'Kom je de verjaardag vieren aan de kust?'. W. is er al vroeg bij met mijn verjaardag. Het is één van de eerste dagen in april. Ik kijk even rond op het internet maar kan geen goedkoop treinkaartje vinden. Bij een recente zoektocht evenmin een resultaat. '...maar ik ben het weekend van Moederdag in Steenwijk dus wellicht kunnen we dan iets afspreken?'. Zo maken we de afspraak voor deze zondag. Om twaalf uur heb ik het eerste sms-je al binnen. Waar gaan we afspreken? Het gemakkelijkste is om bij haar moeder te ontmoeten en vanuit daar beslissen wat we gaan doen op deze fraaie middag. Dat begint eerst op het terras achter huis met een paar koppen koffie en de tijd verstrijkt tot vier uur eer we in de benen komen. Het besluit is dan al gevallen: We gaan niet naar de Woldberg. Een rondje door het park en een ander rondje om de Ruxveense Vijver lijkt wel een aardig idee. Het resultaat is een leuk rondje Steenwijk-West en eigenlijk is dat best nostalgisch.
We hebben hier eerder gelopen. Het is begin 2020, een paar weken voordat de paniek losbarst. We zullen gaan toosten op het nieuwe jaar en willen dat doen met een wandeling naar de Woldberg. Ook dan besluiten we het anders te doen. Ondanks dat de zon schijnt, is het dan vrij fris om de neus en ik moet ook weer door de kou naar huis fietsen. Ik blijf liever een beetje beschut binnen Steenwijk en het is weer eens iets anders. Dan lopen we langs de Ruxveense Vijver en gaan bij Zuidveen een stukje over de Kamp om via de wijk Clingenborgh Steenwijk weer binnen te lopen. Vanmiddag heb ik ook een zekere weerzin als ik denk aan de wandeling op en neer naar de Woldberg. Via het donkere deel van park Rams Woerthe lopen we naar de waterzuivering en vanuit daar naar de Ruxveense Vijver. Dan opper ik een plan dat W. gelukkig ook goed in de oren klinkt: We kunnen naar het cafetaria in Zuidveen lopen voor een ijsje? W. gaat voor het softijs en ik trakteer mezelf op drie bollen schepijs. Dan lopen we terug naar de Ruxveense Vijver en maken nu een rondje om de voormalige zwemplas heen. De herinneringen komen weer boven. Nadat we op zaterdagavond en zondagmorgen de plaatselijke horeca onveilig hebben gemaakt, stel ik voor om samen te 'ontkateren' aan de Ruxveense Vijver. Ik ben daar mooi op tijd maar om een uur of vier geef ik de hoop op. Even later krijg ik ook een sms-je dat ze niet komt.
Ik geloof dat de zwemplas in eerste instantie is dichtgegaan vanwege botulisme maar dat bij een nadere controle het water ook té smerig is. Ik ben niet vaak in het water maar kan me herinneren dat ik eens op een avond in het water ben geweest en dat er een laagje roest op mijn knieën achterblijft. Tegenwoordig is het louter nog een plek voor zonaanbidders. We lopen verder over de Verlaatseweg en een stukje Gasthuislaan en duiken dan het park in. Achter het oude gemeentehuis gaat W. op een bankje zitten en loop ik naar de rand boven het hertenkamp. Ongemerkt neemt ze twee foto's van mij terwijl ik probeer een hert te lokken. Zonder succes. Dan wijst ze naar de theekoepel. Is het dan toch open? Als we dichterbij komen, zien we dat het personeel aan het opruimen is. Een bord vertelt ons dat de koepel alleen open is voor gasten van een receptie. We gaan nog even op een bankje zitten bij de muziektent en aanschouwen de hertjes die juist weer worden gevoed door een moeder met kinderen. Daarna steken we het Steenwijkerdiep weer over naar het huis van haar moeder.
'Nog even een afzakkertje'. Dat wordt gewoon een koffie voor mij. Het loopt al tegen zeven uur als we afscheid van elkaar nemen. Hopelijk tot ziens aan de kust als er nog een leuke actie voorbij komt met treinkaartjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten