Nadat Peter Koelewijn jaren lang een column had geschreven, bundelde hij deze samen tot een boekje. Dat werd geen verkoopsucces en dus kon ik hem eens voor een gulden van een boekenkraam meenemen. 'Deksels, We Hebben Panne' is zo gezegd een verzameling columns en memoires van Koelewijn. Ik heb hem leren kennen als een smeuïg schrijver. Legendarisch zijn zijn verhalen over de 'kouwe thee' van Mr. Pieter Van Vollenhoven (de studio-conciërge bracht hem een steenkoud kopje thee, terwijl de Gevleugelde Vriend eigenlijk whiskey bedoelde...), de ontmoeting met Ronnie van De Ronnies, het ontstaan van 'Ik Kan Geen Kikker Van De Kant Afduwen' en andere roemruchte rock'n'roll-verhalen, alles geschreven met een bijzonder gevoel voor zelfrelativering. Ook schrijft hij in een column hoe hij zich slap had gelachen toen hij hoorde dat Arnemuiden helemaal geen klok had. Toen schreef hij een lied genaamd 'De Torens Van Cadzand' en werd hij door Gerrit Den Braber eraan herinnerd dat Cadzand helemaal geen torens heeft... Een dergelijk verhaal hoort ook bij de raddraaier van vandaag. Ik heb net een bladzij uit de Gouden Gids kunnen scheuren, er blijven nog genoeg vaklieden over vele series Raddraaien!
Huddie Ledbetter, beter bekend als Leadbelly, is één van de allergrootste, zo niet de grootste, Amerikaanse folkschrijver geweest. Soms speelde hij even leentjebuur bij de negers van de katoenvelden, maar door zijn werk zijn die liedjes wel voor het nageslacht bewaard. Denk bijvoorbeeld aan 'Black Girl' dat als 'Where Did You Sleep Last Night' door Nirvana werd uitgevoerd tijdens hun MTV-sessie. Of 'Black Betty', dat we allemaal kennen van Ram Jam. 'Cotton Fields' is ook zo'n lied van de hand van Leadbelly. Hij publiceerde het voor de eerste maal in 1940, maar pas in 1954 kreeg het nummer door toedoen van Odetta de waarde in de Amerikaanse folkmuziek. Harry Belafonte bracht het een jaar later bij miljoenenpubliek en in de daaropvolgende tien jaar is het door iedere zichzelf respecterende muzikant op de plaat gezet. Eén van de meest opvallende versies staat echter vandaag in de schijnwerpers. Leadbelly en The Beach Boys zijn maar moeilijk te associëren, maar het is met name Al Jardine die wel graag wat Americana-geluiden in de groep wil brengen. De eerste versie van The Beach Boys met Jardine op zang verschijnt in 1969 op het album '20/20', maar Jardine is niet tevreden met het arrangement van Brian Wilson. Hij huurt vervolgens een aantal country-musici in en neemt een nieuwe versie op, die uiteindelijk bekend zal worden als 'de single-versie'.
Het is de laatste single van de groep voor Capitol, de platenmaatschappij waaraan The Beach Boys sinds 1962 zijn verbonden. Dit historische feit zorgt niet voor een doorslaand succes in Amerika. De plaat behaalt daar met moeite de top 90 van de Billboard en het gaat de geschiedenis in als één van de minst succesvolle Amerikaanse singles van de hitgroep. Toch staat er een stevig windje en waait de 'nieuwe versie' met de naam 'Cottonfields' de oceaan over en begint in Engeland aan een zegetocht. Nederland volgt vlak daarop, maar toch zijn er een aantal landen waar 'Cottonfields' niet meteen een hit is. Neem nou Denemarken, waar het lijdend voorwerp van deze aflevering van Raddraaien vandaan komt. Het platenlabel vermeldt aldaar '1970' en ook de geadverteerde platen achterop het 'unieke' fotohoesje zijn uit dat laatste jaar. In Nederland staat het in de late zomer van 1969 op een twaalfde plek in de Top 40. Ook in de rest van Europa doet de plaat het goed, ook al is de 29e positie in Duitsland ook maar mager. Misschien heeft die te lijden gehad van Udo Jürgens' versie uit 1968.
Het Europese succes is evenwel aanleiding van de platenmaatschappij om het in 1970 op de elpee 'Sunflower' te zetten, een album dat niet in Amerika verkrijgbaar is. Maar dan moeten we het toch nog even over de tekst hebben, iets waar The Beach Boys niets aan heeft kunnen doen. Het is namelijk ook niet bekend wanneer de ontdekking is gedaan, in iedere versie wordt het opnieuw gezongen: 'Down in Louisiana, just a mile from Texarkana'. Net zoals bij de klok van Arnemuiden en de torens van Cadzand gaat dit ook mis. Texarkana ligt namelijk dertig mij ten noorden van Louisiana. Leadbelly was in 1940 gered geweest als hij een goed werkende tomtom had gehad!
Morgen verschijnt hier weer de speellijst van 'Do The 45', wederom morgenmiddag te beluisteren tussen twee en drie op wolfmanradio.co.uk. Die lijst is dan mijn bijdrage van zaterdag, zondag heeft mijn broer Jelte zijn eigen Schijf van 5.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten