Voordat ik verder ga met het bericht wil ik allereerst een diepe buiging nemen. Ik geloof niet dat hij Soul-xotica volgt, maar ik heb hem wel gevolgd de afgelopen jaren: 'Lord Of The Car Boot Sale Or Forgotten Vinyl'. Deze Blogger-collega is vandaag officieel gestopt. Erg jammer, want ik heb diverse leuke plaatjes ontdekt via zijn blog. Ik ga je missen, man! Ik had het niet mooier kunnen plannen? Natuurlijk krijgen jullie vandaag nog het tweede deel van de vangst van vrijdag, maar om het ietsje te 'onderbreken', wilde ik eerst de aankopen van afgelopen zaterdag onder de loep nemen. Zaterdag was opnieuw de boeken- en platenmarkt van de Nederlands Hervormde Kerk in Nijeveen. Drie jaar geleden besloot ik, onderweg naar deze markt, om mijn werk bij De Buze te beëindigen en twee jaar geleden vond ik hier 'Ain't No Soul' van Kenny Bernard alsook een aantal andere interessante singles. Vorig jaar heb ik het gemist. Dit jaar heeft de markt te kampen met het regenachtige weer, maar is goed voorbereid. Het merendeel van de handel staat overdekt. Evenals twee jaar geleden staan de platen opnieuw in de kerk zélf. Op de banken van de kerkvoogdij om precies te zijn. Singles zijn er niet meer, maar dan zie ik de eerste plaat uit dit overzicht en die heb ik nog niet. En zo blader ik door totdat ik ze allemaal heb gehad. Negen elpees en vier 12"-singles zijn het resultaat en hoewel elpees nooit echt 'meetellen' in mijn verzameling, wil ik ze vandaag toch uit de doeken doen.
* Electric Light Orchestra- Eldorado (NL, Warner Bros., 1974)
Terwijl ik een kwart eeuw geleden ambitieus ben begonnen met 'Face The Music' en 'Out Of The Blue' is de ELO-collectie bij mij nooit compleet geworden. Ja, qua singles heb ik het meeste wel, maar qua elpees houdt het na 'Discovery', 'A New World Record' en 'Time' snel op. De nummers die ik in de loop der jaren heb gehoord van 'Eldorado' smaken naar meer, maar ja... als je het niet zoekt? Ik heb de plaat nog niet gedraaid, maar dit exemplaar ziet er erg fraai uit, dus ik kan de komende jaren vooruit!
* Grieg- 2 Peer Gynt Suites (NL, DGG, 1965)
Tja, het is eeuwig zonde, maar in Uffelte gaan we het herstellen! Ik heb jaren lang gezocht naar een Marantz-versterker en Wharfdale-speakers gezocht. Nu heb ik de set compleet, maar dan... Eenmaal in Nijeveen sluit ik het nog wel aan, maar daarna wordt de studio met de twee draaitafels al snel mijn domein. Ik luister dus al vier jaar vinyl via het Behringer-mengpaneel en dan via de hoofdtelefoon (een Philips) of door de oude, maar robbuste, Trust computer-speakers. Zoals ik al schreef: In Uffelte gaan we het recht zetten. Ik wil één van mijn oude platenspelers van een goed element voorzien en deze zal worden ingezet om weer meer regelmatig elpees te draaien. De 'Peer Gynt Suites' van Edvard Grieg hoort ook bij deze luister-ervaring. Het is veruit één van mijn meest favoriete klassieke meesterwerken en ik heb me jaren tekort gedaan met slechte Music For Pleasure-uitgaven. Deze opname door de Bamberger Symphoniker onder leiding van Richard Kraus staat beter te boek. Op kant 2 staan vervolgens 'Capriccio Italien' en 'Slavische Mars' van Tchaikovsky. Overigens is dit een Nederlandse plaat met alle werken in het Nederlands vertaald en een bijna-fonetische spelling van Tchaikovsky.
* Gladys Knight & The Pips- I Feel A Song (US, Buddah, 1974)
Een klein 'golfje' in het vinyl, maar dat is niet ten nadele van de muziek. 'Distributed by RCA' staat op de sticker op de hoes. Ik scheld het uit voor een Amerikaanse persing, maar geen 'goedkope import'. De plaat is in nieuwstaat en ik heb kant 1 vanmorgen bij het ontbijt gedraaid. Ik hoop stiekem een verborgen klapper te ontdekken op de plaat, maar ben die nog niet tegengekomen. Het titelnummer zit al sinds jaar en dag in de Blauwe Bak en dat lijkt nu nog steeds het beste nummer van de plaat te worden. We gaan in Uffelte nog eens goed zitten voor deze plaat!
* Leo Kottke- The Best (Frankrijk, Capitol, 1977)
Na ELO zie ik deze van Leo Kottke en dan krijg ik zin om de rest van de platen door te zoeken. Ik heb de naam van Pico hier al menig maal laten vallen. Een Steenwijker met een kapitale hi-fi waar ik een jaar of tien geleden geregeld op zondagmiddag naartoe ging om platen te 'ervaren' middels een échte stereo. Ik hoor in 1990 voor het eerst van Leo Kottke middels 'Elpee Pop Special', het NCRV radioprogramma op de vroege zaterdagavond. Eigenlijk via de 'preview'-aflevering. Presentator Harro De Jonge draait in de 'preview' altijd een nummer per artiest en kondigt daarmee de specials uit het volgende kwartaal aan. Eind 1990 gaat het vooral om de gitaristen: Rory Gallagher, Jimi Hendrix, Roy Buchanan en dus ook Leo Kottke. Van hem draait De Jonge 'Doorbell', een speels nummer met een constante deurbel. Pico blijkt een flinke collectie van Leo Kottke te hebben en bij hem ontdek ik meer van Kottke's werk. Nu kan ik dat voortzetten op mijn eigen hi-fi. Hoewel Kottke nooit single-hits heeft gehad, is deze dubbelaar een fraai overzicht van de eerste vijf albums van Kottke op Capitol, samengebracht op een dubbelelpee. Dat wordt smikkelen en smullen.
* Manzanera- K-Scope (UK, Polydor, 1978)
Voor een euro kan veel en bij een rommelmarkt als deze zou ik het niet over mijn hart kunnen halen om zo'n plaat van (Phil) Manzanera te laten liggen. Toch roept het bij mij in eerste instantie de associatie op van iets verschrikkelijks. Ik heb de plaat nog niet gedraaid, maar er staat me iets van bij dat Manzanera-platen erg extreem gefröbel tentoonspreiden. We zullen het eens zien of de plaat blijft eigenwijs in de hoes!
* Dave Mason- It's Like You Never Left (UK, CBS, 1973)
Eveneens een lastig verhaal. Ik ben nooit echt een hele grote van geweest van Dave Mason. Als je naar zijn bijdragen kijkt op 'Dear Mr. Fantasy' van Traffic dan ga je spontaan van de Amerikaanse persing houden omdat dit 'Hope They Never Find Me There' en 'Utterly Simple' heeft ingewisseld voor de oer-versie van 'Smiling Phases' (ook bekend van Blood, Sweat & Tears). Intussen schrijft Mason wel 'Feelin' Alright' dat onder andere Joe Cocker van een hit voorziet. Een vroegere kameraad zweerde bij 'Alone Together', maar die plaat heb ik ook nooit echt 'begrepen'. Deze elpee bevat 'The Lonely One' welke ik op single heb en ik ga de plaat beslist een kans geven. Ik hoop dat mijn voorgevoel de plank helemaal mis slaat!
* Ananda Shankar- Ananda Shankar (US, Reprise, 1970)
Helaas zonder buitenhoes en in ieder geval al twee krasjes op 'Jumpin' Jack Flash', maar desondanks een mooie vangst! Ananda komt inderdaad uit de befaamde Shankar-familie van sitar-bespelers. Waar Ravi meer georiënteerd is op de Indiase volksmuziek, daar durft Ananda de sitar toe te passen in een rock-setting. Het levert een aantal 'groovy' albums op waarvan dit dus eentje is. Helaas zonder 'Whole Lotta Love', dat staat dus blijkbaar weer op een andere Shankar-plaat. De enige covers op deze plaat zijn 'Jumpin' Jack Flash' en The Doors' 'Light My Fire', hoewel dat laatste weer in het arrangement van José Feliciano is. 'Jumpin' Jack Flash' rockt daarentegen lekker. Verder zijn het originele composities en een paar traditionele Indiase volksliederen. Na vijf minuten van dat 'gejengel' geloof je het echter wel, vandaar dat de elpee kan worden weg gezet als 'novelty'.
* It All Started Here (NL, Atlantic, 1972)
Een jaar later wordt deze elpee uitgebracht als 'That's Soul 2' en dan weet je meteen wat je kunt verwachten bij deze verzamelelpee: Het neusje van de zalm voor wat betreft de Atlantic-soul uit die tijd. Aretha trekt de kar met 'Spanish Harlem', maar 'Thin Line Between Love & Hate' van The Persuaders, 'Suspicious Minds' van DeDe Warwicke en 'Funky Nassau' van The Beginning Of The End zijn voor mij de aantrekkelijke nummers van deze compilatie. Eigenlijk mijd ik dit soort verzamelelpees als de pest, maar voor de radioshows kan het soms toch nog handig zijn.
* Tamla Motown Is Hot Hot Hot (NL, Tamla Motown, 1969)
Eenzelfde laken een pak als hierboven. De meeste nummers heb ik wel op single of andere elpees en is het vooral 'Malinda' van Bobby Taylor & The Vancouvers dat ik nog niet heb. Als ik nu even verder kijk zie ik nog een paar die ontbreken en dan denk ik aan bijvoorbeeld 'I Wish It Would Rain' in de prachtige uitvoering van Gladys Knight & The Pips.
Ook vind ik nog een aantal 12"-singles. Ik koop ze niet allemaal en probeer kritisch te blijven. Ik heb ze nog niet gedraaid, maar denk dat ik wel goed zit met deze selectie:
* Laura Branigan- The Lucky One (US, Atlantic, 1984)
* Dead Or Alive- Brand New Lover (UK, Epic, 1986)
* Miami Sound Machine- Falling In Love (UK, Epic, 1985)
* Paul Young- Come Back And Stay (Extended Club Mix Version) (NL, CBS, 1983)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten