'Don't blame it on the sunshine, don't blame it on the moonlight, don't blame it on the good times, blame it on the boogie'... Wie me bijna drie jaar geleden had verteld dat ik een bericht op mijn blog zou openen met een tekst van The Jacksons, had ik finaal voor gek verklaard. Toch is het een beetje van toepassing, want ik geef niet de schuld aan de 'boogie', maar wel aan de andere drie redenen. Het was gisteren wederom zulk uitnodigend weer om eens op de fiets te klimmen, dat ik niet aan publiceren ben toe gekomen. Gisteren ben ik 'even' op de fiets naar Zwolle geweest en terug, zo'n 65 kilometer door een 'klein' (lees: mistig) wereldje. Maar ook deze week geldt weer, wie zoet is... krijgt twee berichten op maandag. We beginnen met de Schijf van 5 van mijn broer Jelte. Een onderwerp waar ik al eens aan had lopen denken: De snackbar, Wat 'Crazy' van Seal daar tussen heeft te zoeken, kan ik zo snel niet verklaren en dat hoeft ook niet! Het is mijn Schijf immers niet...
Jelte stuurde desgevraagd een lijstje in, maar nummerde ze niet. Omdat ik niet weet of er een volgorde in hoort, zal ik dus ook geen posities noemen. Het vormt samen een smakelijke maaltijd? Bovenaan het lijstje staat een plaat die mijns inziens evenveel met 'snacken' als met 'gekken' heeft te maken, want die jongens van Placebo zijn natuurlijk best een beetje door de regen gelopen. Desondanks kan ik ze waarderen, al ken ik dit nummer niet zo snel. Even gekeken op Youtube en het is inderdaad zo'n typisch Placebo-nummer, maar het is vooral de titel die niet in een 'snackbar-Schijf' zou mogen ontbreken. Op 1 of op 5 of niks van dat alles, staat 'Burger Queen' van Placebo.
Bij ons thuis werd altijd gebeden voor de maaltijd en gedankt na afloop. In onze puberteit werd vooral de stilte na het eten nog wel eens gebruikt voor een onsmakelijk geluid. Henk was de oudste en mocht dus als eerste 'puberen'. Toen de loodgieter eens langs kwam terwijl wij aan tafel zaten, keken mijn ouders streng naar Henk en fluisterden dat hij niet mocht boeren tijdens het danken. U raadt het al: Henk liet een scheet, want dat hadden ze niet gezegd... Wij, drie zonen, hebben allemaal last van een winderigheid, maar die van Jelte is legendarisch! Ik herinner me nog een afgehaalde snackmaaltijd van ons samen. Je had goulashkroketten gekocht die al tijdens de eerste gang gingen laxeren. Toch was het 'eten met Jelte' altijd weer een feestje en als-ie dan beslist zo'n neuroot als Jan Hammer in zijn Schijf wil... Vooruit dan maar! Jan Hammer is vertegenwoordigd met 'Kroket's Theme'.
Onze 'huisdealer' was de Vigi in Sneek, een cafetaria met een barretje dat doorlopend in verbouwing was. Niet dat de eigenaars 'up-to-date' wilden blijven. Nee, het had alles met het nabijgelegen woonwagenkamp te maken. Als vader niet te lang hoefde te wachten voor de stoplichten bij 'het hoge flat', dan had je een kans dat de patat nog niet lauw was. Patat was voor verjaardagen en wanneer we terug kwamen van vakantie. Verder verdiende de uitbater van de Vigi niet veel aan ons. In 1997 kwam ik er nog wel eens voor een fles rode wijn, de muziekoefenruimte waar ik toen werkte zat schuin tegenover de Vigi, dat toen al een Smulwereld was geworden. Dan ga ik nu maar die plaat noemen die ik een beetje 'verdwaald' vind: 'Crazy' van Seal is desondanks een fijn nummer dat beslist in zo'n top vijfje thuis past. Er staat immers een nóg schrijnender geval bij... De volgende!
Jelte is in 1995 verhuisd naar Denemarken, maar blijft met behulp van Langs De Lijn wel een beetje op de hoogte van het Nederlandse muzieklandschap. Hij mist daardoor het gros van de Nederlandstalige muziekproducties waar RadioNL ons op trakteert (ik hoorde vanmiddag een reclame voor een cd: '50 Woonwagenhits Van Het Jaar'). Nee broer, je mist niks! Wel heeft hij een zwak voor André Hazes en Rob De Nijs, maar dat hebben we hem al lang vergeven! Het schrijnende geval hóórt in zo'n 'snackschijf' en is niet van eigen bodem. Hoera! Hoewel Corrie Konings het toen heeft gelapt om een Nederlandse versie op te nemen, wat zowaar ook nog een hitje werd. Ik zou voor de 'novelty' die van Corrie erin gezet hebben, maar de Schijf van Jelte vermeldt toch echt 'The Ketchup Song' van Las Ketchup.
Een andere gezamenlijke tic is om Engelse titels naar het Fries te vertalen en deze titels toe te passen in andere vormen. Het Engels naar Fries leverde nog wel eens een 'hit' op, bij Omrop Fryslân werd het eveneens gedaan en hoorden we een zomer lang 'Ik stean yn fjoer', een Friese 'cover' van 'I'm On Fire' van Bruce Springsteen. Toen Midnight Oil de hitparade binnen denderde met 'Beds Are Burning' kan ik me herinneren dat Jelte met een grapje kwam dat 'Jisk nu ook 's nachts de pomp open had'. Jisk had in Hommerts een benzinestation en natuurlijk moest hij 's nachts open zijn om 'midnight oil' te verkopen. Welnu, voor deze Schijf hetzelfde grapje, maar nu toegepast in de 'snack-sfeer': 'De beste frieten worden altijd gefrituurd in Midnight oil'. Als favoriet hunner heeft broer gekozen voor 'The Dead Heart', vandaar het fotomodel.
Ik was vorige week te zuinig. De outro's mogen een minuut duren! Aangezien ik het komende week en weekend even héél erg druk krijg, verwacht ik dat jullie voor de fraaie outro's gaan zorgen? Ik ga dit weekend de Blauwe Bak Top 100 samenstellen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten