vrijdag 16 november 2018

Singles round-up: november 4



We hebben vanavond een personeelsuitje gehad. Een warm en koud buffet in een café in Wolvega dat zich erg goed liet smaken. Als klap op de vuurpijl ook nog een pubquiz. Vanzelfsprekend word ik als joker ingezet bij de twee muziekrondes en dat blijkt nog niet mee te vallen. Kan die Ed Sheeran bijvoorbeeld nooit eens buiten een rondje worden gehouden? Of van die rap-nummers die je mee kan neuriën maar waarvan ik de titel nooit ga weten? Toch één kleine victorie: We zijn het enige team dat 'Tu Es Fu Tu' van In-Grid raadt met de exacte titel. Het brengt ons tot een tweede plek mede omdat de twee fotorondes maar voor de helft goed zijn. Ik heb eerder vanavond de foto al genomen en zit nu te dubben. Slapen of toch nog even schrijven? Het wordt het laatste. Hierbij de eerste acht uit het pakket van Albert.

* Apollo 100- Besame Mucho (NL, Pink Elephant, 1973)
Ik ga eerst door de 'nieuwe' aanwinsten en aan het einde de 'dubbele' singles. Bij de Sneker platenzaak Looper zijn ze in de jaren tachtig iets té enthousiast geweest en hebben ze een flinke partij singles op voorraad van Apollo 100. Steeds dezelfde single: 'Joy' op het Amerikaanse Mega-label. De plaatjes moeten voor een gulden per stuk het pand verlaten en ik koop mijn eerste in september 1989. In 2010 vind ik nog eens de Pink Elephant met fotohoes en moet ik tevens stellen dat de Amerikanen een afwijkende versie hebben gekregen. Nu dan 'Besame Mucho', eveneens in fotohoes. Als ik het op zet, moet ik bekennen dat ik het helemaal niet ken. Ja, wel qua titel, maar ik verwacht een soort 'Joy', maar dit is erg leuk! Het valt in dezelfde categorie 'exotica' als 'Flash' van Duke Of Burlington en 'I Will Return' van Springwater. Geen pompeus orgel zoals op 'Joy' maar snerpende elektrische gitaren. Leuk plaatje!

* Debbie Bonham- Sanctuary (UK, Carrere, 1985)
Mij totaal onbekend en ben eigenlijk wel nieuwsgierig. De mix op deze single is in handen van Freddy Cannon, maar denk nu al dat dit vast iemand anders is dan de zanger uit de jaren zestig. Bekende naam? Familie van? Ja! Debbie is het jongere zusje van John Bonham, drummer van Led Zeppelin. Debbie neemt in 1977 haar eerste demo's op met Jason Bonham, de zoon van John. Ze staat te boek als een bluesrock-zangeres, maar op deze single klinkt ze alsof ze Kim Wilde naar de kroon wil steken. Dat gaat haar aardig goed af! Een lekker solide rockplaatje.

* Christophe- Excusez-Moi, Monsieur Le Professeur (NL, Vogue, 1966)
Heb ik al eens verteld dat ik, wanneer ik als een meisje geboren was, waarschijnlijk Alina had geheten? 'Beppe' Louwsma is de enige die niet vernoemd is in ons gezin en het is dus een variatie op Aaltje. Een geschikte jongensnaam konden ze niet bedenken en dus ben ik genoemd naar de broer van mijn vader die eveneens Gerrit Louwsma heette. Er zijn gelijkenissen met deze oom, maar dat is iets voor een andere keer. Het zal de reden zijn waarom ik al vroeg geïnteresseerd ben in 'Aline' van Christophe en sinds dat ik het op vinyl heb, vind ik het een wereldnummer. Nu bezorgt Albert (dat ook gemakkelijk afgeleid had kunnen worden van Aaltje?) me deze latere opvolger van 'Aline'. En dat is vanaf de eerste noot meteen een feestje! Franse beat op zijn best met een speels arrangement. Als bonus een prachtige fotohoes met de immer charismatische Christophe. Ik tel de derde winnaar tot dusver!

* L.L. Cool J.- I Need Love (NL, Def Jam, 1987)
Nee, het gaat helemaal goed komen vandaag met de 'Singles round-up'. Het lijkt een onderliggende boodschap: 'Er moet méér rap in je vinylshows'. En waarom ook niet? Zo'n 'I Need Love' is per slot van rekening ook al meer dan dertig jaar oud en hóórt thuis op een zondagavond in 'The Vinyl Countdown'. Gaan we voor zorgen...

* The Doobie Brothers- Listen To The Music (NL, Warner Bros., 1972)
Open deur? Nou en? Ja, ook ik heb het nummer lange tijd beschouwd als een soort van stoplap. Alsof je herinnerd moet worden aan je huidige bezigheid. Maar toch... er zit zoveel muziek in dit nummer dat ik nooit genoeg ga krijgen van 'Listen To The Music'. Tot voor kort moest het bij mij van de heruitgave komen met 'Long Train Running' op de flip, maar deze 'originele' uit 1972 mét fotohoes klinkt een stuk vrolijker dan de oude uit De Koopermolen.

Tot slot bevat deze greep van acht singles drie die ik reeds heb. Dat zijn de volgende:

* Baba & Roody- Hacka Tacka Music (NL, Ariola, 1979)
* B.F.I.- Why Not Jazz (België, Bounce, 1992)
* Gigliola Cinquetti- Non Ho L'Eta Per Amarti (België, CGD Internazionale, 1964)

B.F.I. kan wel een upgrade gebruiken en in het geval van Cinquetti denk ik dat de plaat in een betere staat is. Baba & Roody heb ik vorige week nog gedraaid en wellicht dat de 'nieuwe' kraakvrij is en zou dus even goed de 'oude' nog kunnen vervangen. Morgen en zondag 'Het zilveren goud' en maandag vervolg ik met de singles van Albert.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten