woensdag 7 november 2018

Het zilveren goud: november 1993 deel II



Hoewel ik met die hele beroepskeuzecursus feitelijk geen streep ben opgeschoten, geniet ik toch in zekere zin van deze paar weken. Op zijn minst ga je 's ochtends weg met een broodtrommeltje en komt aan het einde van de dag weer thuis. De mensen uit het dorp zien me niet te pas en te onpas fietsen naar Sneek en terug en horen me ook niet iedere week in het radiospelletje van Omrop Fryslân. Het lijkt bijna nét echt op werk. Natuurlijk is het geen werk en ik zie ook niet in hoe ik dichterbij werk ben gekomen dankzij deze weken. Ik zou nu best benieuwd zijn of andere cursisten wél iets concreets hebben gehad aan de weken in Leeuwarden. Maar zolang ik me de naam van het instituut niet meer kan herinneren, is een reünie ver weg. Waar een paar singles uit de vorige aflevering nog twijfelgevallen zijn, daar zijn we nu echt aanbeland in november 1993 met 'Het zilveren goud'. De eerste single komt uit Leeuwarden en de overige vijf van een fancy fair in Sneek.

Eigenlijk is november 1993 een behoorlijk kleurloze maand. Ik doe solistisch mee aan de playbackshow in het dorp, een jaar na het optreden met de oervorm van Horrible Dying. Ik val niet in de prijzen en dat hoeft ook niet. Toch gebeuren een paar opmerkelijke dingen in november. Zo krijg ik opeens honderden elpees van iemand en hier zou ik nog best eens een paar berichten aan kunnen spenderen. Ook help ik een dag mee met de verhuizing van het Sneeker Nieuwsblad en stap ik voor het eerst in jaren weer een bepaald café binnen. Dat zal de komende jaren mijn alternatieve 'huiskamer' worden. Ik hoop dat ik later in de maand de juiste inspiratie krijg om over één van bovenstaande dingen te schrijven, maar vooralsnog zijn het allemaal verre herinneringen. December 1993 staat me bijvoorbeeld veel beter voor de geest. Omdat ik me vandaag verschrikkelijk heb verslapen, wil ik straks het bedje opzoeken hoewel ik ook nog een stukje speellijst voor morgenavond in gereedheid moet brengen. Ik ga nu vervolgen met de volgende zes singles uit deze maand in 1993.

1576 Jezebel-Johnny Kendall & The Heralds (NL, RCA, 1964)
1577 Pretend-Alvin Stardust (NL, Stiff, 1981)
1578 I Can't Go For That-Hall & Oates (NL, RCA, 1981)
1579 I'm So Glad That I'm A Woman-Love Unlimited (NL, Unlimited Gold, 1981)
1580 Everything I Am-Plastic Penny (NL, Page One, 1968)
1581 Hello Darkness-Shocking Blue (NL, Pink Elephant, 1970)

Als Veronica in januari 1990 het vijfentwintigjarig jubileum van de Top 40 wil vieren met een uitzending van de allereerste lijst, ontdekt het een paar uur voor aanvang dat één single ontbreekt in de fonoteek. Het is 'Jezebel' van Johnny Kendall & The Heralds. Een Nederbeat-verzamelaar biedt vervolgens aan zijn exemplaar te lenen voor de uitzending. Ik ben dus erg in mijn nopjes als ik drie jaar later 'Jezebel' vind voor de spotprijs van vier-en-een-halve-gulden. Ook leuk omdat per abuis het label van de a-kant aan beide kanten zit geplakt. De single komt overigens van 'Downstairs' in Leeuwarden dat dan nog aan de Bierkade zit. Ik heb mezelf jaren ervoor rot gezocht om de Bierkade om erachter te komen dat het onderaan bij de gracht van de Kelders zit. De overige vijf singles komen van de fancy fair van de hervormde kerk in de Sneker Veemarkthal. Ik moet die ochtend naar het uitzendbureau om mijn vakantieloonbriefje in te leveren van Donker. Ik wil dat om onduidelijke redenen niet hebben en het gaat per slot van rekening om twee gewerkte weken en dus een paar losse guldens. Ik denk dat ik deze guldens meteen heb uitgegeven op de fancy fair. Ik koop naast een stapel singles ook een elpee van Jimi Hendrix, althans...dat denk ik. Het blijkt een Franse 'tribute' te zijn, Purple Fox, en ik vierendeel het album als ik thuis ben. Daar heb ik nu spijt van want de plaat is nog wel wat waard voor verzamelaars van exotica.

Alvin Stardust, Hall & Oates en Love Unlimited hebben in 1993 meteen hun fotohoesje intact. Van Plastic Penny en Shocking Blue koop ik in 2009 betere exemplaren mét fotohoes. Gek genoeg beide keren bij dezelfde winkel in Leeuwarden waardoor het balletje weer rond is. Morgenavond heb ik een show van tien tot één (onze tijd) en zie jullie morgenavond weer voor een aflevering van de 'Eretitel'!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten