Northern Soul is in veel gevallen een verkoopterm geworden. Handelaren weten nu eenmaal dat het de waarde van een single flink kan opschroeven als het 'Northern Soul' wordt genoemd, toch is er wel enige waakzaamheid gewenst bij dergelijke advertenties. Al gauw wordt de associatie gelegd bij een Amerikaanse demo of promo uit de jaren zestig, hoewel daar ook heel veel country en gospel tussen zit. Om nog maar te zwijgen over 'gewone' pop en soul. Toch kun je wel eens ergens tegenaan lopen. Ik zoek eens in de zoveel tijd eens op 'northern' tussen de singles op Marktplaats. Daar staan werkelijk schokkende dingen tussen! Wil ik als eerste 'Life In A Northern Town' van Dream Academy noemen, de plaat die er al een jaar staat en die ik nog steeds eens moest kopen. Verder staat er een 'No Charge', zo'n Amerikaanse minkukel die wij kennen als 'Voor Niets'. Een één of ander gek ding dat in geen enkele catalogus terug is te vinden en uit 1976/77 stamt. Ik durf er mijn geld op te zetten dat het hobbelpaardenkuntrie is. Maar, je kan je vergissen... Blijkt het over een jaar of wat dat Modern Soul-ding te zijn waar twaalfhonderd pond voor wordt gevraagd. En betaald! Ik laat die eer aan me voorbij gaan... 'Wah-Wah-Watusi' van The Orlons in origineel fotohoesje komt nog het dichtst in de buurt, maar ik kom er mijn stoel niet voor uit. Toen keek ik eens en vond twee singles op het Dakar-label. Er was nog niet geboden...
Omdat ik de titels niet ken, heb ik even heel snel op Youtube gekeken. Major Lance klonk meteen goed en ook Tyrone Davis was fijn. Ik besloot netjes zes euro per single te bieden. De volgende dag heb ik al bericht: Ik mag ze voor die prijs hebben. Achteraf gezien heeft de handelaar ze wat hoog ingeschat met VG+, maar stop al aardig snel met klagen als ik ontdek dat John Manship ooit zo'n Tyrone Davis heeft verkocht voor niet een klein beetje meer! Nee, het is een leuk koopje! Van de twee blijkt Tyrone al snel dé favoriet te zijn, zelfs de b-kant lust ik wel ondanks het té lage tempo. Of...? Juist, dát is de eigenlijke a-kant en de Week Spot richt zich voornamelijk op de b-kant: 'Need Your Lovin' Everyday'. De plaat is blijkbaar toch ietsje zeldzamer dan dat ik had gedacht, zelfs Dave Rimmer heeft de titel fout gespeld in zijn catalogus op Soulfulkindamusic. Ik moet de Meester binnenkort maar weer even corrigeren...
Tyrone Fettson komt op 4 mei 1938 te wereld in Mississippi, maar verhuist met zijn ouders via Michigan naar Chicago. Hij werkt in de beginjaren als chauffeur voor bluesgitarist Freddie King en zingt wel eens een beetje in lokale nachtclubs. Hij verkoopt zichzelf dan als Tyrone The Wonder Boy. In 1965 mag hij zijn eerste plaatje onder die naam opnemen, maar het 'Wonder Boy'-concept brengt toch niet het gewenste resultaat. Het is Carl Davis die de helpende hand biedt. Davis heeft dan net een distributie-deal gesloten met Atlantic voor zijn nieuwe label Dakar. Tyrone wordt opgenomen in de stal onder de voorwaarde dat hij de artiestennaam Tyrone Davis gaat gebruiken. De Week Spot van Tyrone Davis verschijnt ongeveer gelijktijdig met de andere Dakar-aanwinst van Marktplaats, 'Follow The Leader' van Major Lance. Waar die laatste gedurende zijn carriére vaker van platenmaatschappij wisselt dan van onderbroek, daar blijft Davis het Dakar-label bijna tien jaar trouw. Enige uitzondering is een plaatje op Brunswick, maar dat is rond dezelfde tijd als dat Carl Davis successen oogst met The Chi-Lites, dus is nog wel te verklaren. Rond 1976 tekent hij bij Columbia en verlaat een jaar later definitief Dakar.
Davis heeft een paar grote hits in die tijd. 'A Woman Needs To Be Loved' is een aardig uptempo ding, maar wordt vlak na 'release' omgewisseld voor de b-kant 'Can I Change My Mind?'. Dit nummer laat een rustigere Davis horen en het publiek beloont het met een hit. Vanaf dat moment wordt dat concept van kracht. Een melodieuze, ietwat sensuele, song op de a-kant en wat steviger werk op de flip. Dat is eveneens het geval bij 'All The Waiting Is Not In Vain', maar toch is dit één van de zeer weinige platen die de R&B-charts niet haalt. Misschien verklaart dat ook de absurde prijzen die voor de originelen wordt gevraagd. 'Need Your Lovin' Everyday' is zo'n gezellige Chicago-beuker van de bovenste plank. Het had toendertijd beslist geen hit opgeleverd, maar in de tegenwoordige Northern-scene kan de plaat prima meekomen!
Hoewel Tyrone Davis 'maar' twintig jaar succes heeft voor verschillende labels, noemt Soulful Kinda Music een 12"-single uit 1996 als zijn laatste product. Dat overzicht toont tevens dat er vanaf 1968 nauwelijks een gat is gevallen in zijn catalogus. Een bezige bij die gerust wat meer waardering had mogen krijgen. In september 2004 krijgt Davis een hartaanval die hem in een coma doet belanden. Op 9 februari 2005 overlijdt hij, nog maar 66 jaar oud. Voor een zanger/muzikant best een hele prestatie: Tyrone is op dat moment al meer dan veertig jaar getrouwd met dezelfde vrouw!
De Soul-x-rated is door Wolfman Radio wel een beetje uit de toon gevallen, toch ga ik jullie de komende weekenden de Blauwe Bak Top 100 mét podcasts presenteren. Bij die bovenste honderd komen we Tyrone Davis ook nog tegen, bovendien is hij zaterdag te beluisteren in 'Do The 45'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten