De ambitie om naar Steenwijk te fietsen is gebleven bij een ambitie. Ik heb vooral gerust vandaag. Evenwel in de vroege ochtend al de speellijst voor 'Tuesday Night Music Club' gereed gemaakt zodat ik eventueel ongestoord naar Steenwijk kan fietsen. Hierdoor raak ik een beetje laat in bed en de wekker weet me ook niet meteen aan te sporen om de lakens te verlaten. Dan gaat de deurbel en sta ik opeens bij de voordeur. Het is de postbode die me het pakket van Albert komt bezorgen. Veertig singles ditmaal en dus weer goed voor een aantal (vijf?) afleveringen van de 'Singles round-up'. De gospel zal morgen of donderdag wel arriveren. Vandaag het tweede gedeelte uit de partij die ik van Mark heb gekocht. Dat zijn er vandaag zes en dan vrijdag de laatste vijf. Daarna kan ik beginnen aan de singles van Albert en tenslotte de gospel. Met andere woorden: Het wordt een drukke maand op Soul-xotica!
* Gene & Jerry- You Just Can't Win (US, Mercury, 1971)
Elpees 'doen niet mee' in mijn verzameling. De afgelopen jaren heb ik wel met het idee gespeeld om een paar elpees aan te schaffen. Met name in de gospel kun je niet anders aan bepaalde nummers komen. Het zou inmiddels kunnen omdat ik ook 12"-singles heb toegelaten in de contreien van de Blauwe Bak. In 2000 koop ik een partij elpees in Steenwijk. Vrijwel allemaal totaal onbekend voor mij en ik laat me leiden door platenlabels, kleurrijke hoezen en meer van dat soort smaakmakers. Zo gaat 'Gettin' Over The Hump' van Simtec & Wylie mee naar huis. Een ietwat psychedelische hoes. Ik heb in 2015 de Engelse persing van de single 'Maggie May' (een cover van Rod Stewart) gekocht. De b-kant, 'Is It Meant To Be', is nog Week Spot geweest. Verder bevat het album één nummer dat ik dolgraag als single zou willen hebben, maar ja... het blijft bij deze elpee. 'You Just Can't Win' is een lekker uptempo nummer met een flink opzwepende instrumentale climax. Dan ontdek ik slechts een paar weken geleden dat Gene & Jerry een cover hebben opgenomen van dit 'You Just Can't Win'. Niets minder dan het origineel! Gene is Gene Chandler, Jerry is Jerry Butler. Op dat moment de twee grootste soul-namen op het Mercury-label. Dit is de promo met de mono-versie op de b-kant.
* The Independents- Arise And Shine (Duitsland, Scepter, 1974)
Ik heb een paar maanden geleden 'In The Valley Of My World' gekocht van The Independents. Een nummer dat buiten een obscure Spaanse persing nimmer anders op single is uitgebracht. Het plaatje heeft een zwaar leven gehad en blijft tot tweemaal toe steken, maar een zoektocht naar een beter exemplaar heeft niets opgeleverd. Vervolgens biedt Mark deze Duitse single aan met fotohoes voor een héle leuke prijs. Daar hoef ik niet lang over na te denken. Waar 'Valley' een fraaie lap 'sweet soul crossover' is, daar is 'Arise And Shine' uptempo. Ik kan tevreden stellen dat de plaat is gaan 'groeien' sinds vrijdag. Toen zou ik de plaat nog met gemengde gevoelens hebben beoordelen, maar nu voelt het aan alsof er een liefde opbloeit voor dit plaatje. De b-kant is eenzelfde laken een pak maar dan minder. Ik had gehoopt op een 'sweet flip'.
* Chuck Jackson- When The Fuel Runs Out (US, Channel, 1978)
Haastige spoed? Enfin, ik denk dat jullie wel op de hoogte zijn van de Nederlandse spreekwoorden en gezegden. Ik hoef het niet af te maken. 'Five A Day Soul' is een kwestie van 'vingers op het toetsenbord en gaan!'. Als Mark dan zo'n Chuck Jackson-single aanbiedt, moet je niet te lang wachten of hij is verkocht. Daarbij komt ook nog het feit dat de uploader van de bijbehorende Youtube-video zijn vingers niet op de juiste plek van het toetsenbord heeft gehad. '1978' is bij hem per ongeluk '1973' geworden en dat is een wereld van verschil! Ik heb zeer veel interesse in Chuck Jackson-platen uit de vroege jaren zeventig. Ik ga meteen tot aankoop over en ontdek dan dat de single uit 1978 is. Eerlijk is eerlijk: Chuck Jackson heeft tot halverwege de jaren zeventig een zeer fijn en eigen geluid, maar in 1978 'verzuipt' hij in het gros van de disco. Dat de single flink aan de prijs is en ook nog eens 'out of centre' is, maakt het alleen maar zuur. Wat blijft over: Een middelmatige disco-dreun, nog steeds wel van een kwaliteit zoals we dat mogen aanvaarden van Chuck Jackson maar een beetje kleurloos in mijn beleving.
* Tamiko Jones- Reachin' Out For Your Love (UK, Contempo, 1975)
Ik zat te dubben tussen kandidaten voor de Week Spot en heb net besloten dat dit maar de Week Spot moet worden. Straks dus meer over deze single.
* Little Sister- Somebody's Watching You (US, Stone Flower, 1970)
En dus niet Little Sister zoals ik even dacht gedurende het weekend. En ook niet The Enchanters waar ik aanvankelijk over zou gaan schrijven. Little Sister heeft van alle singles uit de partij van Mark al de meeste draaibeurten achter de rug. Zó aanstekelijk! De single is een en al Sly Stone. Hij heeft de nummers geschreven, produceert het geheel en het is uitgebracht op diens' Stone Flower-label. Bovendien klinkt het als Sly & The Family Stone! We horen dezelfde schaarse begeleiding en productie als 'Family Affair', de plaat die ik teneinde raad maar op de Engelse Epic heb gekocht in de hoop hem 'beter' te krijgen. Nee helaas, het is de minimalistische productie van Sly Stone. Volgens de catalogusnummers is 'Stanga' de eigenlijke a-kant en hier opnieuw de ritmebox uit een elektronisch orgel. Meer funky dan 'Somebody's Watching You' en daardoor minder interessant voor mij.
* The Mad Lads- Seeing Is Believing (US, Volt, 1970)
Een fraaie demo met de mono-kant op de keerzijde. 'Seeing Is Believing' staat te boek als één van de allerbeste momenten van The Mad Lads en het resultaat is een ballade met de 'powerhouse'-begeleiding uit de koker van Stax. De knapen mogen volgens de bandnaam zo gek als een ui zijn, ze kunnen zeer fraai zingen. Emotie ten top en zo wil ik mijn soul per strekkende meter hebben!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten