Zal ik eerst beginnen met een kleine huishoudelijke mededeling? Ik heb woensdagavond de singles geteld die klaar staan voor 'Het zilveren goud' in de komende maanden. Het blijkt dat als ik iedere woensdag negen singles presenteer dat het dan op den duur weer aardig parallel gaat lopen. Consequentie is wel dat de singles van augustus tot ver in september doorgaan, maar dat moest dan maar zo zijn. Bovendien moet ik het Solex-ritje naar Steenwijk nog even uitstellen want ik ga eerst nog op bezoek bij de buren in Jutrijp. De muziekhobby komt daar ter sprake en vervolgens worden de singles tevoorschijn gehaald en harde zaken gedaan. Het resultaat daarvan kunnen jullie hier woensdag en de weken erna zien. Ik ben na de 'Raddraaier' van vanavond nog slechts drie singles verwijderd van het einde van deze serie 'Raddraaien' en vandaag mag ik een plaatje zoeken uit een jaren zestig-bak. Het is meteen raak met de eerste, hoewel ik nog even de alternatieven op zoek. Hetgeen me ook meteen inspireert tot een kleine wijziging in de volgende serie: Waarom niet drie singles 'Raddraaien' in één bericht? Ach, dat is iets voor later. Caterina Valente moet nog wachten op een bericht en The Turtles moet ik al eens hebben gehad. De eerste keuze brengt me meteen terug naar de oorsprong van de verzameling: 'Little Girl' van The Troggs uit 1968. Ik kijk altijd eerst bij www.singlehoesjes.nl en Peter heeft de Duitse Hansa staan op de site en dus ga ik naar 45cat voor het bovenstaande Nederlandse hoesje zoals ik hem heb gekocht.
Waar en wanneer? De oorsprong van de verzameling. Dan heb ik het over zaterdag 17 juni 1989. Ik heb die ochtend reeds dertig singles in mijn koffertje zitten. Ook heb ik even daarvoor het wereldbedrag van vijf gulden uitgegeven aan een tweedehands single en dus heeft de gekte reeds toegeslagen. Heb ik nu net de draaitafel van mijn zus gekocht of doe ik het nog met de oude Philips koffergrammofoon? Of wellicht beide tegelijk? De speler van mijn zus is een Tesla en ik vraag me anno 2019 af of dit iets heeft te maken met de fabrikant van de batterijen voor de elektronische sigaretten. O ja, het schijnt ook nog iets met auto's te doen... Ik denk dat het antwoord ontkennend moet zijn. Zo vooruitstrevend als Tesla op de weg is, zo 'budget' is deze platenspeler. Compleet met plakhout. Het is echter een forse stap vooruit op de Philips met de versleten naald. Op 17 juni 1989 wordt in Jutrijp een braderie gehouden. Ik ben dan reeds op zoek naar platen. Mijn tante heeft veel elpees in de aanbieding die heerlijk staan te genieten van het zonnetje. Ik mag ze 's middags voor niets ophalen en ze zijn dan zo krom als een hoepel. Handelaar Piet staat even verderop in de straat. In 1995 zal ik van hem een Kreidler Florett kopen, maar daarover volgend jaar meer! In 1989 heeft hij een bescheiden stapeltje singles. 's Ochtends haal ik bij hem 'The House Of The Rising Sun' van The Animals voor een kwartje en een paar uur later 'Twinkle Toes' van Roy Orbison en 'Little Girl' van The Troggs. Tot 1997 denk ik dat ik twee heuse collector's items op de kop heb getikt. Waar menigeen de fout maakt bij een overleden artiest (m/v) dat zijn of haar platen opeens veel geld waard zijn, ben in ik tot 1997 in de veronderstelling dat het automatisch betekent dat een plaat zéér zeldzaam is als deze niet in de hitparade heeft gestaan. Anno 2019 is de prijs van deze Troggs-single nog altijd bescheiden, ook al mag het meer kosten dan een ouderwets kwartje.
Een bericht van normale lengte. Dat is hetgeen dat ik altijd beloof bij 'Raddraaien' en vanavond ga ik daar andermaal van afwijken. Ik zou verder willen vertellen over de vroegste maanden van mijn platen verzamelen maar ik realiseer me ook dat ik dit verhaal al eerder heb gedaan. In plaats van een herhaling van zetten, kan ik wellicht beter de 'Gele Bak Top 100'-afleveringen van dit weekend gaan voorbereiden? Dat ga ik dus doen. Hoogtepunt van het bericht is, mijns inziens, het fraaie Nederlandse fotohoesje dat je weinig ziet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten