dinsdag 20 november 2018
Singles round-up: november 5
In september heb ik 'gedreigd' met een bericht over de lange leren jas. Ik geloof dat ik stuk ben gelopen op het vinden van een passende illustratie. Hier kan de camera me niet van dienst zijn want ik heb al jaren niet meer zo'n jas in huis, ook al moet er nog eentje bij mijn moeder in de kast hangen. Ik heb de afgelopen maanden al eens nagedacht over een verhaal over jassen. Het feit wil dat ik me momenteel Imelda Marcos waan qua jassen. Allemaal uit de tweedehands handel. Het begint met een 'strijd' om een nieuw passend zomerjack te vinden. En passant komt een winterjas in huis te hangen, alleen is die niet praktisch voor de ligfiets. Eén zomerjas is meer geschikt voor de herfst en niet voor de winter. Tot slot is gisteren een 'nieuwe' winterjas binnengekomen en nu wel eentje die 'praktisch' is. 'Nieuw' tussen aanhalingstekens? Het schijnt dat de vorige eigenaar hem alleen een week tijdens de wintersport heeft aan gehad... Wie weet nog een leuk verhaaltje voor tussen kerst en oud en nieuw? Ik lig inmiddels alweer een eindje achter op schema en ga vervolgen met de singles van Albert. Bovenstaande foto heb ik afgelopen weekend al gemaakt. Ik zal straks even bekijken of ik een Week Spot kan kiezen of dit toch nog een dag laat rusten en meteen een tweede 'Singles round-up' er achteraan gooi. Ik wil namelijk ook nog even naar buiten. Met deze kou? Ja, zo'n winterjas is het geworden!
* Rich Du Bois- Best Days Of My Life (België, Coccioli, 1989)
Ik weet niet of Albert ooit dezelfde associatie heeft gehad, maar ik moet meteen denken aan Richard De Bois. Samen met Peter Van Asten schrijver van diverse grote hits voor onder andere Dolly Dots. Ik kan me niet voorstellen dat zo'n 'gigant' in 1989 een single voor een nietszeggend label uitbrengt en dat hij zijn telefoonnummer op de achterkant zet. 056? Het blijkt het kengetal van Kortrijk te zijn. Als ik dan zie dat 'de groep' in 1991 ook een single voor Jaws heeft gemaakt, begint het me te dagen. Ik geloof dat Rich De Bois in de vroege jaren negentig een geziene gast is bij dorpsfeesten in Friesland. Net zoals het Engelse Fragment een band die de grote hits kan spelen maar ook een paar eigen nummers kan toevoegen waardoor het niet een platvloers Top 40-orkest wordt. Vaak zijn die eigen platen om te janken, maar ik zet mijn oren even wagenwijd open. Tja, het is niet bijster origineel, maar het kan er alleszins mee door. Op deze single zijn het slechts Rich en Gino Kesteloot die alle zang en instrumenten voor hun rekening nemen, een paar jaar later zal het duo worden uitgebreid. Ofwel, dat laat het hoesje van de single uit 1991 zien.
* Dusky- Get Up (België, Monopole, 1975)
Een hoop Belgische producties in deze partij van Albert en dat hoeft geen bezwaar te zijn. Ik reken immers 'Get Around' en 'Seven Horses In The Sky' van The Pebbles tot mijn favorieten uit de jaren zestig en vind 'The Laughing Cavalier' van The Wallace Collection zelfs een miskende jaren zestig-elpee. Hoewel Nederland alweer jaren hofleverancier is van dance-producers is België altijd een dans-land bij uitstek geweest. Het begint met de kermisorgels en het mondt uit in de harde elektronische beats in mineur van de jaren tachtig. Laten we dan vooral ook niet de popcorn-rage vergeten. Nee, niet de instrumentale hit uit 1972, maar het Vlaamse antwoord op Northern Soul. De muziek van Creedence Clearwater Revival leent zich eveneens voor een dansje en dat is iets waar Dusky de mosterd vandaan heeft gehaald. Ik draai per ongeluk eerst de b-kant, 'Sugar Pie', en dat heeft een hoog Creedence-gehalte. 'Get Up' is echter in hetzelfde stramien: Een snelle dansbare boogie met een knipoog naar de glamrock uit Engeland.
* Dave Edmunds- Born To Be With You (Duitsland, RCA Victor, 1973)
Op zichzelf zou ik hetzelfde kunnen doen als bij de vorige aflevering en deze apart vermelden. Het is uit deze greep van acht eigenlijk de enige 'dubbele' en bovendien met de Duitse fotohoes. Die mag dus mooi naast de Nederlandse fotohoes staan in de jaren zeventig-bakken. De laatste single uit deze 'Singles round-up' heb ik 'dubbel' gekregen van Albert.
* EMF- Unbelievable (EEG, Parlophone, 1990)
Hier maak ik bijna een rondedansje als ik zie dat de single in het pakket zit. Ik doe in 1990 mijn uiterste best om zoveel mogelijk met muziek bezig te zijn uit vervlogen tijd en mijn neus op te halen voor 'nieuwe' muziek. In enkele gevallen lukt dat niet en EMF is daar een goed voorbeeld van. Ik heb 'Unbelievable' altijd al een geweldig nummer gevonden en heb hem de afgelopen jaren met veel plezier 'digitaal' gedraaid in mijn radioshows. Vanaf nu kan dat eveneens op de zondagavond! Zelf luisteren? Komende zondag draai ik een groot deel uit deze partij in het tweede uur van 'The Vinyl Countdown - The 7" Collection'. De overige twee uren ga ik vullen met artiesten en groepen waarvan de naam met een 'i' beginnen (een aardige uitdaging!). In het tweede uur doe ik de 'New Additions', maar ik heb maar een enkele nieuwe aanvulling met een 'i' als ik er al één heb en dus ga ik de letters A tot en met H draaien uit deze partij.
* Enjoy- Valerie (België, Continental, 1990)
Meteen weer terug naar Belgenland. Nu met twee uitvoeringen van 'Valerie', eentje in het Nederlands en de andere in het Engels. De Nederlandstalige versie is de a-kant en dus begin ik daar maar mee? Dichterlijke vrijheid. Dat laatste komt bij de Engelse vertaling kijken. Of moeten we het toch een hertaling noemen? Beide keren is het een Top 100-band met een 'hip' geluid maar ik kan er niet zoveel mee. 'Two out of three ain't bad', aldus de Vleesklomp en de score van deze partij ligt al een behoorlijk stuk hoger. Snel door met de volgende!
* Danny Fisher- Little Christine (België, Panky, 1981)
Fisher heeft in 1965 al een plaat gemaakt die populair is in de Popcorn. 'Special Oldie Second Hit' staat in de hoek van dit hoesje. Toch klinkt dit allesbehalve 1965. Het is een nieuwe opname met gitaren die zelfs uit het doosje lijken te komen. 'Love Is Not Just A Game' is eenzelfde laken een pak. Het is niet onaardig, zeer zeker niet, maar nét een beetje te mechanisch voor de Carib-hobby.
* F.P.I. Project Presents Rich In Paradise Featuring Sharon Dee Clarke- Going Back To My Roots (België, USA Import, 1990)
Niet eens maar tweemaal dezelfde single. Ach, waarom niet? De plaat daagt ergens in de verte. Hoewel betere versies bestaan van het Lamont Dozier-nummer, waaronder de hit van Odyssey, is dit alleszins te pruimen. Dat is wellicht ook de 'kracht' van het nummer. Ik heb dat met nog een aantal liedjes die van zichzelf zó sterk zijn dat het zelfs nog schittert in een deathmetal-versie. Als iemand belang heeft bij het extra exemplaar mag die het me laten weten!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten