Vorige maand berichtte ik hier al over de standup-comedynight waar ik had gedraaid en heb toen, geloof ik, ook vermeld dat het de laatste keer was. Maar niet heus... Er zou nog een herkansing op stapel staan en deze was vandaag. Ik mocht wederom het publiek tussendoor vermaken met mijn singles en dat was zowaar een succes! Vanavond was echter wel de allerlaatste comedynight, want zó kan het gewoon niet langer. Ik geloof dat er zeven betalende bezoekers waren en dan is het zuur voor de cabaretiers. Deze krijgen de inkomsten uit de entree (drie euro per persoon) en vijftig cent per verkochte consumptiemunt. Dat was nauwelijks genoeg om de brandstofkosten te dekken en dus hebben de mannen een beetje extra gekregen. Maar... het was gezellig! Zó gezellig dat de drie comedians en de presentator uiterst content waren over de avond. Deze avond is mij ook beter bevallen dan de vorige en dat had niet uitsluitend met mijn draaien te maken...
De presentator nam het heft in handen en sommeerde iedereen, mij incluis, naar de zaal te komen. Mijn nicotinebehoefte alsmede mijn blaas werd hierdoor ernstig op de proef gesteld, maar dat mocht niet deren. De interactie met de presentator was erg prettig en hij maakte als ceromoniemeester de avond. De eerste twee comedians waren zowaar erg grappig, dit in tegenstelling tot de vorige editie. De eerste viel met de deur in huis door zijn zestienjarige dochter op de hak te nemen. Her en der was de humor behoorlijk zwartgallig, maar het aanwezige publiek bewees wel tegen een stootje te kunnen. De tweede viel eveneens zeer goed in de smaak, hij ging tekeer over vrouwen (erg toepasselijk op de internationale vrouwendag) en over het verplicht vakantie vieren op een camping. Na een korte pauze was het dan weer de beurt aan Lambert-Jan Koops, die er de vorige keer ook al bij was. Toen had hij een uitschieter met '50 Tinten Grijs' en nu was hij opnieuw bij vlagen vermakelijk, maar soms ook totaal niet. Achteraf bezien denk ik dat hij nog het meeste een kater heeft gehad over de bar slechte opkomst, maar een professional hoort dat niet te laten merken!
De presentator was wellicht dé held van de avond. Iedereen, niemand uitgezonderd, in het publiek kwam wel even voorbij en ook ik, de 37-jarige vrijwilliger en vrijgezel, moest er even aan geloven. Mij best! Ik heb het mee gespeeld... Hij liet me na afloop weten dat hij in lange tijd niet zo had genoten van een zaal en dat is beslist wederzijds. Tuurlijk is het jammer dat zoiets leuks 'flopt' in Steenwijk, maar het was beslist minder gedenkwaardig geweest als de zaal vol was geweest.
Dan de plaatjes... Ik ben begonnen met 'Do The 45' van The Sharpees en geëindigd met 'Higher And Higher' van Jackie Wilson. Helaas is de Duitse fotohoes nergens te vinden op Google, maar deze Franse staat vanwege de b-kant meteen al op mijn verlanglijstje. Ik had het voordeel van juiste vrijwilligers, drie meiden die de jaren zestig-muziek met de paplepel hebben in gekregen en op 'werkloze' momenten zich helemaal lieten gaan achter de bar. Ik maakte ze intussen gek met de ene uptempo-knaller na de andere. Tussen de obscure nummers zo nu en dan even een klssiekertje, die ze allemaal herkenden. Wat geeft het me een kick als 'Rescue Me' van Fontella Bass hardop wordt mee gezongen. Maar ook nummers die voor hen volslagen onbekend horen te zijn, gingen er in als zoete koek. Wat te denken van 'Stranded In The Wilderness' van Doris Jones. Wie? Morgenmiddag gewoon even luisteren naar 'Do The 45', deze komt ook voorbij...
Het is jammer dat het de laatste comedynight was. Ik had al stiekem bedacht dat het een 'double-bill' kon worden: Comedynight met na afloop 'Do The 45', het feest dat ik oorspronkelijk in gedachten had. Het kan voorlopig wel weer even duren eer ik urenlang Northern Soul achtereen mag draaien. Ik zou het best eens per maand willen doen, zeker met de wisseling zoals die nu in mijn collectie aanwezig is. Er komt volgende week weer een vracht!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten