Het is gek als ik er weer eens over na denk. Als ik Soul-xotica start in 2010 noem ik mezelf al een paar jaar een Northern Soul-dj. Toch is me op dat moment nog niet helemaal duidelijk wat Northern Soul inhoudt. Ik denk dat het in 2011 is als ik een eerste verhaaltje over Northern Soul ga schrijven en vervolgens ontdek dat het méér is dan alleen maar een opgefokt ritme. Dan zie ik ook dat Northern Soul geen muziekstijl of -genre is maar feitelijk een levensstijl waarin de muziek een centrale rol speelt. Over de definitie van de muziek lopen de meningen uiteen. En wanneer is het eigenlijk begonnen? Er zijn verschillende data die allemaal een zeker begin impliceren maar Northern Soul wordt 'big business' als in 1973 The Casino in het Engelse Wigan haar deuren opent. Het is The Casino dat deze week ons de Week Spot bezorgt: Een van de 'Three before eight' en een plaatje dat lange tijd niets heeft gedaan voor mij. Het is echter sinds een half jaar dat ik het nummer meer ben gaan waarderen en sinds een paar weken heb ik het op vinyl. Niet op de originele Mala zoals afgebeeld want zoveel geld heb ik nu ook weer niet op mijn bankrekening staan. De plaat is de 'Casino Classics'-maxisingle waarvan dit de a-kant is. De Week Spot is deze week voor 'Time Will Pass You By' van Tobi Legend uit 1968.
Stel je voor: Je wilt een discotheek beginnen. Wat heb je nodig buiten een pand met een dansvloer en een bar? Juist, platen! Natuurlijk de grote hits maar zelfs al koop je al het dansbare uit de actuele Top 40 dan heb je nog altijd niet genoeg variatie om het publiek een avond te vermaken. Je hebt 'stoplappen' nodig die het publiek eveneens vermaken en welke als bruggetjes kunnen dienen tussen de grote hits van de dag. Ik denk dat in Amerika in de jaren zestig en zeventig slechts vijf procent van het totaal aantal nieuwe platen in de buurt komt van een hitparade. Er ontstaat een lucratieve handel waarbij overbodige platen naar Europa worden verscheept. Het lijkt erop dat The Golden Torch in Stoke-On-Trent hier gebruik van heeft gemaakt en dat op een zeker moment de dj's, nieuwsgierig als ze zijn, ook platen zijn gaan 'pluggen' die in eerste instantie geen hits zijn geweest in Amerika. Het is 1967 en het noorden van Engeland is qua jongeren een beetje leeg gelopen. De hippe jongeren en de muzikanten zijn afgereisd naar 'swinging London'. De beatgroepen zijn uit hun voegen gegroeid en treden alleen nog op in stadions, als ze al optreden. The Beatles heeft kort ervoor haar laatste optreden op een podium voor publiek gegeven. Terwijl leeftijdsgenoten allerhande hippe dingen ontdekken in de Engelse hoofdstad willen de achtergebleven jongeren in grijze arbeidersstadjes in het noorden van Engeland ook iets van zichzelf hebben. Zij gaan zelf dansjes bedenken op onbekend gebleven soul-plaatjes uit Amerika.
In Londen heeft muziekjournalist Dave Godin zijn platenzaak. Hij importeert soulplaten uit Amerika en brengt zelfs een aantal uit op zijn eigen Soul City-label. Dave ontdekt dat wanneer een noordelijke voetbalclub in Londen moet spelen er mensen met een noordelijk accent naar zijn zaak komen om een specifieke soort soul te zoeken. Waar zijn lokale klandizie voor Motown, Stax en funk gaat, daar slijt hij de meer uptempo soul aan de noordelijke klanten. Hij besluit de platen in een aparte rubriek te zetten en noemt dat 'Northern Soul'. De term wordt echter pas vanaf 1971 gebezigd. De eerste 'allnighters' zijn dan ook al een feit: Dansavonden welke rond middernacht beginnen tot acht uur 's ochtends. Om zolang actief te blijven op de dansvloer heb je bepaalde drugs nodig en dat is één van de redenen waarom Northern Soul in 1972 bijna dood bloedt. Het is zó populair dat pubs en clubs geregeld teveel mensen binnen hebben en de gemeentes trekken dranklicenties in van deze plekken. De wens voor een megagrote danszaal wordt steeds sterker en dan opent in 1973 The Casino de deuren. Het heeft een capaciteit van 1500 mensen, hoewel er vaak meer dan 2000 binnen zijn. In 1975 wordt Northern Soul 'mainstream' en dan haken veel dansers van het eerste uur af. Ook The Casino krijgt te maken met een lastig stadsbestuur en dit veroorzaakt dat in 1981 de laatste 'allnighter' wordt gehouden. Twee jaar later brandt het leegstaande gebouw uit en kort daarop wordt het gesloopt. Maar... 'long after tonight is all over' is de Northern Soul nog immer populair en gaat het een aantal malen door een revival.
De essentie van Northern Soul is feitelijk het zoeken naar onbekend gebleven soul-platen, het liefste op onafhankelijke platenlabels en zoveel mogelijk in mono. Deze methode kun je in ieder tijdvak plaatsen zonder dat de muziek nog heel erg 'Northern' hoeft te zijn. In 'The Village' wordt omstreeks 1990 hetzelfde gedaan. Terug naar The Casino. Het feest moet ik een keer afgelopen zijn. Dat is in 2022 zo en ook in 1981. Tegenwoordig draait de kroegbaas 'De Laatste Ronde' van André Hazes als teken dat de tap dicht is en je je drankje moet nuttigen om daarna naar huis te gaan. In Wigan besluiten de dj's altijd met dezelfde drie platen: 'Time Will Pass You By' van Tobi Legend, 'I'm On My Way' van Dean Parrish en 'Long After Tonight Is All Over' van Jimmy Radcliffe. Daarna gaan de lichten aan en moet iedereen de uitgang op zoeken. Tijdens de laatste 'allnighter' in september 1981 draait de dj 'Do I Love You' van Frank Wilson als een bonus en dat zal uitgroeien tot één van de meest legendarische platen uit de scene.
Bessie Grace Gupton wordt in 1941 geboren in Alabama. Ze is de dochter van gospelzangeres Emma Washington. Bessie begint haar loopbaan in het gospelkoor van haar moeder en groeit op in Detroit. Na tien jaar begint ze haar professionele loopbaan als zangeres bij B.B. King en neemt in 1963 haar eerste single op als Bessie Watson. Omstreeks 1966 neemt ze de naam Tobi Lark aan en dat resulteert in meer singles voor verschillende kleine labels welke allemaal geen hit worden. In 1968 wordt ze benaderd om een demo op te nemen. Het gaat om een liedje van de Engelse schrijver en producent John Rhys. Lark accepteert het baantje maar drukt het platenlabel meteen op het hart dat ze niet wil dat het onder haar naam wordt uitgebracht. Even later is de single toch een feit en is het toegeschreven aan Tobi Legend. Lark is niet tevreden met het resultaat. Daar denken de Engelse soul-dj's anders over en 'Time Will Pass You By' zal tot een enorme culthit uitgroeien. Het is juist het 'losse' van de demo-versie waarover Lark niet tevreden is dat maakt dat het nummer gaat 'leven'. Ze vertrekt kort daarna naar Canada en neemt drie singles op waarvan eentje een succes is in Canada. Ze blijft nog jaren actief in de muziek en voornamelijk in Canada en de omgeving van Detroit. Haar werk uit de jaren zestig is omarmd door de Northern Soul-fans en ik denk dat ik binnenkort nog een oudere Kent-uitgave ga bestellen. Wordt vervolgd?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten