donderdag 29 augustus 2019

Singles round-up: augustus 5



Uitslapen wil maar lastig na zo'n actieve vakantie en dus moet ik de vruchten ervan plukken. Waar ik de afgelopen week steeds achterop heb gelopen, daar ga ik nu zelfs even vooruit werken. Er is nog ruimte voor drie berichten deze maand inclusief de 'Eindstreep'. De andere twee komen dus ten goede aan de 'Singles round-up'. Ik wil voor zondag de singles op de betreffende plaatsen in de bakken hebben zodat ik een nieuw seizoen 'The Vinyl Countdown' kan plannen voor de zondagavond. En ik ben natuurlijk ook erg benieuwd naar een aantal platen en er is eentje waarvan ik me nog niet kan bevatten dat ik hem in de verzameling heb. We hebben het dan niet over een hele zeldzame plaat maar over eentje die ik steeds ben vergeten te zoeken en die maar niet op mijn pad wilde komen. Die komen we later in deze aflevering tegen evenals de Nederlandse persing van de nieuwe Week Spot. Nu de volgende negen van de vakantie. Alleen de eerste komt uit Meppel, de rest uit Emmen.

* Glass Tiger- Don't Forget Me (EEG, Manhattan, 1986)
Volgens mij heeft dit nummer in de jaren negentig nog een verzamelalbum op Disky gehaald en heb ik die cd ooit voor een paar euro meegenomen. Het is dus ook voor het eerst in 22 jaar dat ik dit weer hoor en dat is een prettige hernieuwde kennismaking. Niks geen nieuws onder de zon, gewoon een lekkere rocksong welke gesneden is voor de radio. Dit doet de kater van Flip op slag weer verdwijnen. Nu zien jullie wellicht ook waarom ik wilde wachten tot na de vakantie met de 'Singles round-up'. De vier singles uit Meppel zijn té minimaal voor een apart bericht. De volgende acht komen echter wel weer uit Emmen en zijn met de hand geplukt uit een aanbod van enkele duizenden singles.

* The Grass Roots- Temptation Eyes (US, Dunhill, 1970)
'Doing a K', is een begrip geworden binnen Wolfman Radio. Met 'K' kort ik de naam van de bewuste zangeres af want ik wil voorkomen dat ik reclame voor haar ga maken. Zó geweldig is ze namelijk ook weer niet. Het is een oud-collega van Wolfman Radio die haar binnen haalt als de 'next big thing'. Een singer-songwriter die probeert jazzy te klinken, maar helaas is het allemaal veel te geforceerd en proberen 'mooi te zingen'. De soul ontbreekt. 'Doing a K' is het inchecken in de chatroom als je plaat op het punt staat om gedraaid te worden en na de afkondiging laat weten 'dat ze meer te doen heeft' en weer verdwijnt. K is daar een ster in en vraagt dikwijls aan presentatoren hoe laat precies haar plaat wordt gedraaid. K is oorspronkelijk uit het Engelse Wigan en presenteert op een gegeven ogenblik een Northern Soul-cover. Ik kijk op van de keuze want 'Temptation Eyes' van The Grass Roots staat niet te boek als een 'floorfiller' in de oorspronkelijke Northern-scene. Het blijkt dat in de late jaren tachtig een 'anything goes'-beweging actief is geweest. Wars van obscure items gaan ze hier voornamelijk voor alles dat uptempo is en, ja, daar hoort ook 'Temptation Eyes' bij. Het is veel te poppy voor zelfs de reserve-Blauwe Bak en dus gaat deze mooi in de jaren zeventig-bak.

* Jimmy James & The Vagabonds- Do The Funky Conga (UK, Pye, 1976)
Een eigenaardig ding. In het begin denk ik nog even dat het hoesje door de dj zelf is gefabriceerd maar ik ben er nu achter dat dit het officiële hoesje is. Het vele herhalen van de titel en uitvoerende door de dj maken het een druk geheel. Feitelijk is het een wit hoesje met een envoudige prent van Jimmy en een minimaal design op de voorkant. Op de achterkant wordt aan de hand van een cartoon uitgelegd hoe je de funky conga moet dansen. Uiteraard kijk ik meteen al uit naar de b-kant maar laat me eerst eens proeven van de funky conga. Dat gaat al na het intro de verwachte kant op en snel omdraaien voor 'No Other Woman'. Het is geen 'Want You So Much' maar wel dezelfde kwaliteit. Deze is waardig voor de Blauwe Bak en ik laat de plaat verder groeien.

* Neil MacArthur- She's Not There (NL, Deram, 1969)
Eenzelfde verhaal als bij The 5th Dimension. Ook deze single heb ik al jaren maar niet met fotohoes. Deze plaat oogt beter dan mijn oude en dus is dit een verdiende 'upgrade'. Neil MacArthur is niemand minder dan Colin Blunstone. Als The Zombies uiteen zijn gevallen probeert hij onder deze naam aan de bak te komen. 'She's Not There' is inderdaad het oude Zombies-succes maar dan in een psychedelische sfeer dankzij het bombastische arrangement van Mike Hurst. Het brengt Blunstone niet het gewenste resultaat en hij gaat weer even aan het werk op kantoor voordat hij onder eigen naam terugkeert. En de rest is een fraaie geschiedenis!

* The Mamas & The Papas- Twelve Thirty (Canada, RCA Victor, 1967)
Eind 2010 hou ik een 'opruiming'. Ik heb de maanden ervoor erg vaak hoesjes 'geleend' van www.singlehoesjes.nl met de intentie om er een bericht over te schrijven. Vaak blijft het bij dat idee en gedurende een paar weken pak ik iedere dag een hoesje waarover ik zou schrijven. Dat is, geloof ik, ook de laatste keer geweest dat ik aan de single heb gedacht. 'Twelve Thirty' staat uiteraard ook op de 'greatest hits' van The Mamas & The Papas welke ons begeleidt naar de zonsverduistering van 1999. Ik heb het eens op elpee gehad en daardoor is het nog op een mixtape terecht gekomen. Ik ontdek net dat het een Canadese persing is. Ik meende al dat de Amerikaanse singles op Dunhill zijn uitgebracht. Het blijkt ook nog vinyl te zijn in plaats van styreen en ik krijg spontaan een 'flashback' naar de bonte colonne welke onderweg is naar Kaiserslautern. Ik ben erg blij met deze single en een kanshebber voor de 'Eindstreep'.

* Al Matthews- Fool (NL, CBS, 1975)
De Week Spot van deze week en deze klinkt eigenlijk net zo fijn als de Engelse van Mark.

* The Mighty Wah!- Come Back (België, ChanneL, 1984)
De L aan het einde van ChanneL wordt met een hoofdletter gespeld en dat is nog maar het begin van een raar verhaal. Ik bevind me zaterdagmiddag in een spagaat. Ik kom bij een kraam een aantal hele interessante jaren tachtig-singles tegen. Denk dan aan typische 'indie'-dingen uit Engeland maar ik weet ook dat het hier in de winkel krioelt van de opvallende jaren zestig-singles en het is dat laatste decennium dat wint. Toch is deze van The Mighty Wah! een beetje onopvallend mee gegaan in de partij. Ik moest 'Come Back' kennen van de radioshows van collega Lee omdat hij een grote Pete Wylie-fan is en toch moet ik bekennen dat het me niet heel bekend voor komt. Het is een plaatje dat moet groeien en dat wil op dit moment even niet tussen de jaren zestig-singles. Het gaat helemaal goed komen!

* Sandy Nelson- Drums A Go Go (NL, United Artists, 1965, re: 1977)
Hal Blaine en Keith Moon maken dankbaar gebruik van het pad dat is aangelegd door Sandy Nelson, hoewel de man daar te weinig 'credit' voor heeft gekregen. Nelson is de eerste drummer en slagwerker in de rock & roll die op de voorgrond mag. Drums kunnen geen melodie voortbrengen en dus wordt Nelson geholpen door gitaristen die vrijwel anoniem zijn gebleven. Alle schijnwerpers staan op de kleine grote man achter de boemketels. Deze single uit de 'Hit Story'-serie van United Artists brengt twee van Nelson's successen samen. 'Let There Be Drums'is in 1961 al een grote hit geweest en 'Drums A Go Go' stamt uit 1965. Het is dan twee jaar sinds het motorongeluk dat Nelson een been kost maar hij blijft desondanks actief als studiodrummer tot in de jaren tachtig.

* The Peppermint Rainbow- Will You Be Staying After Sunday (US, Decca, 1969)
'The day after'. Nee, ik heb het niet over de vakantie. Ik heb het over de dag nadat 'heit' is overleden. Ik heb dan al enige tijd aangekondigd dat dit eraan zat te komen en dat ik niet wist welk effect dat op het 'lollige' Soul-xotica zou hebben. De volgende dag kijk ik naar het lijstje van '20 Years Ago Today' en zie dan de single 'Rosemary' van Peppermint Rainbow. Het neemt me mee terug naar het bewuste weekend in april 1991 als mijn ouders samen een nacht in de Achterhoek doorbrengen. Het voelt opeens 'goed' om door te gaan met Soul-xotica. 'Rosemary' is één van de talrijke opvolgers van dit 'Sunday' en ik moet zeggen dat de grote hit me niet echt kan bekoren. Voor een eurootje doe ik echter niet moeilijk.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten