Sommige momenten zijn zo surreëel, maar tegelijk zo aangenaam, dat je dit het liefst in een flesje zou stoppen. Hee, Jim Croce inspireert! Dat gevoel had ik vanmiddag tijdens en na de uitzending van 'Do The 45'. Natuurlijk hoef ik geen slapeloze nachten te hebben voor zoiets, de Soul-x-rated heeft me al lang geleerd dat het wordt gewaardeerd. Ook al vind ik mezelf geen geweldige presentator, de Engelsen en, erg belangrijk, de vakbroeders zijn er erg content mee. Ik heb gisteravond tijdens een wandeling geluisterd naar de volledige podcast en kon aan het eind niet anders dan tevreden zijn. Het 'het moet zo maar' van mij krijg ik toch niet beter en als iedereen hiermee tevreden is, waarom zou ik dan nog langer 'prutsen' om het beter te krijgen? Nog vóór de uitzending begint, val ik in de chatroom een discussie binnen tussen Wolfman en een chatter. Wolfman heeft het over 'showreels', maar die hebben ze van mij evenmin gehad. Waarschijnlijk hebben ze gewoon naar de Soul-x-rated geluisterd. 'Showreel' is een demo-tape voor aankomende radiomakers waaruit beoordeeld moet worden dat je capabel bent om een show te doen en niet een ordinaire jukebox zonder persoonlijkheid bent. ,,Dus als ik een mixer en een microfoon koop, kan ik volgende week beginnen?", aldus de chatter. ,,Nee, je hebt vooral nog ervaring nodig", blaf ik tussendoor. Ik krijg een knipoog van Wolfman. We hebben weer punten verdiend!
Dan begint de show en de chatroom begint vol te raken met vrienden. Als ik de eerste presentatie heb gedaan, word ik apart geroepen door Wolfman. ,,Heb je je microfoon aangesloten op een mixer?", is zijn vraag. Ik bevestig het. ,,Haal de treble naar beneden en de bas iets omhoog". Ja, dat kan niet! Anderzijds kan ik me ook nog goed heugen hoe dat in het begin klonk. Nee, dan vind ik dit neutrale geluid met iets teveel treble helemaal goed. Geen bassende uitvallen meer en beter te verstaan... Ik denk dat ik dat wel ga redden met Wolfman! Terug de chatroom in, Ed is al binnen, Peter verschijnt even later en dan tot mijn grote verrassing broer Jelte. Later komt Marianne ook nog. Hoewel ik de rol van moderator heb gekregen, weet ik daar niets vanaf en dus vervullen Lee Madge en David Crane afwisselend die rol. Miami Mark stuurt knipoogjes en NorthernGirl uit Canada is weer om op te vreten! Ja, ik geloof dat ik het goed doe...
1. Baby Make Your Own Sweet Music-Jay & The Techniques
Nee, ik vond het iets te afgezaagd om met 'Do The 45' van The Sharpees te beginnen. Bovendien had Lee hem maandag al gedraaid bij de aankondiging van mijn show en zijn programma wordt herhaald op zaterdagmorgen. Als hij niet vergeet om hem in de dropbox van Wolfman te doen... En dus hoorde ik vanochtend tot mijn stomme verbazing de herhaling van een From The Catacombs uit augustus. Nee, het leek mij wel plechtig om met dit geweldige intro te beginnen.
2. Happiness Is A State Of Mind-Jackye Gerard
Oh, wat ben ik de afgelopen weken van dit nummer gaan houden. Hij zat in de Soul-x-rated toen ik hem pas had gekocht en het lijkt erop alsof dit de soundtrack van mijn herfst wordt. Het nummer vat immers ook zo mooi de blijdschap samen. Want, wie het nog niet mocht weten, ik zit momenteel héérlijk in mijn vel!
3. Nobody-The Jerms
Ai! Die was dus te bescheiden opgenomen en had veel meer op de voorgrond gemoeten. Ach, volgende keer beter. Eén van de twee plaatjes in deze 'Do The 45' van 'Action Speaks Louder Than Words'. Van die singles-box is deze van The Jerms wel een buitenbeentje. Echt soul is dit niet, het neigt meer naar brassrock.
4. We Got Togetherness-The Jewels
Opgedragen aan de mensen in de chatroom. Als deze uitzending 'live' was geweest, had ik een 'shout-out' kunnen doen. Dat is radio-jargon voor 'even iemand bij de naam noemen'.
5. Tainted Love-Gloria Jones
De prachtige cover van Gloria Jones van het origineel van Marilyn Manson... Of niemand luisterde naar de presentatie, of ze wisten toch wel dat ze me met een korrel zout moesten nemen, hoe dan ook: Geen reactie! Ja, wel reacties als 'tune' met heel veel u's en n's. Het is ook tevens één van de meest bekende Northern Soul-dingen in deze uitzending.
6. You're The Cause Of It-The Lovables
Aangekondigd als de 'tune of the week', want de Week Spot is alleen op papier leuk. Ik weet trouwens ook niet of ik iedere week de 'tune' ga draaien in 'Do The 45', zeker nu het erop lijkt alsof Jackye Gerard binnenkort nog Week Spot wordt. Ik geloof dat met name Lee deze van The Lovables al enorm kan waarderen!
7. A Little Bit Of Lovin'-Doris Duke
Ja, luisteraars van de Soul-x-rated hebben wel een kleine voorsprong bij 'Do The 45'. Ook alweer een potentiële Week Spot, hoewel het al 20 jaar geleden is dat ik hem heb gekocht. Ook al zo'n liedje waarvan ik ben gaan houden!
8. Something For Nothing-Carl Douglas & The Big Stampede
Het was dé 'practical joke' op Wolfman de afgelopen week: 'Any Platters lined up?". Hoewel er mensen op de chat verschijnen die alleen maar komen om te klieren, heb je ook twijfelgevallen. Neem nou 'The Lengend'. Duidelijk niet-Engels en constant vragend naar 'something by The Platters or The Drifters'. Toen opperde ik dat ik The Drifters ging draaien, maar mijn collega's wilden me geloof ik de nek wel omdraaien. Ik vind dat dan wel weer humor en zo was ik van plan om 'Under The Boardwalk' van The Drifters te draaien, maar... toen ik de definitieve playlist aan het verzamelen was, zette ik The Drifters terug en pakte de plaat ervoor. En dat is deze fraaie van Carl Douglas, zeven jaar voor 'Kung Fu Fighting', van heerlijk knetterend styreen!
9. Man Is Born-Jackie Ross
Een kippevelplaat! Ik maak er geen geheim van dat ik antimilitarist ben en dan is deze van Jackie Ross wel de ultieme soundtrack. Deze klinkt opeens ook veel meer 'high fidelity' na Carl Douglas & The Big Stampede...
10. Don't Go Home-The Shirelles
Zelfs met Jackie Day en Tyrone Davis achter de hand, is er nog volop keuze wat betreft de Week Spot. Alweer een plaat waarmee ik complimenten oogstte van Lee Madge. ,,Betekent dit dat ik drie keer meer mijn best moet doen met het samenstellen van mijn lijst voor The Catacombs?". ,,Ja", is het welluidende antwoord van zijn collega's. Lee kan wel tegen een stootje!
11. You're Gonna Miss A Good Thing Baby-John Bowie
Hoewel deze plaat in februari, toen ik hem net had gekocht, best even favoriet is geweest, heb ik hem gedurende de zomer zelden gedraaid. Het is pas sinds afgelopen week dat ik hem heb herontdekt. Wat een plaat! Volgens mij ook nog geen Week Spot geweest...
12. Look Around-Two Plus Two
,,Toe maar! Obscure soul nog wel...", zei mijn consulente afgelopen week nadat ze me een kort interview had afgenomen voor het komende personeelsblad. Het merendeel van de collega's is óf RadioNL of de extremere vormen van gitaar- of dansmuziek, maar soul? Op een vreemde manier verwacht ook niemand het bij mij, ik word erg vaak uitgescholden voor hardrocker. Volgens mij heeft ze geen idee wat obscure soul moet voorstellen, eigenlijk had ik haar toen deze van Two Plus Two moeten laten horen. Zwarte dansmuziek, maar geen gladde Stax-productie. Nee, er is weinig commercie te vinden in deze plaat. Je zou hem bijna kunnen omschrijven als 'heavy metal van de Detroit Soul'.
13. Learning How To Fly-The Exciters
Het is gek te bedenken, maar het is komende week een half jaar geleden dat ik met de podcasts begon. En wat was toen de 'tune of the week'? Juist, deze van The Exciters! Niet verkrijgbaar via Youtube, zoals vaker toen met 'tunes', dus was ik superblij met de Soul-x-rated zodat ik de 'tunes' kon laten horen. Ik heb laatst nog zo'n oude podcast terug beluisterd. Brrr... wat ben ik blij dat die eerste microfoon zo snel is gesneuveld!
14. Gonna Give Her All The Love I've Got-Jimmy Ruffin
Sinds The Shirelles klinkt mijn presentatie een stuk rustiger, hoewel in werkelijkheid de spanningen nog door mijn lijf gieren. Maar als dit nummer dan begint met dat hartverwarmende xylofoontje, dan weet ik ineens weer waar ik het voor doe! Het is een buitenissig soort van idealisme, een ware sm-sessie met als enig doel het naar het oppervlak brengen van zulke parels!
15. But It's Alright-J.J. Jackson
Ik kan me kapot ergeren aan presentatoren die foute jaren noemen bij de platen. En nu ben ik zelf zo'n eikel! Ik zeg tot tweemaal toe dat-ie uit 1967 komt. Fout! Hij komt uit 1966. Dat is maar een jaar... Neeeeen! Huiswerk doen!
16. Give Me Your Lovin'-John 'King Size' Russell
Ik trapte gisterochtend per ongeluk de stekker van de platenspeler uit een contactdoos. Juist degene waar deze op lag te draaien... Tot mijn grote tevredenheid is de 'las' niet waarneembaar. Hier begint trouwens ook een stukje improvisatie. Ik had, net als bij een Soul-x-rated, zeventien platen klaar gezocht, maar dat bleek té weinig. Volgende keer zoeken we er twintig uit. Deze en de volgende zijn echt heel 'last minute' toegevoegd en ter vervanging van Damon Fox. Die komt volgende week!
17. There's A Break In The Road-Betty Harris
Waarom funk aankondigen en er niets mee doen? En dus deze van Betty Harris er nog maar even tussen gestopt. En valt de afsluiter ook nog wel onder de funk te vatten. Verder is het vooral een soulvolle aflevering geweest, eentje die voor mij wel naar meer smaakt. Ach, ik heb platen genoeg!
18. Bongo Rock-The Incredible Bongo Band
De 'breakbeat'-klassieker en een zeer fijne afsluiter. Broer is de eerste die me bedankt en dan komt de rest op stoom. Een applaus van Wolfman en dan... David Crane... 'Goed gedaan, man!". Als ik dan vanavond de cv bekijk van Crane, dan krijg ik overal kippevel. Dat is niet zomaar eentje, daar hebben we het écht over een héle grote naam uit de Engelse webradio- en muziek-'scene'! En dan weet ik echt dat ik het goed heb gedaan!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten