maandag 26 november 2018

Singles round-up: november 7



Vanavond komt in 'From The Catacombs' een single uit de volgende aflevering van de 'Singles round-up' voorbij. De titel zegt me wel iets maar ik herinner me niet het deuntje. Ik heb me er vanavond niet heel erg positief over uit gelaten, maar we zullen later deze week zien of ik die mening ga bij stellen. Tegelijk maak ik me zorgen. Ik heb twee weken geleden een partijtje besteld bij mijn maat in Oostenrijk en dat is nog altijd niet gearriveerd. Ik ben vorige week op het postkantoor geweest om te kijken of het daar lag, maar daar ligt het evenmin. De financiële schade is niet erg groot maar het is gospel en dat betekent dat de platen niet op iedere straathoek voorhanden zijn. Plus een 'upgrade' van een Otis Clay-single die ik graag zou willen meenemen in de Blauwe Bak Top 100. Het oude exemplaar gaat de lijst namelijk niet halen. Ik ga nu de platenspeler en de mixer aan zetten en jullie loodsen door de volgende acht singles uit de partij van Albert. Of... loodsen? Ik heb ze zelf ook nog niet beluisterd en dus zijn ze ook 'nieuw' voor mij. Laat me snel van start gaan!

* Krush- House Arrest (NL, Mercury, 1987)
Mijn kaartenbak mag dan soms een zootje zijn met 'dubbele' nummers en ontbrekende nummers, deze single van Krush heeft ook een merkwaardige geschiedenis. Het is ooit nummer 4099 geweest, maar is dan opeens 3746. Het hoesje is fraai beschreven en heeft een sticker van Steyn Music uit het Belgische Tienen. Ik moest dit nummer wel kennen want het is een redelijke hit geweest en toch zegt het me nog niet echt iets. Een typische 'drukke' productie uit 1987 maar ik kan dit wel waarderen. Té elektronisch voor de Blauwe Bak maar zeker erg leuk voor een zondagavond!

* Leopold 3- L'âime En Peine (België, HKM, 1993)
Ik zie meteen de naam McClusky als de schrijver op het label staan en de naam van Dinsongs als de publicatiemaatschappij. Dat moet dus iets met Orchestral Manoeuvres In The Dark te maken hebben? Het blijkt een cover/hertaling van 'Maid Of Orleans' te zijn. Een gek verhaal want de Wikipedia-pagina van de band noemt alleen 'Volle Maan', de Vlaamstalige cover van 'Maid Of Orleans' en deze Franse uitvoering wordt niet vermeld. De b-kant is Engels en dat is al even vreemd. De overige platen van Leopold 3 zijn namelijk allemaal in het Nederlands. Beide kanten klinken mij niet onaardig in de oren en qua 'Good Times' kan ik oordelen dat ze het Engels flink onder de knie hebben.

* MCMXCII- Ich Bin Von Kopf Bis Fuss Auf Liebe Eingestellt, Ich Bin So Schön (België, Indisc, 1992)
Ik heb onlangs nog eens de 'Disco Dance' en latere '10Dance' gebruikt in een bericht. Het is hét ultieme tijdschrift voor de dj in de jaren tachtig en negentig. Niet alleen aandacht voor de nieuwste snufjes voor in de studio en op het podium, maar ook interviews en recensies van uiteenlopende dance-producties. Ik kan me daze single van MCMXCII (1992) uit de recensies herinneren en volgens mij is de schrijver erg gecharmeerd van het gebodene. Het is een eigentijdse bewerking van de Marlene Dietrich-klassieker uit de oorlogsjaren (of misschien wel daarvoor?). Het voelt bij het intro al aan als zo'n geheide klassieker welke ik vaak moet hebben gehoord. Het is hetzelfde team dat ook Sequencial heeft voortgebracht en de heren Fluitsma en Van Tijn zijn betrokken bij de totstandkoming. Is dat Nina Hagen op zang of iemand die haar erg knap weet na te doen? Het hoesje geeft geen 'credit' en dus denk ik dat het Nina niet is. Geinig plaatje maar ik wil nu wel even echt de oudheid in. En zie daar...?

* Kellee Patterson- If It Don't Fit, Don't Force It (NL, Fleet, 1978)
Ik ken de titel uit het 'Hitdossier' en verder is dit helemaal nieuw voor mij. Ik mag meteen de stem van Kellee en dat is een goed begin. Geen Blauwe Bak-single hoewel dat wellicht nog kan komen? De b-kant even proberen. Nee, 'Be Happy' is te blijmoedig en jazzy voor mijn smaakpapillen. 'If It Don't Fit' heeft een lekkere 'brassy' en funky stijl en dat moet nog even groeien. Ik hoef me per slot van rekening niet ervoor te schamen want ik heb zelfs Natalie Cole in de koffers staan.

* Billy Preston- That's The Way God Planned It (NL, Apple, 1969)
De enige 'dubbele' single in deze aflevering en dus kan die ook wel tussen de rest. EMI-vinyl uit 1969-71 is flinterdun in Nederland en klinkt snel beroerd. Ik heb de single een aantal keren en volgens mij klinkt deze van Albert het beste. De fotohoes wordt echter ingeruild, ik heb een 'Minter' zonder afplaktape. Het eventuele dubbele exemplaar is voor de liefhebber!

* Public Enemy- Do The Right Thing (Duitsland, Motown, 1989)
Vanuit de trein zie ik de straatkunst op muren en panelen en verbaas me over één specifieke graffiti-spuiter. Hij lijkt geprobeerd te hebben om zijn naam over een strekkende kilometer te schrijven zonder onderbrekingen. Dat is niet helemaal gelukt, maar je kan de 'tag' na een halve kilometer dromen. Eén van mijn klasgenoten op de WG Baarda is een 'spuitflescrimineel' zoals hij door de wiskundeleraar wordt genoemd. Het is het bekende ritueel. Al 'beatboxend' komt Mark het lokaal binnen en 'tagt' eerst 'JASH' op het schoolbord. Ooit waren skateboards ook onderdeel van de 'scene', maar niet in 1988. ,,Ik heb dat ding in tweeën getrapt", vertelt hij stoer. Deze 'criminelen' werken 's nachts langs het spoor en onder viaducten onder het genot van de muziek van Public Enemy. Run DMC is dan té populair en Public Enemy is de 'next big thing'. Het verbaast me dat deze single in Europa op Motown is uitgebracht in plaats van Def Jam. Een teken dat Motown aan waardevermindering onderhevig is? Bijna dertig jaar later kan ik eindelijk luisteren naar Public Enemy, hoewel de rap in het algemeen me niet zoveel doet. 'Fight The Power' is een leuk alternatief feestnummer als je het mij vraagt. Weer eens wat anders dan 'Walk This Way' van Run DMC of 'Jump Around' van House Of Pain. Blij mee!

* Rob 'N' Raz featuring Leila K- Got To Get (Duitsland, Arista, 1989)
Dit plaatje heeft niet een hele positieve associatie. Volgens mijn herinnering heb ik een schijthekel aan dit nummer als het in de hitparade staat. Gelukkig ben ik in deze dertig jaar veranderd en geef ik het graag een tweede kans. Ik hoor opeens 'Peg' van Steely Dan en dat begint goed. Ik moet een beetje gniffelen. Ik kan me nog heel goed herinneren waarom ik het nummer verfoeide, maar vind het anno 2018 gewoon erg grappig. Het ligt hem buiten de rap om aan de stem van Leila. Daar zitten 'pijnlijke' puntjes in die niet lekker in mijn gehoor liggen. En ja, dan ben ik eenmaal onverbiddelijk.

* Enso Samaï- Things On My Mind (België, Monopole, 1983)
Een echte exoot als laatste vanavond. We zien een jonge krullenbol in een afzichtelijk glitterjasje John Travolta uithangen. De publicatiemaatschappij is een dancing in Heist Op Den Berg. Dat herinner ik me uit 2005 als ik vanaf Hasselt naar Gent ga (via Antwerpen). Het is in Belgisch Limburg. De titels vermelden tevens de naam Free Action achter die van Samaï. Het is niet eens zo slecht als dat ik het verwacht. Een fraaie lo-fi productie. Ik zou dit best een kans willen geven, maar eerst nog maar even de b-kant. De hoes vermeldt 'Funny Star' maar op het label heet het 'Funky Star' en dat is ook de werkelijke titel. Nog één keer de a-kant.Ik laat deze en Kellee Patterson nog even 'groeien' de komende dagen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten