Week Spot: The Lovables

Ach, de Soul-xotica kan wel tegen een stootje. Het 'lievelingetje' is wel vaker op een tweede plek gekomen, maar heeft het al vroeg afgeleerd om stikjaloers te worden op nieuwe speeltjes. ,,Hij komt toch wel weer terug", moet het blog dikwijls denken. Waar ik eerder dit jaar wel eens te druk wilde zijn met de podcasts, daar overstemt Wolfman Radio op dit moment even en liggen we op Soul-xotica weer een dag achter. Tja..., het blog heeft me nooit in de steek gelaten (bovendien hoef ik bij Blogger niet de angst te hebben dat ze het verwijderen vanwege inactiviteit. Andere weblogs willen nog wel eens opgeruimd worden, maar er bestaan nog legio blanco Blogspot-accounts. Blogger verwijdert ze niet!) en de 'verloren' dag halen we later deze maand wel weer in... Waar heb ik uitgehangen? In de chatroom van Wolfman Radio, de eerste punten verdiend en terloops 'Do The 45' een beetje promoten, wat overigens ook al door de overige presentatoren wordt gedaan. De verwachtingen zijn hooggespannen, intussen worstel ik nog met de geleverde software en ga ik morgen eerst maar eens de playlist digitaliseren. Omdat ik tijdens de uitzending óók nog in de chatroom moet zijn, lijkt het me wel zo praktisch om met geprefabriceerde mp3-tjes te werken.

Soul-xotica en Soul-x-rated zijn broertje en zusje van elkaar geworden, ik zie minder gauw een band ontstaan tussen Soul-xotica en Do The 45. Natuurlijk hoop ik middels Do The 45 wat meer volgers van de Soul-x-rated te krijgen, maar verder...? Of tóch nog de Week Spot? Ja, die ben ik wel van plan om een plekje te geven in Do The 45, dat wordt dan de enige overeenkomst tussen de drie! Na een maand 'classics' te hebben gedaan, is het nu weer de hoogste tijd om een paar recente aankopen in het zonnetje te zetten. In het geval van The Lovables kan dat, want deze is op styreen en kan dus niet krom trekken. Natúúrlijk zijn er weer 78 pagina's vol geschreven over deze wereldberoemde groep... Niet dus! Als zelfs John Manship geen aanvullende informatie geeft bij deze plaat en Dave Rimmer hem over het hoofd heeft gezien, dan begin ik achter mijn oren te krabben. Dan toch maar een andere insteek van het verhaal? Misschien middels de producer? En als dat ook maar weinig oplevert, kunnen we eens kijken wat Ask.com voor antwoord geeft? En zie daar, de lucht begint op te klaren. Nog even wat wollig taalgebruik erbij en we hebben weer een bericht! Ik bedoel... we zijn al halverwege!

O ja, het is Answers Music Group. Dankzij ene Andrew Hamilton kunnen we toch nog iets vertellen over The Lovables. 'You Can't Dress Up A Broken Heart' wordt in het hele verhaal niet genoemd, terwijl dat nummer juist een bepaalde cultstatus heeft gekregen in de Northern Soul. Het atmosferische, maar ook veels te trage, 'Beautiful Idea' idemdito. Nee, dan ga ik toch echt voor de andere zijde van 'Beautiful Idea' en dat is deze week de Week Spot. Answers werkt net zoals Ask. Je stelt een vraag en zij geven antwoord. Als je vraagt: Wie zijn The Lovables, dan geeft Hamilton een erg gedetailleerd antwoord. Als je vraagt: Wat hebben The Lovables voor de muziek betekend, dan is zijn antwoord minder bevredigend. Het is fijn om te weten dat Barbara en Shirley Sullivan zusjes zijn, dat ze in de kerk zijn begonnen en wat hun idolen waren. Het verhaal trekt even bij als Kim Lewis in het verhaal komt en The Lovables worden opgericht. Maar wanneer? Hoe komt de groep zomaar opeens terecht bij de grote songschrijver (en acteur) Trade Martin? Wat is die 'big bang' na 'You're The Cause Of It', terwijl ze nooit een hit hebben gehad? Leuk dat ze erg populair waren in New York, maar waar uitte zich dat in? Kortom: Een antwoord van niks...

Dus dan gaan we eens op de thee bij Trade Martin. Maar ook zijn biografie snijdt niet bepaald hout. Zijn meest bekende compositie is 'Take Me For A Little While' en Martin zou antwoord hebben kunnen geven op voor wie hij het nu had geschreven: Voor Evie Sands of Jackie Ross? Nee, hij vermeldt Dusty Springfield... Overigens heeft The Lovables onder zijn bezielende leiding ook een 'Take Me For A LIttle While' opgenomen, maar die klinkt werkelijk helemaal nergens naar! Als de rest van de info nu nog ergens toereikend was geweest, was ik ook niet beroerd geweest om een aantal van zijn filmrollen te noemen, maar... in augustus 2010 heeft hij een single uitgebracht. Door Fark uitgeroepen als 'the worst song in the history of recorded music'. De titel spreekt boekdelen: 'We've Got To Stop The Mosque At Ground Zero'. Als we per ongeluk eens zo'n redneck Raddraaien, dan is dat tot zover, maar zo iemand hoeft niet in de Week Spot!

Dan maar even naar het liedje? Het is een heerlijke midtempo-'mover' met een heerlijk overdreven tekst. 'Als je me nu verlaat en ik lig morgen dood in mijn bedje, dan is dat jouw schuld'. Volgens mij noemen ze dat ook wel chantage! Je zou het kind een stuk touw geven. Barbara heeft overigens een heerlijke stem en weet het ook zeer dramatisch te brengen, maar tekstueel is het een brok 'teenage angst'. Maar daar hebben we dus een 'weak spot' voor... Onder 'opmerkingen' staat de Youtube-upload van mijn single.