Normaal gesproken doe ik op woensdagavond 'Het zilveren goud'. De lijst voor januari ligt klaar voor publicatie en ik heb zelfs de maanden tot en met juni klaar. Vanaf dat punt moet ik het opneuw bekijken want in juli zit ik rond de negentig singles en in augustus zelfs over de honderd. Wellicht is het ook handig om alvast met 1998 en 1999 te beginnen want ook daarin vallen 'gaten' waarin ik praktisch geen nieuwe singles aanschaf of in de voorraad van de Emmaus vind. Vanmiddag zijn de singles van Mark gearriveerd. Omdat het publiceren op donderdag er vaak bij in schiet en ik graag de platen wil leren kennen voor het weekend presenteer ik jullie vanavond de eerste twee delen en vrijdag de derde. 'Het zilveren goud' kan gemakkelijk op zaterdagavond. Ik heb Mark de opdracht gegeven om voor het betaalde geld een pakketje van ongeveer 24 samen te stellen. Het zijn er uiteindelijk 21 geworden, maar ik kan er prima mee leven. Het is veelal 'modern' werk waarvan de meest recente uit 1992 is en verder vrij veel indie-soul uit de jaren tachtig. Ik ga jullie nu voorstellen aan de eerste zeven uit deze partij en dat doe ik uiteraard weer 'live' met de twee draaitafels.
* Sharon Benson- All Out Of Love (UK, Epic, 1981)
Ik noem weer de plaatjes bij de titels waarvoor ik ze in eerste instantie heb gereserveerd. Het valt me meteen op dat er iets is geschreven op het hoesje. Als ik iets beter kijk, lees ik 'Sharon Benson, lots of love, xxx'. Ik stuur bij deze zoentjes terug want ze ziet er best aardig en vrolijk uit op het hoesje. 'Get It Over With' is de eigenlijke a-kant en die ga ik straks even proberen. Eerst de b-kant waarvoor ik de plaat maanden geleden heb gereserveerd. De plaat is geproduceerd door Ben Findon en dat geeft het meteen een Engelse 'touch' want deze man heeft een fiks aantal producties op zijn naam staan. 'All Out Of Love' is zeer fraaie midtempo met een betoverende melodielijn. 'Get It Over With' heeft een prettig jaren zestig-gevoel en het probeert vast in te haken op de Mod- en soul-revival die aan de gang is in Engeland op dat moment. Zo betoverend als 'All Out Of Love' wordt het niet, maar de single mag als 'double-sider' de boeken in voor mij.
* Jonathan Burton- She's Pouring It On (US, Three Gems, 1992)
Als ik me niet vergis is Three Gems het eigen platenlabel van Roy C. Hij schrijft mee aan de a-kant van de single en is bovendien aansprakelijk voor het arrangement en de productie. Vanaf Sharon Benson slaan we even de zompige disco van de late jaren tachtig over en komen in 1992 terecht als de beats weer wat zachter zijn geworden en het geluid wat meer open is. 'She's Pouring It On' is het soort plaatje dat met een klein beetje geluk zomaar een grote hit had kunnen worden. Het is namelijk wel te vergelijken met een aantal hits uit 1992 en dit geluid doet het met name goed in de zomer. Het is in 1992 echter niet gelukt voor Burton. Niet heel erg essentieel maar wel een zeer fijn nummer en uiteraard heeft de medewerking van Roy C. Hammond me over de streep geholpen. Op de b-kant staat 'You Came (Just In The Nick Of Time)' en dat is een ballade welke meteen wel weer heel erg 'lo-fi' klinkt. Ik hou het bij de a-kant!
* Don Covay- I Was Checkin' Out She Was Checkin' In (UK, Mercury, 1973)
Deze heb ik al sinds 2008 in de Blauwe Bak staan, maar dan voornamelelijk voor de andere kant van de Amerikaanse persing. Dat heeft een lekkere funky cover van 'Money'. In geval van de Engelse heeft het 'Bad Mouthin' op de a-kant. Het is een klassieke ballade van ome Don. Terwijl hij zich laat uitchecken in een hotel na een wilde nacht met zijn minnares ziet hij zijn eigen vrouw het hotel binnen komen met haar minnaar. Een gevoel van jaloezie overstroomt in hem terwijl hij weet dat hij eveneens helemaal verkeerd bezig is. De vrouw waarmee hij heeft geslapen is immers ook weer getrouwd met een andere man. Een wijze les aan alle mannelijke luisteraars... blijf het bed delen met je geliefde want als jij gaat winkelen, kan je erop rekenen dat zij hetzelfde gaat doen. 'Bad Mouthing' is andere koek. Lekker upbeat en eigenlijk mijn favoriet van de twee, mede dankzij het fraaie arrangement. De Engelse persing heeft de doorslag gegeven want Amerikaans Mercury-styreen draai je binnen de kortste keren naar de malle moeren.
* Carol Douglas- Let You Come Into My Life (UK, Gull, 1978)
Douglas begint haar loopbaan in de midden jaren zestig als Carolyn Cooke. RCA heeft grootse plannen met haar als dit 'I Don't Mind' uitbrengt als demo. Op zichzelf zijn de reacties op de plaat wel aanleiding om een reguliere persing te doen verschijnen, maar dan komt het nieuws dat Cooke zwanger is. Dat past niet bij het rolmodel dat RCA in gedachten heeft en daar eindigt in eerste instantie haar carrière. In de midden jaren zeventig hangt ze rond in de studio's en daar heeft men lucht gekregen van een Engelse plaat die hoge ogen gooit in Amerika: 'Doctor's Orders' van Sunny. Amerikanen zijn erg chauvinistisch en willen graag een 'eigen' opname van het nummer hebben. Carol Douglas neemt het op en wint het in Amerika van Sunny. Na een aantal redelijke hits neemt ze in 1978 een cover op van 'Night Fever' waarvan 'Let You Come' de b-kant is. Dat is zeer prettige 'feelgood'-disco met net even het arrangement dat het aantrekkelijker maakt dan menig a-kant. 'Night Fever' is beslist geen verkeerde cover. Het tempo is ietsje opgevoerd, maar je mist domweg de harmonieën van de gebroeders Gibb. De b-kant is de winnaar voor mij.
* The Dramatics- Trying To Get Over Losing You (UK, ABC, 1975)
De klassieke samenstelling van The Dramatics maakt onder andere platen voor Stax maar in de midden jaren zeventig levert de groep ook een aantal fraaie dingen af op het ABC-label. 'Trying' meen ik afgelopen zomer te hebben gehoord in een 'goedkope' crossover soul-mix van een vriend. Ik hoef in ieder geval geen seconde na te denken als Mark de Engelse persing aanbiedt en het resultaat hoor ik nu. Zonder meer één van de betere Dramatics-singles uit deze periode. Op de b-kant wordt 'How Do You Feel' gevraagd en dat is meteen iets meer uptempo maar ook met een zekere spanning in de muziek. Met een iets mindere a-kant dan 'Trying' zou ik voor deze kant zijn gegaan, maar nu is het opnieuw een 'double-sider' voor slechts een paar Britse ponden.
* The Foundations- Make A Wish (UK, Riverdale, 1976)
Eigenlijk is de naam op het label Clem Curtis & The Foundation hetgeen erop wijst dat Clem na 1970 een nieuwe Foundations heeft samengesteld. 'Make A Wish' is de a-kant van de single en het is op slag 1968 want dit kantje past naadloos tussen 'Back On My Feet Again' en 'Build Me Up Buttercup'. Het is niet heel erg essentieel maar een zeer welkom alternatief voor het plat gedraaide 'Red Light Spells Danger' van Billy Ocean. Op de keerzijde wordt Amanda toegezongen en dat klinkt als een kruising tussen oude Foundations, disco en Suri-soul. Ik vind het eigenlijk de meer interessante kant en het klinkt 'lo-fi' genoeg om tussen deze platen in te passen.
* Millie Jackson- Leftovers (UK, Polydor, 1975)
De keerzijde van de hit 'Loving Arms'. Millie doet hierop een nummer van Prince Philip Mitchell en het klinkt in het intro alsof Mitchell in eigen persoon aanwezig is. Ze spreekt de man aan met Philip en hij antwoordt. En dan is er ook nog Jody die maar heeft besloten om bij hun in te trekken om op de hotelkosten van haar en Philip te bezuinigen. Millie zegt 'shagging' in het intro en volgens mij mag dat woord niet voor de Wolfman Radio-vergunningen, maar ach... er wordt tegenwoordig wel wat meer schokkends verkondigd op de radio. De kinderen horen in bed te liggen als ik begin met 'Do The 45'...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten