse RCA en denk in eerste instantie aan de Blauwe Bak. Maar... aan de andere kant... het is een hit geweest en dus is het ook een fraai alternatief voor in de algemene jaren zeventig-bak. Volgens mijn herinnering is de Nederlandse ook aardig versleten. Hij is op zichzelf feestelijk genoeg om morgenavond even voorbij te komen in 'Do The 45' maar voor de a-kant is de Gele Bak het hoogst haalbare. Zou er een 'treasure' op de b-kant staan? Nee, daar gaat mijn hart niet sneller van kloppen. Gewoon in de algemene bak!
* The Marmalade- The Wishing Well (NL, EMI, 1973)
Tha Marmalade is in 1973 al ernstig in verval geraakt. Met name met het vertrek van Junior Campbell in 1971 is het bergafwaarts gegaan. Dean Ford trekt in 1973 aan een dood paard als hij deze single maakt voor het EMI-label. Het herinnert in de verte aan 'Rainbow' en dergelijke goede popsongs welke de band in de vroege jaren zeventig maakt, maar mist nét de 'x-factor'. Het is een erg goede plaat, laat daar geen misverstand over bestaan, maar van The Marmalade ben ik een tandje beter gewend. Ford verlaat de groep overigens in 1975 en de band van 'Falling Apart At The Seams' heeft in wezen weinig meer te maken met de originele Marmalade. Toch een eigenaardige single die je volgens mij niet iedere dag tegenkomt.
* David McWilliams- Can I Get There By Candle Light (NL, Ariola, 1968)
Ik heb de Nederlandse Major Minor uit 1969 maar deze is in een zeer matige conditie. Ik ben meteen bereid als ik deze single zie en dan blijkt het opeens de eerste persing te zijn. Uit de tijd dat Ariola nog een onderdeel is van Delta-Negram. Het deuntje kennen we natuurlijk allemaal dankzij Jan Van Veen en zijn 'Candlelight'-radioshows. Zelf heb ik al jaren een zwak voor het werk van McWilliams en dit is de voornaamste reden van deze eerste bestelling geweest.
* Roy Orbison- Say You're My Girl (UK, London, 1965)
Ik heb de single achteraf gezien vorig jaar maart in Assen gekocht maar het is vooral het Nederlandse fotohoesje dat me hier lokt. Dan blijkt ook nog eens de Engelse in het hoesje te zitten en is het helemaal bingo! De Engelse export-versie want ik zie opeens 'NCB' staan dat wijst op de Scandinavische markt. Volgens mij is die ook in een betere staat dan de Nederlandse, maar die was ook een paar euro goedkoper!
* The Police- Spirits In The Material World (NL, A&M, 1981)
Eerder heb ik een geschikte zesde single gezien maar die ben ik op slag vergeten. Vanavond zie ik hem opnieuw en besluit een tweede order erin te gooien. Ook daar zitten weer de nodige upgrades met fotohoesjes maar ook een zeer eigenaardig plaatje. Nog even een week geduld! The Police is zo'n single die als kassakoopje mee mag. Ik ben over het algemeen niet erg kapot van Sting en zijn mannen maar ik heb opeens ontzettend veel zin in deze single.
* The Alan Price Set- Simon Smith And The Amazing Dancing Bear (NL, Decca, 1967)
Het zijn echter vooral de jaren zestig-singles die de meeste interesse hebben in het aanbod van MVG. Sommige singles zijn flink aan de prijs, maar deze is voor mijn gevoel erg zonnig geprijsd. Ik kom hem niet vaak tegen met de fotohoes. Alan heeft zich in 1967 helemaal ontfermd over het materiaal van Randy Newman en de man tekent voor beide kanten van deze single. De single is in een erg nette staat en dus reken ik deze wel tot het koopje van dit sextet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten