dinsdag 6 augustus 2019

Singles round-up: augustus 1



Dat is eveneens een optie. In plaats van proberen 365 dagen per jaar te publiceren, gewoon eens in de twee dagen dubbel een bericht te plaatsen. Nee, het geniet niet mijn voorkeur maar soms gaat het even niet anders. Ik had maandagavond nog een radioshow en na de show van Lee was ik helemaal uitgeput. Ik heb een lekkere lange nacht geslapen en ben alweer vroeg uit de veren. Ik heb me gisteren verkeken op de dampvloeistof. Eigenlijk zou het nodig zijn geweest dat ik gisteren in Meppel vloeistof had gehaald, maar ja... dat is er dus niet van gekomen. Vanmiddag is dan opeens alleen de fruitige soort met een laag nicotine-gehalte aanwezig en deze gebruik ik voor de Vaporesso en met name voor de zomerse dagen. Zo stap ik vanmiddag op de e-bike om in Diever een flesje USA Mix van 18 milligram te halen bij de Dieverse Primera. Het idee om meteen brood te halen bij de Albert Heijn in Dwingeloo is inbegrepen in de planning. Omdat ik dan erg dicht langs de kringloopwinkel van Dieverbrug kom, ga ik daar ook even aan. Ik verwacht niet veel en... dat is het eigenlijk ook niet. Ik spreek liever van acht archeologische vondsten als dat ik het heb over acht waardevolle aanwinsten voor de collectie. Naast deze acht singles neem ik ook nog drie enkele en een dubbel-dvd mee. Ik beperk me vanavond echter tot de singles.

Moet ik deze kringloop dan toch beter in de gaten houden? Ik moet niet vergeten dat ik een aantal malen leuke singles heb getroffen. Bij mijn laatste bezoek in februari is het niet veel soeps afgezien van een paar jaren tachtig-singles die ik de vorige keer (ruim een jaar ervoor) heb laten liggen. Nu lijken opeens nieuwe titels te zijn toegevoegd en een aantal ervan hebben een sterke interesse. De enige die nu is blijven liggen is een single van Brass United. Bevinden we ons op dat niveau? Ja, ik geloof van wel. De platen gaan voornamelijk mee omdat ik geïnteresseerd ben in het 'hoe en waarom'.

* Jane Birkin & Serge Gainsbourge- Je T'Aime... Moi Non Plus (NL, Disc AZ, 1969)
Ik koop mijn eerste exemplaar in juli 1990 tijdens de vakantie in Denemarken. Dat is dan de Franse AZ-uitvoering met fotohoes. Later scoor ik nog de Nederlandse Fontana en ook de Omega-heruitgave van 1974 toen de plaat een tweede maal in de top tien terecht kwam. Komen we weer bij dat legendarische verhaal van mevrouw Philips. Deze was in 1969 op bezoek bij een kennis toen ze het seksueel getinte lied op de radio hoorde en verzuchtte dat ze blij was dat de platenfirma van haar man niet zulke 'rommel' uitbracht. Bij nadere bestudering blijkt Disc AZ in onder andere Engeland en Nederland een distributiedeal heeft gesloten met Fontana, een dochter van platenmaatschappij Philips. Het is mevrouw Philips dat ervoor zorgt dat dit abrupt wordt beëindigd. In Engeland neemt Major Minor de taak over terwijl AZ in Nederland Dureco achter de hand heeft. Misschien heb ik oogkleppen op, maar ik kan me niet heugen dat ik eerder zo'n Nederlandse AZ-uitgave van de Birkin- en Gainsbourg-single heb gezien. De plaat is puntgaaf en heeft hetzelfde lichtblauuwe label van de vroege Elf Provinciën-uitgaven en dus ook van 'Je T'Aime... Over 25 Jaar' van Nol & Marie.

* The Christian Chapel Choir- The Lord's Prayer (US, Tops, ca. 1961)
Terwijl ik de plaat in mijn handen hou, besef ik dat er iets 'vreemds' is aan de plaat. Ik ben blij dat ik het heb meegenomen, want... deze ontbreekt op 45cat. The Christian Chapel Choir heeft diverse platen gemaakt voor het Tops-label. De eerste platen zijn nog te herleiden tot in de vroege jaren vijftig maar na een plaat uit 1959 zijn er opeens geen release-data meer bekend van Tops-singles en -EP's en zeker voor de Tops 45-10..-serie. 'The Lord's Prayer' is al eerder uitgebracht en heeft dan ook geen release-datum, maar dat zal ergens in de midden jaren vijftig zijn geweest. 'Onze' Top 45-1031 ontbreekt in de catalogus en is uitgegeven op transparant rood vinyl en een tekst op het label dat erg midden jaren vijftig is: 'Unbreakable under normal use'. Dat is dan weer de tegenhanger van het bakeliet van de 78-toerenplaten. Muzikaal wordt het natuurlijk helemaal niets. Een traditioneel kerklied door 45 stemmen en orgelbegeleiding. 'In The Garden' is ietsje interessanter maar dit gaat niet mijn gospel-koffer halen. Jammer, maar helaas. Straks de plaat even 'melden' bij 45cat om de Tops-catalogus compleet te maken.

* Go Back To The Zoo- Beam Me Up (NL, Universal, 2009)
Méér werk voor 45cat want ook deze van Go Back To The Zoo staat niet in de catalogus. Wel twee promo-singles uit 2012. De band? De naam rinkelt een heldere bel. Heb ik de band live gezien of wat? Of is het één van de Rockacademie-bandjes uit die tijd dat ik niet kan uitstaan? Niks van dat alles. Gewoon een bekende naam uit het club-circuit. De band komt uit Nijmegen en heeft tot 2016 bestaan. 'Beam Me Up' heeft in 2011 in de Tipparade gestaan, maar dat is de V2-uitgave. Deze Universal-uitgave is naar aanleiding van het gebruik van 'Beam Me Up' in reclames van Nike. Verrek, ik kan het nummer ook nog bijna fluiten als ik het opzet. Leuke aanwinst!

* Jeane Manson- Avant De Nous Dire Adieu (NL, CBS, 1976)
Voor vijftig cent mag veel en zelfs ook als ik de plaat bij twee of drie eerdere bezoeken aan de kant heb gezet. De zus van Marilyn Manson (?) staat al jaren bij de kringloop in Dieverbrug en vanmiddag heb ik de hand over het hart gehaald. Hij 'ontbreekt' nog en bovendien is het ook geen slecht nummer voor Franse begrippen. De single is in een alleszins redelijke staat en met fotohoes. Je kan je vijftig cent minder besteden?

* Lionel Morton- Waterloo Road (België, Ronnex, 1969)
Hooggespannen verwachtingen. Anders kan ik het niet omschrijven als ik de plaat heb opgezocht op 45cat. Ook weer een gevalletje van rare distributie-deals. De plaat heeft haar oorsprong in Engeland en verschijnt daar bij RCA. Dat heeft uiteraard ook afdelingen in de rest van de wereld en toch krijgt België de plaat gepresenteerd als zijnde een Ronnex. 'Waterloo Road' schijnt een cover te zijn van Jason Crest en heeft Morton gezongen bij The Four Pennies. Ah, we blijven in Franse sferen want dit is dezelfde riedel als 'Les Champs Elysees' van Joe Dassin. Ik leer nu dat Jason Crest inderdaad het origineel is, Morton als tweede en dat Joe Dassin en onze Johnny & Rijk covers hebben gehad. 'Floral Street' is een eigen compositie van Morton en in dezelfde sfeer als 'Waterloo Road'. Allemaal een beetje heel erg vrolijk. Interessante vondst!

* Odessey- Going Back To My Roots (NL, Ebony Express, 1981)
De single zit in het fotohoesje van 'Veanti', de tweede single van Happy Boys. Dat is een groep van negen Surinaamse mannen die schijnbaar vanuit Nederland opereren. De plaat in het hoesje blijkt helemaal een vreemde eend in de bijt. Ebony Express heeft meerdere platen in haar catalogus: Gewoon originele opnames van grote hits uit de tijd en samengebracht op een single dat niks vertelt over het afdragen van rechten of iets dergelijks. Odessey is dus gewoon Odyssey en de hit op RCA. Op de keerzijde staat 'Malaika' van Boney M. Wat mag dit in hemelsnaam voorstellen? Als iemand meer informatie heeft over het wel en wee van de Ebony Express-platen dan verneem ik dat graag!

* Bob Scobey's Frisco Band- EP Volume 2 (Frankrijk, Vogue Good Time Jazz, 1955)
Bob Scobey maakt reeds vanaf 1953 platen voor het Amerikaanse Good Time Jazz-label als in februari 1955 deze EP in Engeland verschijnt. Toch heeft de Franse een afwijkend labelnummer en wordt reclame gemaakt voor overige Vogue-EP's op de achterkant van de hoes waar de Engelse een hoestekst van een halve kilometer heeft. De naam van het label laat niets te wensen over. Dit is pure tradjazz zoals dat erg populair is in 1955 en waarvoor in Engeland een markt is. Het plastic hoesje binnen in de kartonnen hoes is na 64 jaar de vuilnisbak in gegaan, de plaat heeft de tijd goed doorstaan!

* The Shuffles- Sing Little Girl (NL, CBS, 1971)
Tot slot deze single van The Shuffles. Een leuke staat met het fotohoesje. Natuurlijk is dit Brabo-zult van de bovenste plank maar ik ben de laatste die daar bezwaar tegen maakt. 'Sing Little Girl' is een lieflijk liedjemet fraai gitaar-gepluk en een zacht orkest. Op de b-kant mag de elektriciteit aan en dat geeft gitaren met orgel in combinatie met drums en weer hetzelfde orkest als de a-kant. 'This Is Your Land' neigt echter erg naar Volendam en naar het betere werk van The Cats (tot zover die minder materiaal hebben gemaakt) uit de jaren zeventig. Ik ben erg tevreden over deze single. Tot ziens in de 'Eindstreep'?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten