De pakketbezorger heeft een briefje achtergelaten in mijn bus. Hoewel er duidelijk staat dat het pakket pas de volgende dag na drie uur gehaald kan worden, probeer ik het desondanks toch even. Helaas... ik moet nog een dag geduld hebben. Omdat ik niet precies weet hoeveel singles mijn kant op komen, vermoed ik dat het de komende dagen over de 'Singles round-up' zal gaan. De 'Eretitel' over 'All Or Nothing' stel ik dus even uit. Ik heb al een tijdje niet meer geluisterd naar 'Met Het Oog Op Morgen' en dat is vandaag in een Woodstock-stemming. Het is precies een halve eeuw sinds het festival en ik denk erover om straks 'Taking Woodstock' op te zoeken. Het is een beetje een bout-film maar als het dan toch gevierd moet worden? Ik zet de radio uit en besluit mijn eigen Woodstock op te zetten op Soul-xotica. Hoewel het nog een paar weken is tot het zesde Dicky Woodstock Popfestival vindt vandaag in 'Het zilveren goud' de aanleiding van mijn bezoek plaats. Als jullie er klaar voor zijn, zetten we de pothelm op en koersen we richting Steenwijk voor een aflevering van 'Het zilveren goud'.
De dag voordat ik van school ga, in december 1992, loop ik met een kwaaie kop weg van het stage-adres in Lemmer. Ik neem de bus naar Rutten en loop via Creil naar Bant. Van Bant naar Emmeloord doe ik met de bus. Vanuit Emmeloord wil ik naar Zwolle. God mag weten waarom? Ik krijg echter een lift van Emmeloord tot Steenwijk. Zo sta ik bij de rotonde op de Paardenmarkt en kijk rond. Een handwijzer vertelt me dat het een paar kilometer is naar Tuk en dat is de eerste maal dat ik in De Karre kom. In de zomer van 1993 doe ik het op de racefiets die ik een paar weken ervoor van mijn zus heb gekocht. In 1994 hebben we dan inmiddels de Solex tot onze beschikking. Het is een maandag in mijn vakantie. Zonder dat ik heel erg bekend ben in die contreien scheelt het achteraf gezien niet alles. De heenweg over Spannenburg en Follega naar Schoterzijl. Ik voermoed dat ik toen via Ossenzijl naar Oldemarkt ben gegaan. De herinnering wordt weer helder als ik langs Paasloo en Basse kom. Toen ben ik vermoedelijk vóór Steenwijkerwold de Hesselingerdijk op gegaan en naar de rondweg van Steenwijk. Ik kom weer uit op de Paardenmarkt. Ik heb de verkeerde afslag genomen en merk dat als ik net de rotonde verlaat. Het is echter vrij rustig op deze maandagmiddag en dus keer ik om en rij in tegengestelde richting de rotonde op en sla af naar Tuk. Ik schrik me wild als ik een sirene achter me hoor. Ja hoor... ik word ingehaald door twee agenten en wordt staande gehouden. De Solex blijkt een heuse 'novelty' te zijn in Steenwijk. Menigeen heeft nog zo'n fiets met motor in de schuur staan, maar er is niemand die ermee gaat rijden. Ik word vermanend toegesproken, mijn pothelm wordt ter plekke afgekeurd en ook verbaast men zich over de snelheid. Dat laatste kan ik verklaren. Hij loopt ietsje sneller dan een standaard-Solex om mee te kunnen in het huidige bromverkeer. Bovendien is de tank bijna leeg en dan loopt die nóg een beetje sneller. Ik kom er met een waarschuwing vanaf en de dienders zullen dikke pret hebben gehad op het bureau. ,,Je gelooft nooit wat wij zojuist hebben aangehouden".
Ook in Tuk is de Solex vanaf de eerste minuut een hit. Het doet er niet echt toe of ze me nog kunnen herinneren van een jaar of anderhalf geleden, de Solex zorgt voor een hernieuwde kennismaking. Ik heb het jaar ervoor al lopen watertanden bij het programma van het aanstaande Dicky Woodstock Popfestival en in 1994 ben ik vastberaden: Hier wil ik bij zijn. Hoe ik het bespreekbaar ga maken bij mijn ouders is nog een tweede geval en dus zwijg ik er voorlopig nog even over. Ik moet van de kroegbaas een rondje op de Solex door het café maken. Als ik mijn zorg uitspreek over de bijna lege benzinetank komt de fles jenever op de bar en krijgt de Solex genoeg drupjes om het tankstation in Witte Paarden te bereiken. De terugreis gaat eerst over Langelille waar ik een boerderij passeer waar men huisraad en curiosa te koop aanbiedt. Met name de singles zijn erg leuk maar daar heb ik nu niet genoeg geld voor meegenomen. Hier komen we in december dus nog eens terug. Ook rij ik over Wolvega waar ik een leuk tweedehands winkeltje tref voor méér platen.
In De Karre treden geregeld bands op en Armand staat hoog op het verlanglijstje van de zoons van de oprichter van het café. Toch heeft vader Hein één principe: Geen verdovende middelen in het café. Tja, voor Armand is het 'no blow, no show' en zo wordt besloten een openluchtfestival te organiseren in het nabijgelegen Baars. Een stamgast in het café is de vroegere roadie van New Adventures geweest en deze band is net weer aan het toeren. De eigen band van de roadie, Backdoor Lovers, maakt het programma af. Het is een succes en smaakt naar meer. Eén van de organisatoren is in dat jaar in het Limburgse America en maakt kennis met de lokale feestband dat nog nooit buiten de regio heeft gespeeld. De band maakt haar interlokale debuut op het Woodstock-festival van 1991: Rowwen Heze. Zo groeit het Woodstock Popfestival en komt ook intussen het Mannenkoor Karrespoor-verhaal voorbij met de megagrote luchtballon als extra handelsmerk. Het maakt dat Woodstock ook nog een tijdje een balonnenfestijn zal hebben. Volgende maand (de singles van augustus 1994 beslaan ook nog de hele maand september) gaan we nog eens terug naar mijn allereerste Dicky Woodstock-ervaring maar vanavond besluit ik met de volgende negen singles uit augustus 1994.
1905 Summer Is Here-The Outsiders (NL, Relax, 1967)
1906 O.K. Chicago-Resonance (NL, Barclay, 1974)
1907 Farewell In The Rain-The Shoes (NL, Polydor, 1967)
The Outsiders en The Shoes heb ik van de buren in Jutrijp overgenomen. Bij het opstellen van de lijst aan de hand van mijn herinnering, zit ook Resonance in deze partij. Deze heb ik echter een paar weken geleden gekocht in Joure. Resonance heeft oorspronkelijk een fotohoesje en ik weet dat die 'ergens' moet liggen. Vooralsnog woont het in een nieuw blanco hoesje. In het hoesje van The Outsiders zit ook de flexidisc waarover ik heb geschreven. Het blijkt dus wel een plaatje te zijn van Radio Nordsee International en een rondgang op de Mebo II van de Muziek Express-journalisten.
1908 It Hurts Me Too-John Mayall's Blues Breakers (NL, Decca, 1967)
1909 Lana-Roy Orbison (NL, London, 1966)
1910 Get Yourself A Ticket-Roek's Family (NL, Park, 1969)
Misschien heb ik nog wel meer singles meegenomen uit Langelille maar deze drie staan me helder voor de geest. De overige singles ga ik in december noemen. De plaat van John Mayall noemt Peter Green op de hoes en de labels. Als de plaat verschijnt, is deze volgens mij alweer vertrokken. Eelco Gelling zou de vervanger kunnen zijn als Mayall de zin had gekregen maar het wordt uiteindelijk de toekomstige Rolling Stones-gitarist Mick Taylor.
1911 The Door You Closed To Me-The Box Tops (NL, Bell, 1973)
1912 A Hard Rain's Gonna Fall-Bryan Ferry (NL, Island, 1973)
1913 Questions-Manfred Mann's Earth Band (Duitsland, Bronze, 1976)
De laatste drie singles komen uit Wolvega. The Box Tops is een eigenaardig ding. Zonder dat er echt aanleiding voor is, bijvoorbeeld een relevante Box Tops-verzamelaar, hebben we hier een een Amerikaanse single als a-kant en 'Neon Rainbow' op de keerzijde dat nog wel in 1967 als single is uitgebracht in Nederland. Het is de laatste dat mijn ultieme favoriet is gebleken. Manfred Mann's Earth Band neemt me terug naar de uitzendingen van 'Elpee Pop Special' van de NCRV in de late jaren tachtig. Ik heb het programma op cassette en doordat ik gefocust ben op singles ontloop ik 'Questions' een tijdje op vinyl. Het staat immers gewoon op 'The Roaring Silence' en dat album is op iedere straathoek te koop. Hier heb ik dan de single met fotohoes.
Volgende week de laatste twee singles uit Wolvega en dan gaan we naar Workum om zelf te proberen om platen aan de man te brengen. De enige plaat die ik verkoop op deze dag is ook nog aan een, min of meer, prominente Nederlander en een persoonlijke held!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten