Hoewel dit het eerste nieuws is dat ik vanochtend hoor, ben ik het vanavond in eerste instantie alweer vergeten. O ja, dat is waar ook... Meat Loaf is overleden. Ik hoor het op het nieuws, maar het volgende moment heb ik al iemand van het werk aan de telefoon en tegelijk ben ik me aan het omkleden en klaar te maken voor het werk. In Steenwijk is het vandaag zo gepiept en ik zou wensen dat ik het woensdag zo eenvoudig had gehad. Bij thuiskomst zie ik dat de schoenen zijn bezorgd bij de buurvrouw en een minuut later staat ze aan mijn deur. Ze zitten nog ingepakt want het wordt niet eerder dan zondag voordat ik ze ga inlopen. Voor morgenmiddag heb ik het plan om naar Meppel te fietsen. In de eerste plek voor dampvloeistof maar ik ga dan ook even bij het platenzaakje kijken en de boodschapjes doen bij de Action en de Xenos. Maar... Meat Loaf... Ik zou een foto kunnen zoeken van de man maar zie dan de bovenstaande foto. De grootste cheeseburger van de wereld. Ik neem aan dat Meat Loaf deze voor zijn ontbijt zou nemen en er is in zekere zin ook sprake van een 'meat loaf' en dus keur ik het helemaal goed. Niet de standaard biografie van de man want dat hebben jullie vandaag in elke krant kunnen lezen, maar vooral het effect dat Meat Loaf in mijn leven heeft gehad.
Ik ben van bouwjaar 1975 en ben dus drie jaar oud als opeens die sensationele plaat uit komt. Ik kan me nog wel herinneren dat het hele gezin voor de televisie zit als Meat Loaf in TopPop wordt gedraaid. Het is sensationeel omdat het meer van een toneelstuk weg heeft dan van een popliedje. Hoewel de single een 'edit' is van de albumversie is deze als single ook nog steeds van een ongekende lengte. Ik denk dat de vertoonde videoclip zo mogelijk nog meer potentiële platenkopers over de streep heeft getrokken. De opvolger, 'You Took The Words Right Out Of My Mouth', gooit eveneens hoge ogen en van deze plaat weet ik in ieder geval te herinneren dat mijn oudste broer hem op vinyl heeft. In de jaren tachtig zit ik in de schoolbanken als 'Paradise By The Dashboard Light' in de 'Arbeidsvitaminen' wordt gedraaid en verder is dit één van de platen die synoniem staat met Goede Vrijdag: De Top 100 Aller Tijden van Veronica. Ik weet er anno 2022 geen vinger meer op te leggen. Hoe voel ik me als ik in de jaren tachtig 'Dashboard Light' hoor? De plaat komt in 1988 opnieuw in de hitparade maar ik zit dan vooral op een afrastering (om een Engels gezegde te verhaspelen). In 1993 ben ik op een rommelmarkt als ik 'Bat Out Of Hell' tref. Ik neem de plaat mee, maar kan me eigenlijk niet heugen dat ik de plaat zélf integraal heb gedraaid. Het is vooral 'gereedschap' voor kroegoptredens waar je zonder 'Dashboard Light' gewoon niet goed bent uitgerust.
Eind 1993 komt Meat Loaf met een nieuwe plaat welke een enorme hit wordt: 'I'd Do Anything For Love'. Als mijn broer twee jaar later naar Denemarken verhuist, neem ik een tas met cd-singles van hem over. Waaronder deze van Meat Loaf. Ik zet het op een cassettebandje dat ik helemaal dol draai, maar niet vanwege dit nummer. Ik denk dat Meat Loaf 'wel oké' is voor mij anno 1995. Behalve natuurlijk het plat gedraaide 'Dashboard Light', hoewel dat ook weer zijn charmes heeft. Ik kan me niet een dorpsfeest voorstellen zonder dit nummer van Meat Loaf. Of het nu tijdens een playbackshow voor volwassenen is, een Top 100-band op een podium of een feest-dj... dit nummer komt standaard voorbij op een feestavond. Iedereen die nog een beetje fatsoenlijk op zijn benen kan staan, staat dan ook mee te hossen.
Je kan niet om Meat Loaf en dit nummer heen en het getuigt voor mij al snel van een 'slechte' muzieksmaak. Dat komt vooral door onze chauffeur in De Bilt. Iemand die alleen muziek 'mee pakt' van de radio en die dan meent opeens ergens 'fan' van te moeten zijn. In plaats van dat de autoradio wordt aangezet, worden wij (als bijrijders) dagelijks getrakteerd op zijn erg minimalistische muziekverzameling. Dat is 'Bat Out Of Hell' van Meat Loaf en een bandje met aan één kant de grootste hits van Elton John en Billy Joel aan de andere kant. Meat Loaf wordt een dagelijkse routine en dat is teveel van het goede. Als de chauffeur hals over de kop vertrekt en ik met een andere chauffeur op de bus zit, open ik het raam en gooi de bandjes over de vangrail in de berm. Ik ga nooit meer Meat Loaf horen! Althans, dat neem ik mezelf voor...
Een paar jaar later heb ik een tijdelijke residentie in 'Classics'. Ik zag afgelopen week dat de tent alweer een andere naam heeft gekregen. Ik ben de 'rock-dj' en mag op zondagavond van alles draaien, zo lang het maar rockt en bekend is. Als er dames het etablissement binnen stappen, moet ik meteen switchen naar Tina Turner of Bryan Adams. Als deze dames binnen blijven en een flinke slok op hebben, moet ik verplicht 'Paradise By The Dashboard Light' draaien. Ik ben altijd weer blij als de dames na een borreltje richting de deur waggelen, maar toch ontkom ik er een paar keer niet aan en gebruik dan de albumversie om aan toiletbehoeften te voldoen.
Voor 'Paradise By The Dashboard Light' hoeft u me niet lastig te vallen, maar... is het allemaal kommer en kwel? Welnee! 'You Took The Words Right Out Of My Mouth' heb ik minstens zo vaak gehoord als 'Dashboard Light', maar deze gaat me nimmer vervelen. Het is dus de enige single van Meat Loaf welke ik nog geregeld draai. Buiten dat mag zijn oeuvre wat mij betreft achter de vangrail van de weg tussen De Bilt en Zeist.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten