Het 'feest' gaat vanavond nog een hele tijd door en het is uiteindelijk half twee als er een einde aan komt. Dan is het mij té laat om nog een show van een uur te doen en gelukkig kan ik op begrip rekenen. Dan spendeer ik de tijd liever aan de eerste 'Singles round-up' van deze maand en wellicht een terugblik op het afgelopen weekend. Het kan echter ook zijn dat ik dit morgenavond doe. Morgen krijg ik te maken met de naweeën van 'The Big One': Vanaf elf uur ben ik twee uur in de lucht met 'From The Catacombs', de show van collega Lee die dan nog onderweg is vanuit Dorset naar Wolverhampton. De 'vakantie' zit erop. Morgen weer aan de slag en misschien eerst over Steenwijk fietsen? Ik kan alleen daar de juiste vloeistof krijgen voor mijn vape. De meest voorkomende 'sapjes' consumeren een coil in drie dagen en dat is ietwat aan de vlotte kant. Nu dan de eerste vijf uit de aankopen van Mark. Het zijn er totaal zestien en ik verwacht later deze week nog veel meer!
* Cornelius Brothers & Sister Rose- Got To Testify (Frankrijk, United Artists, 1974)
'Too Late To Turn Back Now' behoort toe aan mijn 'alltime favourites' en zou zeker in de top twintig staan van favoriete soul-nummers. Een jaar later komt 'Don't Ever Be Lonely' erbij en dan is me duidelijk dat ik een zwak heb voor de gebroeders Cornelius en hun zuster. Mark doet veelal boodschappen in Nederland. Sterker nog: Volgende week komt hij de platenbeurs in Utrecht en de kringloopzaken in het midden des lands onveilig maken. Het grootste deel is voor de handel. Voor leuke soul woon ik in een verkeerde omgeving. Je kan eens mazzel hebben met de opbrengst van een discotheek bij een kringloopwinkel, maar een smetteloze Cornelius Brothers-single mét fotohoes is een zeldzaamheid in deze contreien. Mark hanteert schappelijke prijzen en dus haal ik ze schaamteloos terug naar Nederland. 'Got To Testify (Love)' is meer uptempo dan 'Too Late' maar heeft hetzelfde onweerstaanbare. Het hoesje laat zien dat er gezinsuitbreiding is geweest of dat één dame geen 'credit' krijgt.
* The Dealers- I'm For You, You For Me (US, Muscle Shoals, 1978)
Het is uiteraard de keuze geweest van de afgelopen weken maar de 'Singles round-up' lijkt rekening te houden met mijn gemoedstoestand. De vijf singles zijn allemaal even relaxt. The Dealers moet nog even groeien bij mij en ik kan me herinneren dat ik de plaat een beetje overhaast heb aangeschaft. Het is goedkoop, dat is een geluk en ik kan het wel 'inpassen' tussen enkele andere midtempo-favorieten.
* The Enchanters- I Paid For The Party (US, Loma, 1965)
Mark heeft geregeld dit plaatje in de aanbieding. Er staat me iets van bij dat ik afgelopen zomer al eens heb geluisterd naar dit kleinood. Ik weet niet meer waarom ik hem toen heb laten liggen. Ik zie op het (neutrale) hoesje dat Mark hem heeft afgeprijsd en dus kan het wel eens dezelfde zijn? Bij Loma krijg ik het even benauwd. Het styreen van Loma is zeer berucht. Dit is de promo en voelt aan als vinyl. Deze blijft dus wel goed? Jerry Ragavoy is verantwoordelijk voor het nummer en de productie en dat levert niet alleen een 'big city sound' op, maar eveneens een overtuigende ballade met onovertroffen zang van The Ehcnanters. 'I Want To Be Loved' is van hetzelfde laken een pak en daar was ik even naar benieuwd. Ik heb vanmiddag een meer Northern Soul-achtig nummer gehoord van de groep. Het is allemaal echter erg ondergewaardeerd in de 'scene'. Weer een voorbeeld dat onbekend niet onbemind hoeft te betekenen.
* The Esquires- Stay (US, New World, 1974)
Van The Esquires heb ik reeds drie jaren zestig-singles in de Blauwe Bak staan. De favorieten staan steevast op de b-kant. Als Mark deze adverteert, ben ik niet meteen enthousiast. Het is de reacties van andere leden van de groep dat maakt dat ik een paar maal ga luisteren naar het Youtube-clipje. Het is een zogenaamde 'builder' en iemand merkt op dat de bas helemaal open moet. Ik ga overstag en nu laat ik het nummer 'groeien'. Opnieuw een b-kant maar ook hier is de a-kant midtempo en best aardig, maar het haalt het niet bij 'Stay'. We hebben nog twee weken tot de samenstelling van de Blauwe Bak Top 100!
* Eddie Floyd- I Got A Reason To Smile (US, Stax, 1974)
Het is niet respectloos bedoeld en betekent ook niet dat ik singles van de man ga negeren, maar voor de Blauwe Bak ben ik 'klaar' met Eddie Floyd. Ik heb de stampers 'Big Bird' en 'People Get It Together'. 'Don't Tell Your Mama' is sinds vorig jaar een favoriet geworden. De man heeft eigenlijk slechte platen gemaakt maar met dit trio kan ik alle kanten op in de Blauwe Bak. Dan biedt Mark deze single aan voor weinig. Een single met een 'gevoel' dat ik in meerdere platen heb en dat dus 'past' bij andere titels: Geen cent te makken en geen droog brood om te kauwen maar desondanks gelukkig zijn. En dat is een positieve 'vibe' die me erg aanspreekt en dus krijgt 'I Got A Reason To Smile (Cause I Got You)' het voordeel van de twijfel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten