Vorige week heb ik op deze plek een Solex-tocht beloofd, maar deze wordt een week uitgesteld. Ik ben blijkbaar in de war met de weken. Als ik het goed heb, moet ik in 1994 drie weken vakantie hebben gehad. De eerste week ga ik met de Tienertoer op stap, de tweede week zou ik het met de singles 'rustig aan' hebben gedaan en de derde week is het hek van de dam? Zo ga ik het in ieder geval wel presenteren naar jullie toe. Ik ben op een maandag naar Steenwijk geweest, maar dat is niet de eerste maandag na mijn vakantie. Mijn ouders zijn tegelijk met mij op vakantie en zijn het weekend erna nog niet thuis. Ik moet het thuis zien te rooien met mijn broer en dat gaat altijd goed. De laatste dag zullen we een hoop afwas hebben gehad? Het is in deze eerste dagen na mijn niet zo geslaagde solo-vakantie dat ik een bochtje om ga om aan mijn nicotinebehoefte te voldoen. In huize Louwsma wordt dan al ruim zes jaar niet meer gerookt en ik maak dagelijks meerdere rondjes 'om de buurt' onder het genot van een peuk. Tijdens de vakantie en ook de eerste dagen erna is het erg warm. Buurman heeft vakantie. Hij roept mij en even later zit ik met hem en buurvrouw in het gazon met een goudgele rakker. Het gesprek verplaatst zich al snel naar muziek en buurvrouw gaat op deze hete dag speciaal naar zolder om de plaatjes te halen. De eerste negen daarvan hebben vanavond hun plek in deze aflevering van 'Het zilveren goud'.
Buurman is een geboren en getogen Jutrijper. Zijn vrouw komt uit Gaasterland en heeft daarmee dezelfde klanken en grappige woordjes die mijn vader ook nog altijd spreekt. De 'kutte broek' passeert bij mij nog geregeld de revue en het brengt me nog steeds aan het lachen. Het is Gaasterlands voor de korte broek, maar ik zoek ook geregeld naar mijn 'skun'n'. Dat zijn dan weer de schoenen. Hoe lang ze al wonen op het stekje? Geen idee, ik weet niet beter of dat ze 'achter ons' wonen. Als kind speel ik nog geregeld met de oudste dochter waarvan ik de verjaardag iedere keer weet te herinneren: Ze is geboren op 29 februari 1980. Buurvrouw komt geregeld een bakkie doen en ze leest de Balkster Courant met ons. Dat is dan weer de streekkrant voor Gaasterland. Ik heb ooit nog een sollicitatiebrief geschreven want de Balkster is een krant naar mijn hart. Als ik 'out of the blue' slaag voor mijn LEAO-diploma maak ik een kleine tournee door het dorp. Buurvrouw laat me ook binnen en al gauw krijgen we het over muziek. We weten allemaal van haar dat ze een Rolling Stones-fan is en ze vertelt prachtige verhalen uit haar tienertijd: Gaasterland in de roemruchte jaren zestig. Ze speldt me tevens op de mouw dat soulmuziek voor watjes is en ik geloof ieder woord van wat ze zegt. Dat betekent dat de soulmuziek lange tijd geen interesse geniet bij mij en slechts mondjesmaat de collectie binnen komt. Ik had grif een weekend met haar kunnen praten, maar dan gaat haar telefoon. Voor de jongeren onder ons: Die staat dan nog op tafel en heeft een hoorn met een koord. Het is moeder: Ik word thuis verwacht voor de lunch.
Ik denk dat Jelte aan het werk is en zoals gezegd zijn de oude lui met vakantie in Denemarken. Niemand maakt me iets op deze augustusdag in 1994. De biertjes smaken goed en we praten honderduit over muziek en platen. Plots komt buurvrouw terug uit huis met een doos vol singles. Het zijn de plaatjes die zij destijds hebben gekocht. Iedere plaat wordt zorgvuldig gerecenseerd door mij en ik krijg bijval middels leuke anekdotes. ,,Maar", zegt buurman opeens. ,,We willen ze niet kwijt". Het zullen mijn trouwe hondenogen zijn geweest in combinatie met de alcohol, maar uiteindelijk krijg ik het dan toch voor elkaar om een aantal platen mee te krijgen. Ik betaal goede prijzen. In de volgende aflevering zit eentje die zomaar van buurman had kunnen zijn maar die ik achteraf gezien vorige maand in Joure heb gekocht. Ook 'mis' ik nog platen en dus kan het zijn dat er platen ontbreken in mijn overzicht. We hebben inmiddels de kaartenbak weer verlaten en ga nu 'freewheelen' met mijn herinnering en de platen die anno 2019 in mijn bakken zitten.
1896 Do You Want To Know A Secret-The Beatles (US, Oldies, 1964)
1897 Please Please Me-The Beatles (US, Oldies, 1964)
1898 Twist And Shout-The Beatles (US, Oldies, 1964)
In begin 1964 denkt het Amerikaanse Vee Jay dat het op rozen zit. Het heeft vlak na de doorbraak van The Beatles een distributiedeal getekend met het tourmanagement van The Beatles dat dit label de platen mag verspreiden in Amerika. Gedurende een jaar is er geen haan die er naar kraait maar dan realiseert Parlophone zich dat het helemaal niets van doen heeft met Vee Jay. Ofwel: De opbrengsten van de Beatles-platen in Amerika verdwijnen in andermans zakken. Parlophone regelt een officiële deal met Capitol en opeens staat Vee Jay aan de zijlijn. Dat houdt vol dat het de rechten bezit van de eerste Beatles-singles en brengt, bij wijze van protest, deze platen uit op het Oldies-label. Capitol stelt hen al snel in het ongelijk, de Oldies-singles worden uit de handel gehaald en voortaan doet Capitol en EMI de distributie van de platen. Opvallend om bij een Rolling Stones-fan deze drie singles te treffen. Ze zijn volgens 45cat in eerste instantie in oktober 1964 uitgebracht maar zijn er bootlegs uit 1968. Het lijkt me het meest reëel dat dit de bootlegs zijn. Voor de liefhebbers: De b-kanten van bovenstaande singles zijn respectievelijk 'Thank You Girl', 'From Me To You' en 'There's A Place'. Er is nog een vierde in deze serie met 'Love Me Do' en 'P.S. I Love You'. Heb ik die laten liggen omdat ik die al in de 1982-heruitgave heb op Parlophone?
1899 Rolling around The Band-BZN (NL, Negram, 1973)
1900 Son Of My Father-Chicory Tip (NL, CBS, 1972)
1901 Oh Susanna-The Eddysons (NL, Sonopresse, 1969)
Opvallend dat ik The Eddysons heb genoemd. In het hoesje van een single die volgende week aan bod komt, zit een flexidisc-plaatje uit de roemruchte geschiedenis van Radio Nordsee International. Een interviewer is te gast op de Mebo II en vertelt hoe het leven eraan toe gaat met onder andere interviews met de kapitein, een matroos en een kok. Of ben ik hiermee in de war met de Veronica-single die ik twintig jaar later heb gekocht? De flexidisc is er in ieder geval, maar heeft niet een aparte rubriek gekregen in de bakken. Het hoesje van The Eddysons heb ik meerdere malen eerder gevonden, nu heb ik dan ook de bijbehorende flexi. Hoewel in 1969 roken nog als een sociale bezigheid wordt bekeken, is de flexi van The Eddysons feitelijk de voorloper van de Stivoro. Het is een campagne om jongeren te weerhouden van de nicotine. Ik moet bekennen dat ik mijn naald nimmer heb gewaagd aan de flexi, maar The Eddysons is het groepje van Eddy Ouwens uit de jaren zestig. Gelukkig is er dan Youtube. Klinkt niet onaardig! Maar... 'Oh So Wrong' op de b-kant is een knaller! Het heeft een lekker zompig garagerock-geluid met orgel en harmonyzang. Compleet met interruptie van een overheidsmeneer: ,,Sorry, het heeft niks met dit nummer te maken, maar ik wou even zeggen dar roken hartstikke ongezond is". Ik steek er nog één op!
1902 Henry The Horse-Geebros (NL, Pink Elephant, 1968)
1903 Stand By Me-Golden Earring (NL, Polydor, 1972)
1904 My Name Is Jack-Manfred Mann (US, Mercury, 1968)
Buurman schiet bijna vol als hij Geebros ziet. Hij begint spontaan het nummer te zingen. Toch ben ik er nooit in geslaagd om het te beluisteren en betaal desondanks voor het plaatje om deze herinnering te behouden. Buurman kan niet meer herinneren wat er is gebeurd maar waarschijnlijk iets met een aansteker en verveling. De rand van de single is helemaal vernacheld. Hierdoor zou het pas vlak voor het eerste refrein kunnen beginnen. Het is geen plaat waarvoor ik idiote prijzen zou betalen maar wil deze best nog eens in een betere staat hebben. En hoe vaak kom je zo'n Manfred Mann tegen in het Amerikaanse fotohoesje? Ik heb hem nooit weer gezien.
Volgende week gaan we dan toch eindelijk het ritje op de Solex maken. Wie mee wil, wordt volgende week hier verwacht met rijdende Solex, lange leren jas en pothelm. Ik zorg voor sigaren en een 'paor lesten' in De Karre!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten