Schijf van 5: stenen

Ik kon het zelf ook amper geloven. Gerrit terug op Stonehenge? Volgens mij heeft hij die club niet alleen verlaten omdat zijn 'vaste dienst' eens was weg gegeven. Het had ook iets te maken met 'oudere' vrijwilligers die een weekend rondlopen alsof De Buze van hun is en die je vervolgens twaalf maanden weer niet ziet. Zou ik mezelf die frustratie willen aandoen? Het antwoord is: Nee. En vrijdag heb ik definitief de knoop door gehakt, ik blijf dit weekend in Nijeveen. Gistermiddag vond in en om De Buze in Steenwijk het jaarlijkse metalfestival Stonehenge plaats. Omdat ik vorige week nog had gedacht dat ik, voor het eerst sinds 2007, wel weer als vrijwilliger zou werken, had ik dus ook besloten tot een stenen Schijf van 5. Het ligt wel wat zwaar op de maag, maar we doen het maar, omdat het per slot van rekening zo voedzaam is.

Ik heb zowaar een titel van een lezer kunnen noteren, dank je wel Biezonderanderenaam, klopt het dat wij precies een jaar geleden zaten te spelen in Rijnswoude? Ik heb zelf de afgelopen week na gedacht over verschillende soorten steen, maar ben daarin niet ver gekomen. Niet zover dat iedere titel uit een individueel gesteente bestaat. Bovendien wil ik het 'rocken' nog even uitstellen tot een andere Schijf. Eén alternatief steentje heeft deze Schijf van 5 toch nog nipt gehaald. Een 'pebble' laat zich, geloof ik, het beste vertalen als een 'kiezel'? Maar dan... Kun je die over het water laten scheren? Want dat is wat Greg Lake poogt te doen, maar dat lukt niet echt, want hij is er ruim vijf minuten mee bezig! Zijn 'vriendjes' Emerson en Palmer zitten intussen maar een potje te kaarten, wachtend op het moment dat het intermezzo komt waarin zij ook even los kunnen. Nee, een eenheid is het nimmer geweest, dat is al duidelijk op het debuutalbum. 'Take A Pebble' van Emerson, Lake & Palmer (1970) staat vandaag op vijf.

Op vier treffen we een hele oude bekende. Vorig jaar heb ik een aantal malen 'de man met de Schijf' gedaan, een Schijf van 5 die over lijken ging. Op 15 mei 2011 behandelen we lieden die tijdens het liedje aan een ongeluk bezwijken en Dion mag zich de nummer één noemen. Terecht? Ja! Dion is enige tijd flink in de Here en Zijn boodschap past beter in knullige country dan in woeste rock'n'roll. Het tafereeltje dat door Dion wordt weergegeven is al even knullig en vrij van alle glitter en glamour van de rock'n'roll. Dion is in de tuin bezig en betrapt zijn buurvrouw op kwaadsprekerij. Ze heeft geen goed woord over voor 'the bad girl down the road'. Piepende remmen en het kind van de buurvrouw wordt aan de kant geduwd door een barmhartige Samaritaan die haar leven geeft voor het het kind. Raadt een wie die weldoener is? Juist, de 'bad girl down the road'. Dion staat ditmaal drie plaatsen lager met 'Be Careful Of Stones That You Throw' (1963). Ik besluit met een plaats in Drenthe van vier letters: Amen.

Deze zou bijna op één staan, maar dan zou je zomaar kunnen denken dat ik 'fan' ben. Nee, dat ben ik niet. Ik heb 'Seasons' (1970) nogal vaak gedraaid toen ik in De Bilt woonde, maar de opvolger 'Songs From Wasties Orchard' (ondanks de prachtige hoes: een kist rottend fruit) valt al minder in de smaak. Naarmate de jaren zeventig vorderen, krijgt Magna Carta steeds meer last van een EO-achtige vroomheid. Niet dat dit in de teksten tot uitdrukking komt, maar de muziek wordt wel irriterend ontspannen en elk risico wordt uit de weg gegaan. Als ik aan 'Seasons' denk, ik heb hem zeker tien jaar al niet meer gedraaid, dan is 'Scarecrow' de eerste die me te binnen schiet: Het grappige miniatuurtje over een vogelverschrikker. 'Give Me No Goodbye' is ook zo'n typisch nummer met sitar en drums, tóch vrij ongebruikelijk voor de groep. Voor deze Schijf kies ik een andere van 'Seasons': 'Ring Of Stones' mag deze week op drie, hoewel ik helemaal geen neiging krijg om de plaat op te zoeken.

Meedenken in de Schijf van 5 is altijd goed. Alleen begin ik soms over het wel of niet Schijfwaardig zijn van een plaat. Tja, dat zijn regels van het huis, die zijn nauwelijks te verklaren. 'Alles Kan Een Mens Gelukkig Maken' van René Froger is niet Schijfwaardig, evenals het oeuvre van Rob De Nijs. Té voor de hand liggende platen worden eveneens vermeden omdat ze niet Schijfwaardig zijn. Biezonderanderenaam heeft het begrepen en komt met een plaat die ik over het hoofd had gezien en die toch uiterst Schijfwaardig is. Voorbeeldje van een niet-Schijfwaardige plaat over stenen? 'Like A Rolling Stone' bijvoorbeeld. Maar Mott The Hoople met 'Roll Away The Stone'? Ja, die verdient zondermeer zijn plekje in deze stenen Schijf! Ik zet hem op twee.

Geen 'Like A Rolling Stone', maar toch nog stenen van dat kaliber bovenaan in deze Schijf. Ik ben over het algemeen niet zo'n hele grote fan van dit soort stenen, maar toch... Als ik mijn keuze moest maken op 'The Singles Collection' dan zou ik gauw naar dit soort nummers uit 1965-66 grijpen. Misschien nog leuk te vertellen dat de afgebeelde hoes een Franse EP is die via Raw-TCD te koop is voor het lieve sommetje van veertig dollar. Een Amerikaanse dealer die het een 'unieke' hoes noemt, maar dat valt, geloof ik, wel mee. De dollar is gunstig, zo bleek een paar weken geleden met The Soulettes, dus als het plaatje echt in topstaat is dan is het een hele redelijke prijs (25 euro???). Van de EP's van The Rolling Stones vind ik dit zondermeer de allerbeste, de overige drie tracks zijn even klassiek als de winnaar van deze Schijf, maar die gaan weer niet over stenen. Evenmin over rozen... 'Heart Of Stone' van de The Strolling Ones mag vandaag op 1!

Ik heb voor de komende twee weken al onderwerpen geselecteerd, maar welke zullen we als eerste doen? Omdat enkele lezers momenteel genieten van hun vakantie, heb ik besloten de 'thuisblijvers' te laten beslissen. Er zijn twee keuzemogelijkheden: De eerste is een Schijf over ijs, behalve 'Ice In The Sun' mag de titel ook uit een ijs-soort bestaan. Geen smaken, dus geen 'Strawberry Fields Forever', maar wél 'Just One Cornetto'... De tweede Schijf gaat over 'namedropping' in de titel. Collega-artiesten en bands die in de titel worden genoemd. Denk dan aan bijvoorbeeld 'Jackie Wilson Said' van Dexy's Midnight Runners (of van de man...) en 'I Remember Elvis Presley' als heer Spiegel niet zeer on-Schijfwaardig was geweest. Jullie mogen kiezen!