Omdat ik gistermiddag heb genoten van een fietstocht door het prachtige herfstlandschap van Drenthe en vervolgens een café-bezoekje heb afgelegd in Steenwijk (en dat is dan weer Overijssel...), heb ik gisteren niet gepubliceerd. Maar wie zoet is? Inderdaad! Die krijgt op maandag zomaar twee berichten! Allereerst de tweede Schijf van Peter, ofwel het vervolg van de parlando's. Zoals jullie aan de illustratie kunnen zien, gaat het nu écht los! We komen nu uit bij de meest tenenkrommende passages uit de Nederlandse amusementsmuziek. Met onverwacht een 'kippevel-moment' op nummer 1, maar daar hebben we onlangs het fotohoesje nog van te gast gehad. De nietsvermoedende passant zou zo kunnen denken dat ze op een Cowboy Gerard-fanpagina zijn aanbeland, dus vandaar deze twee pretletters. Moet ik nog eens de woorden van Peter herhalen? Natúúrlijk zijn het niet zijn favoriete platen, maar ze zijn zo ontzettend fout en banaal, dat ze spontaan weer leuk worden...
En zo vinden we op vijf de plaat waarmee het allemaal zo'n beetje is begonnen. Peter maakte enkele weken geleden op Facebook melding van zijn meest recente vangst. Met een Youtube-clipje erbij. Dat nummer maakte heel wat los in zijn vriendenkring. Even later, toen Peter langs kwam in Nijeveen kwam het lied opnieuw ter sprake en ook toen kwam het voorstel om eens een Schijf met 5 parlando's te doen. Ik heb hem zojuist nog eens afgespeeld, even om het geheugen op te frissen en opnieuw ben ik ontstemd door de reactie van die hork van een Johnny! Die arme Linda zo de penarie in helpen en dan doodleuk zeggen: ,,Je wist dat ik een avonturier was". Als ik zou horen dat die avonturier van een Johnny vandaag in een bergbeklimmersavontuur te pletter is geslagen, hang ik de vlag uit! Linda is er niet mee geholpen. Ze is niet verder dan vijf gekomen in deze Schijf met haar 'Johnny' (1976).
Volgens mij had ik al eens dat oude mopje verteld? Inmiddels heb ik hem aangepast aan Jan Smit, maar oorspronkelijk is het André Hazes die bij de dokter komt met een kikker op zijn kop. Vraagt de dokter: ,,Wat scheelt eraan?". Antwoordt de kikker: ,,Ik heb een zweer aan mijn kont". U raadt het al: André Hazes staat op vier in deze Schijf, natúúrlijk met 'De Vlieger'. Volgens Peter springt de zinsnede 'Dat zij hem ontvangt, zij, zij die ik mis' er uit. Dat is inderdaad een zin waarbij je de snik kan ruiken. Tjonge, die André Hazes, staat zomaar in een Schijf van 5? Twee jaar geleden bij 'Kleur bekennen', feitelijk de voorloper van de Schijf, kwam hij ook al eens voorbij. Natuurlijk op de dag dat we de kleur oranje behandelden. Over twee jaar maar weer?
Op drie de meest recente uit deze Schijf van 10. Een Schijf waarin het Johnny's regent. Na dat zak hooi van Linda wordt Johnny ditmaal zelf belazerd door een dame. Hij windt er geen doekjes omheen en de plaat is een fijne scheldkanonnade op muziek. Schoonmoeders heb je ook niet voor het uitkiezen, Johnny gebruikt klare taal: 'Je gaat naar je moeders, trouwens dat vind ook maar een loeder'. Tsja, met Sinterklaas in aantocht en de daarbij horende rijmelarij, kunnen we Johnny deze passage eenvoudig vergeven, want zoveel woorden zijn er niet die op moeder rijmen. Johnny staat ermee op drie met 'Jij Hebt Me Belazerd' (1991).
Eind jaren vijftig waren de 'death discs' even erg populair in Amerika, tieners die (op de plaat) zichzelf het hiernamaals in smeten omdat het uit was geraakt. Vaak werden deze platen voorzien van onheilspellende muziek en arrangementen. Welnu, bij Anja & Johnny is het een ouderwetse tango geworden met accordeon en een Philicorda. We horen Anja alleen in de refreintjes, de coupletten worden half-gezongen en half-gesproken door Johnny. Dat is dan weer Johnny Blenco en dus niet de Johnny van nummer 3 of de Johnny van Linda. Hoewel? Nee, het is wel duidelijk, dat als Johnny zijn leven wil beëindigen vanwege een stukgelopen affaire dat het niet de avonturier van Linda is. 'Als jij morgen hoort, dat ik mezelf heb vermoord, weet dan dat dit mijn laatste wanhopig bewijs was van mijn liefde voor jou'. Euh... heer Blenco, dat noemen wij chantage, maar we zijn ook de minste niet. Hier is je stuk touw en je mag met Anja op 2!
Bovenaan staat ook al zo'n beroemde zanger! 'Nagenoeg alles van Cowboy Gerard is gesprken', aldus Peter. Daar is geen woord Frans bij! Ik zweer zelf al jaren bij 'De Geschiedenis Herhaalt Zichzelf' en daarmee heeft Gerard reeds in april 2010 mee in de schijnwerpers gestaan, afgelopen zomer zat 'Giddy Up Go' nog in het Raddraaien. Peter reageerde toen al met de opmerking dat er twee verschillende tekstvarianten zijn. Dat wist ik niet... Het is evenwel het moment waarop de Cowboy het stof van zijn wagen veegt en zijn opgegroeide zoon de tekst 'Giddy Up Go' toont, dat bij Peter telkens weer een brok in de keel brengt. Daarom verdient Cowboy Gerard met 'Giddy Up Go' de eerste plaats in de Schijf van 10 parlando's. En dank ik Peter andermaal voor de schitterende inbreng, ik heb erg genoten van dit onderdeel!
Volgende week gaan we met mijn broer Jelte 'snacken als een gek'. De week erna ga IK toch een Schijf organiseren die JULLIE mogen invullen. Omdat het de laatste van 2012 is, wil ik jullie vragen om de mooiste finale's/outro's die jullie kunnen bedenken... ofwel de spannendste laatste tien seconden van een plaat. Maakt nu uit wat voor stijl of uit welk jaar, de vijf mooiste finale's ooit gemaakt. Vervolgens wil ik op 5 januari 2013 van jullie de vijf mooiste intro's hebben (ook max. 10 seconden). Verras me maar!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten