'It's been seven hours and fifteen days', om met die Ierse huilebalk te spreken. Nee, het is ietsje langer dan dat, maar toch wel toepasselijk dat we uitgerekend vandaag op deze Raddraaier uit komen. Het is namelijk precies een maand en vijftig jaar geleden dat dit nummer op de plaat werd gezet. Ja, ik had het kunnen weten... Volgens mij overspoelden mijn Beatles-aanbiddende Facebook-vrienden mijn 'timeline' een maand geleden met clipjes, foto's en andere geheugensteuntjes aan de eerste Parlophone-opnames van The Beatles. En kan ik ook meteen aankondigen dat dit de eerste van twee Raddraaiers wordt. Het is donderdag namelijk een halve eeuw geleden dat mijn zwager werd geboren, dus ik zie dan geen kans om te publiceren. Al deze jubilarissen, zowel mijn zwager als The Beatles, maken dat ik me een 'jonkie' ga voelen. Nee..., dat laat ik aan jullie fantasie over! Ik ga een eerste maal Raddraaien met 'Twist And Shout' van The Beatles (1963)
De introductie mag het al een beetje hebben verklapt, wie Soul-xotica al ietsje langer volgt wist het reeds: Ik behoor niet tot de groep die aan de lopende band schreeuwt dat alles in 1962 begon met The Beatles en in 1970 eindigde met The Beatles. Jazeker, de groep heeft een zekere invloed gehad, maar is niet geheel zaligmakend. Veel van de 'moderne' snufjes vanaf 'Revolver' zijn keurig af gekeken van Amerikaanse 'underground'-bands. 'Sergeant Pepper' is een fraai voorbeeld van een 'time piece': Destijds 'the state of the art', maar twee jaar later al ouderwets. Dat geeft helemaal niets, zelfs een 'Moon Safari' van Air klinkt ergens al gedateerd, maar schreeuw dan niet constant dat het een 'tijdloos' album is. Het is waar: Het past in alle tijden, maar klinkt desondanks altijd weer 1967.
Ik zie het dan ook niet zitten om de 800.491e biografie van The Beatles te schrijven, we kennen het verhaal allemaal immers wel. In zo'n geval is het interessanter om naar de levensloop van het liedje te kijken. Zeker omdat het geen oorspronkelijk Lennon-McCartney-nummer is. Het vloeit bij Bert Russell uit de pen, een vooraanstaand rhythm & blues-schrijver die menig klassieker op zijn naam heeft staan. Hij presenteert het liedje aan The Top Notes, een veelbelovend groepje met dat al gauw bekend staat om haar wilde podiumpresentatie. Deze groep zou, volgens Russell, geknipt zijn voor 'Shake It Up, Baby', zoals het oorspronkelijk heet. Een jaar nadat Phil Spector is aangenomen bij Atlantic, in 1961, heeft deze de leiding bij de opname van 'Shake It Up, Baby'. Spector is dan nog druk aan het sleutelen aan zijn 'Wall Of Sound' en zijn productie is niet representatief voor The Top Notes en, volgens Russell, ook niet voor het liedje. Russell neemt het onder zijn arm mee naar Wand Records en mag het liedje, nu 'Twist And Shout' genaamd, produceren voor The Isley Brothers.
Tot ieders verbazing, niet in het minste van The Isleys zélf, wordt de plaat de grootste hit voor The Isley Brothers sinds 1959 en bungelt de plaat nog jaren om hun nek als een molensteen. Critici kraken de langzamere nummers van The Isleys omdat ze het snelle werk willen horen. Als The Beatles in de eerste maanden van 1963 in de studio bivakkeren, staat ook 'Twist And Shout' op het programma. Producer George Martin weet echter ook dat John Lennon zich zó zal geven in het nummer, dat er een kans bestaat dat deze naderhand zijn stem kwijt is. Het is laat op deze elfde februari 1963 met nog maar een paar muzikale takes te gaan, dat Martin ze 'Twist And Shout' laat inzetten. John Lennon heeft gedurende de opnames van het eerste album last van een verkoudheid en dit is terug te horen in de diverse opnames. Toch lijkt het alsof hij zijn laatste beetjes energie heeft verzameld ten behoeve van 'Twist And Shout'. Tóch overweegt Martin een tweede take, maar Lennon is dusdanig zijn stem kwijt dat het bij deze opname blijft. Volgens Lennon zou hij nog dagen lang pijn in zijn keel hebben gehad van 'Twist And Shout'.
Buiten het debuutalbum verschijnt 'Twist And Shout' in Engeland aanvankelijk enkel op een EP. Het zal pas in 2010 op de Engelse hitparade verschijnen, nadat iTunes het liedje beschikbaar heeft gesteld. In Nederland woont de single, als het ware, in de single-lijsten van 1964. Het bereikt nimmer een hoge plek, maar zal steeds ergens in de top 30 zijn te vinden. In andere landen doet de plaat het ook goed, de illustratie is overigens afkomstig van de Deense fotohoes. Hoewel in de jaren tachtig veel Beatles-singles een tweede hit-carriére kennen in Engeland, heeft 'Twist And Shout' nog een bijzonder avontuurtje in Amerika. 'Twist And Shout' komt voor in zowel 'Ferris Bueller's Day Off' als 'Back To School', twee speelfilms uit 1986. Dit brengt het origineel tijdelijk terug in de Billboard.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten