Drie berichten op één dag is me eigenlijk te gortig, maar ik moet wel even inhalen. Je weet immers nooit hoeveel ik nog ga 'missen' dit weekend. Wellicht dat ik dan ook eens gebruik mag maken van de situatie om een ietwat 'obscure' Week Spot te kiezen. Zonder de recente lijst te hebben bekeken, speelt deze al een dag door mijn hoofd als potentiële Week Spot. Over Kenya Collins moet immers wel iets zijn te vinden? Nee, dat valt vies tegen. Mac Simmons is daarentegen wel goed gedocumenteerd en dus kiezen we evengoed nog voor dit plaatje als de kersverse Week Spot. De Week Spot van deze week is 'Looking For The Same Thing' (1972) van het duo Kenya Collins & Mac Simmons.
Kenya, ook wel Keanya, Collins is zo'n naam met een 'magische' klank in de Northern Soul, maar dan blijkt andermaal hoe klein dat wereldje is. Haar opname 'Love Bandit' is in 1977 één van de klappers in The Casino in Wigan en wordt in dat jaar uitgegeven door Grapevine Records. Grapevine doet op dat moment veel Northern Soul-reissues en 'toevallig' heb ik vanmorgen nog eentje gekocht. Een plaat die ik vooral instrumentaal ken en daarbij gaan me de tenen krom staan, maar sinds een paar maanden weet ik ook van de gezongen versie en die blijkt ineens erg goed te zijn. Meer daarover later in een 'Singles round-up'. Hoewel Collins in de loop der jaren meer heeft opgenomen dan alleen 'Love Bandit', zal ze in Engeland voornamelijk voor dat laatste worden herinnerd. Van Kenya weten we alleen dat ze de naam 'Kenya' heeft gebruikt voor de Week Spot en op de andere opnames bekend is als Keanya Collins. Haar werkelijke naam zou Renee Marks moeten zijn. Onder die naam schrijft ze verschillende nummers voor Chicago-grootheden als Billy Stewart ('Why Do I Love You So'), Junior Parker en Bobby Bland. Ze neemt haar eigen 'Love Bandit' als eerste op in 1969 waarna Patti & The Lovelites in 1972 hun uitvoering uitbrengen op Cotillion Records. Ik heb een paar weken geleden ook nog Collins' uitvoering van 'You Don't Own Me' (1969) gekocht, de b-kant daarvan is wel weer door haarzelf geschreven.
Over Mac Simmons is wel meer bekend. Deze man wordt op 25 januari 1933 geboren als Malcolm Simmons in Twist, Arkansas. In zijn jeugd raakt hij bevriend met James Cotton welke hem de mondharmonica leert bespelen. Als hij achttien jaar oud is verlaat hij het ouderlijk huis en vestigt zich in St. Louis in Missouri. Overdag werkt hij aan een spoorlijn en 's avonds leent hij zijn mondharmonica bij optredens van Robert Nighthawk. In 1954 maakt hij de stap naar Chicago waar hij zijn eigen band samenstelt en daarmee vijf jaar lang residentie houdt in 'Cadillac's Baby', een blues-club in Chicago. Intussen mag hij een aantal plaatkantjes opnemen, waaronder enkele voor Chess. Little Mack Simmons neemt in de vroege jaren zestig een paar obscure singles op, soms enkel als Little Mack of Little Mac op het label. Simmons bestiert in de jaren zestig enige tijd 'Zodiac Lounge', een blues-club in Chicago waarbij hij de voorkeur geeft om jong talent zichzelf te ontpoppen op het podium. Daarnaast heeft Simmons twee platenlabels: Simmons en PM Records. De Week Spot is op de laatste uitgebracht. Hoe Keanya Collins/Renee Marks precies in zijn leven is gekomen, vertelt de geschiedenis niet. Toch lijkt het aannemelijk dat het door de blues is gekomen. In 1975 neemt Simmons een elpee op Frankrijk, 'Blue Lights', maar kort daarop wisselt hij het dagelijks optreden tot eenmaal in de week optreden. Op zondagmorgen wel te verstaan, want voor de komende twee decennia gaat Simmons zich toeleggen op het prediken van Gods' woord. In 1995 is hij echter weer terug in de studio voor een nieuwe plaat: 'High & Lonesome'. Hierop wordt hij bijgestaan door onder andere Studebaker John en zijn energieke stijl geeft zijn leeftijd nauwelijks prijs. Er verschijnen in de late jaren negentig nog enkele albums van de hand van Simmons, maar op 24 oktober 2000 blaast hij zijn laatste adem uit. Simmons is dan slechts 67 jaar oud. Over Keanya Collins ontbreken de gegevens, ook als Renee Marks. Of zij dus nog in leven is, weten we evenmin.
'Looking For The Same Thing' is een zeer prettig klinkend duet van Collins en Simmons, waarbij eerder sprake is van een 'harmonie' dan een 'duel' of een 'hoofdstem-met-begeleiding'. Het is misschien juist wel dat dat me zo aanspreekt in het nummer, dat is namelijk iets dat je zelden tegenkomt in duetten. Er is altijd wel eentje die de 'leiding' neemt in een duet en dat is hier niet het geval. Plus dat het refreintje zo lekker in je hoofd blijft hangen en dat heeft de plaat mooi de eretitel 'Week Spot' opgeleverd!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten