Voor niks gaat de zon op en zelfs daarvoor zou ik graag een paar centen voor willen betalen indien mogelijk. Toch ben ik een beetje laks met de bankzaken, wat betekent dat ik nog steeds de verzendkosten moet overmaken. Excuses, Albert, maar dat gaat helemaal goed komen! 'Laks qua bankzaken' suggereert dat het niet goed zou gaan, maar het tegengestelde is het geval. Zolang alle vaste lasten via machtiging of zélf ingeplande overschrijvingen gaan, heb ik daar geen omkijken naar. Veel van de 'handel' gaat door middel van Paypal en zo gaat wel eens een maand voorbij dat ik niet inlog op de site van mijn bank. Ik ben het apparaatje van de SNS Bank ook de helft van de tijd kwijt. ,,Kijk maar of de singles het je waard zijn", schrijft Albert op een zeker ogenblik. Maar natúúrlijk is dit het ruimschoots waard. De verzendkosten leveren tegenwoordig geen volle tassen meer op bij de kringloopwinkels en Albert bezorgt me elke keer weer een volle tas. Vandaag de laatste acht singles uit de partij van Albert en eigenlijk maar twee die ik hoef te behandelen. De rest zijn 'upgrades' voor platen die ik al langer heb en eentje mag zelfs 'dubbel' in de jaren zeventig bak!
* Bebu Silvetti- Spring Rain (NL, Hispavox, 1977)
Dit is de plaat die ik maandag heb genoemd in de vorige 'Singles round-up'. Het doet een belletje rinkelen als ik het hoesje voor de eerste maal in de handen hou. Maandagavond komt het voorbij in de Northern Soul-show op Wolfman Radio. Ik geloof dat ik ooit wel eens heb gezocht naar deze single, maar dat is lang geleden. Ik ga dadelijk het nummer van vinyl horen en, als het even kan, zowel de a- als de b-kant. Wellicht dat alsnog een vonkje kan over slaan? ,,Wat is mis met instrumentaal", word ik maandag gevraagd. ,,Niets", is mijn antwoord. ,,Zolang het maar opbouwt en niet eindeloos herhaald". Ik heb de korte versie gehad, nu de lange 'special discotheque version'. De strijkers zijn heel erg Love Unlimited Orchestra terwijl de groove erg Eurodisco is. In die lange versie zit, buiten het thema om, al iets meer variatie en dus mag het van mij in de reserve-Blauwe Bak. Ik zal straks nog eens Enso Samaï opzetten om te zien of die mag volgen?
* Tygers Of Pan Tang- Do It Good (UK, MCA, 1981)
Mijn zus heeft omstreeks 1983 verkering met een jongen die fan is van Saxon. Zonder ook maar een noot te hebben gehoord van de muziek laten de prints op de t-shirts niets aan de fantasie over. In huize Louwsma zijn we niks gewend. Status Quo en Kiss is al 'hard' voor ons, maar daar haalt het vriendje de neus voor op. Dichter bij de 'New Wave Of British Heavy Metal' ben ik nooit gekomen. Pas vele jaren later heb ik Byff Byford van Saxon eens 'live' gezien op een festival. Verder pretendeer ik geen kenner te zijn van heavy metal uit die tijd. Tygers Of Pan Tang is dan ook slechts een naam voor mij die ik het beste herinner van de 'Rare Record Price Guide'. Geen idee of dat een waarde aangeeft voor deze single, het is vooral het gekleurde vinyl, picture discs en 12"-singles die daar worden vermeld van dit soort bands. 'Do It Good' is een pretentieloze stamper en beduidend 'vriendelijker' dan Saxon en Iron Maiden, als je het mij vraagt. Hiermee kan ik op een zondagavond nog eens het spinrag uit de speakers blazen.
* Judee Sill- Jesus Was A Cross Maker (NL, Asylum, 1972)
* Percy Sledge- Take Time To Know Her (Duitsland, Atlantic, 1968)
* Smokie- I'll Meet You At Midnight (NL, RAK, 1976)
* The Specials- A Message To You Rudy (NL, Chrysalis, 1979)
* Technotronic- Get Up! (NL, ARS/Clip, 1990)
* Stevie Wonder- Yesterme Yesteryou Yesterday (NL, Tamla Motown, 1969)
Judee Sill zou in ieder geval een 'upgrade' kunnen gebruiken en bovendien had ik de 'fotohoes' nog niet (het is zo'n titelhoes die EMI in de vroege jaren zeventig in een bont scala aan kleuren presenteert). Percy Sledge heb ik eveneens met fotohoes, dat wordt een kwestie van vinyl vergelijken. Smokie heb ik met fotohoes en dat heeft deze van Albert nu juist weer niet. The Specials mag blijven omdat dit het blauwe Chrysalis-label is en mijn 'oude' het groene. Bovendien heeft de 'groene' zijn beste tijd gehad na talrijke optredens sinds 2004 en oogt de single van Albert fraaier. Technotronic heb ik al met fotohoes en volgens mij is de 'oude' ook nauwelijks gedraaid. Het zal hem niet aan mij hebben gelegen. Bij Stevie Wonder verwacht ik een omruilactie. Mijn 'oude' hoesje is beter maar dit is opnieuw een voorbeeld van flinterdun EMI-vinyl. Ik geloof dat de oude 'golft'.
Jammer maar helaas? Op 9 november is het pakketje gospel op de bus gegaan. Niet verzekerd of aangetekend want het is nóóit een probleem geweest. Ik hoop de singles zo snel mogelijk te hebben zodat er een beetje gospel in de Blauwe Bak Top 100 kan. Bijna drie weken later is er nog geen spoor van het pakket. Bij het postkantoor in Havelte 'zegt men' dat het pakket niet daar ligt. Er staat tegenover dat ik vijf jaar geleden rond deze tijd in de zenuwen was door de single van Carolyn Leacock & The Outfit dat ook pas maanden later alsnog wordt bezorgd. Hoe dan ook: Geen negende 'Singles round-up' deze maand en zoals het nu lijkt een gospel-vrije Blauwe Bak Top 100. De verkoper heeft zichzelf ingedekt: 'unregistered at buyer's risk' en dus hoop ik dat het pakket alsnog komt. Anders ben ik 38 euro kwijt...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten