,,Ik wil terug naar de kust", zingt Maggie Macneal een paar maal in mijn oren, maar ik weet het nu weg te stoppen. Een eerder bezoek aan het strand heeft ze me wel de hele dag 'geplaagd'. In maart 2015 ben ik voor het laatst naar het strand van Noordwijk geweest. Toen was het ver-schrik-ke-lijk koud en daar was ik niet op voorbereid. We verbazen ons over de lege terrassen en als we daar eenmaal zitten omdat we zo nodig moeten roken, weten we waarom het binnen vol zit. Ik ben nog een paar dagen niet bepaald fit geweest na deze ervaring. In oktober heeft Albert Heijn weer een actie van de NS waarmee je een dag onbeperkt kan reizen voor zestien euro. Bij afname van meer krijg je zelfs korting, maar eentje is voldoende voor mij. De bestemming is meteen bekend: Ik wil terug naar de kust zonder Maggie, maar mét W. Het zou eerst een paar weken geleden maar toen moest ik afzeggen omdat ik me niet fit voelde. Gisteren móest het gebeuren. Het is de laatste zondag dat W. beschikbaar is en de treinkaart vervalt op 10 december. De drukke zaterdag en de korte nacht ten spijt, vertrek ik om acht uur op de fiets vanuit Uffelte. De heenweg valt me tegen en ik ga een paar treinen missen. Half tien gaat de trein naar Utrecht (het stuk naar Rotterdam is komen te vervallen) en pas over een half uur de rechtstreekse trein naar Leiden (en uiteindelijk Den Haag). Ik besluit tot Zwolle in de eerste te gaan en kan vrijwel meteen overstappen op de trein naar Leiden. Het is ongeveer kwart voor twaalf als ik op station Leiden sta. Het heeft twee uitgangen. Beide keren zit links de Albert Heijn en rechts een koffiehandel. We hebben afgesproken bij Starbucks maar vermoed dat deze de naam hebben veranderd. Enfin, ik zit dus bij de verkeerde en na een bakkie troost kijk ik toch maar even bij de andere uitgang. En daar staat W. Ze had aangekondigd de telefoon thuis te laten, dus even bellen was niet mogelijk op dat moment.
,,Het is erg koud. Zullen we anders hier in de omgeving een beetje lopen". Ik kijk naar haar outfit en volgens mij is ze wel gebouwd op een strandwandeling. Ik heb er in ieder geval rekening mee gehouden. Legging onder de broek en de warmste coltrui onder de 'nieuwe' winterjas. Die ze meteen gaaf vindt en waarover we niet de discussie krijgen van het dode wasbeertje in de capuchon, iets waar ik wel bang voor was geweest. Gelukkig weet ik haar over te halen om naar het strand te gaan. Bossen zie ik immers al genoeg? We pakken de bus naar Noordwijk. Eerst even naar de supermarkt voor wat lekkers voor onderweg. Dan stel ik voor te trakteren op een lunch. W. prijst de Hema aan maar dat houdt de lunchroom op zondag gesloten. Verderop hebben ze wel soep, maar dat is vegetarisch en té duur. We houden het bij koffie en gebak. Tegen een uur of twee lopen we het strand op. Naar Katwijk hebben we de wind in de rug. Boven verwachting breekt het zonnetje even door de grijze wolkenmassa. Het is er gezellig druk met vooral hondenbezitters. Na een uurtje slenteren langs de kustlijn komt Katwijk in zicht. Daar is de bovenstaande foto ook genomen. W. wil niet op de foto, maar 'dat heb je vast al gedaan'. Euh... ik wil eigenlijk met haar op de foto, maar dit kleine stukje is me ook wel best genoeg. In Katwijk gaan we naar het strandpaviljoen voor méér koffie. Ik word steeds meer immuun voor wat betreft de cafeïne.. Ik ben gewoon gaar na de drukke zaterdag en het korte nachtje. Als we uit het paviljoen komen, is het een stuk killer geworden. Met name W. is hier niet op gekleed en dus pakken we de bus terug naar Leiden. Onderweg eet ik een broodje kaas om het geeuwen te stoppen en in de trein kak ik definitief in.
Als ik een redelijke aansluiting heb op de bus laat ik de fiets in Meppel staan en haal deze morgenmiddag op. Helaas. Drie kwartier op het station van Meppel lokt niet aan en dus haal ik de Pioneer uit de stalling. De weg terug is bar en boos. Ik heb moeite de fiets recht te houden. Op het station heb ik ook al een wc-bezoek gehad dat me heeft verteld dat het even goed mis is met me. Ik besluit thuis de radioshow af te blazen en ga eerst even slapen. Om half één word ik pas wakker en ga eruit om wat te eten. Even later lig ik weer in bed en draai dan een shift van twaalf uren. Conclusie: Een erg gezellige dag en een mooie wandeling maar ik moet de zondag echt gaan benutten voor uitrusten, wil ik de rest van de week vol maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten