dinsdag 3 juli 2012

20 Years Ago Today: 800


Vanmiddag zie ik vanuit de bus bij de ingang van Joure een aantal borden staan van evenementen in de regio. De eerste die me in het vizier springt is van een tuinfeest en een jaarmarkt in Sloten, de kleinste der elf steden. De jaarmarkt in Sloten? Verrek, dat is twintig jaar geleden. Eigenlijk morgen, maar een kniesoor die daar op let. Op zaterdagmiddag 4 juli 1992 stap ik op de fiets naar Sloten en kom thuis met drie singles, waaronder de achthonderdste. Omdat ik nog wel een verhaaltje weet bij deze groep en omdat het een mijlpaal in de verzameling is, doen we vandaag weer eens ouderwetsch aan 20 Years Ago Today. Met een speciale gastrol voor Barclay James Harvest. De overige singles die ik daar kocht waren 'Weekend Love' van Golden Earring en 'They Shoot Horses Don't They' van Racing Cars.

Hoewel de groep in Engeland altijd tweede divisie is gebleven, later zelfs derderangs, is de groep met name in Duitsland erg populair. In Engeland wordt de groep 'the poor man's Moody Blues' genoemd, ondermeer doordat de groep al vroeg gebruik maakt van de mellotron. Het is ironisch genoeg The Beatles die hun aan hun grootste hit helpt: 'Titles' is een opsomming van liedjes van het populaire kwartet uit Liverpool. In 1981 wordt het succes dunnetjes over gedaan met 'Life Is For Living' en wordt in 1983-84 nog de albumlijsten aangedaan door 'Victim Of Circumstances' en 'Ring Of Changes', maar dan wordt het ernstig stil rondom de Engelse groep. Stilte hoeft nog niet te betekenen dat de groep niet meer bestaat. Integendeel! De groep moddert al veertig jaar voort met als jaarlijks hoogtepunt de Duitse tournee!

In Mossley wordt de 'Illustrated Rock Encyclopedia' binnengebracht, de allereerste Engelse popencyclopedie samengesteld door twee New Musical Express-redacteuren. Het boek uit 1977 is een prachtige trip in het verleden. In 1977 overheerst de albumpop van The Eagles, Queen en Supertramp, maar ziet ook de opkomst van de punk. Barclay James Harvest heeft ook haar plekje in het boekwerk veroverd, hoewel de schrijvers wel het nodige cynisme toepassen. Het verhaal begint met: 'Formed in 1967 in the Oldham area'. Die regel heeft de dan al een paar maanden geboeid. De 'Oldham area' kan nooit ver van Mossley zijn, we hebben in Mossley de postcode van Oldham en de stad zélf is over de heuvel, pak hem beet acht kilometer.

Dan is het in februari 1999, zomaar een zondagmiddag. Het is grijs, koud en er kan wel eens een buitje vallen. Een 'gewoon'Mossley-weertje dus. In Nederland blijven we op zulke dagen binnen, maar in Mossley ga je dan wandelen (fietsen is er vrijwel onmogelijk vanwege de steilheid van de heuvels, die een Nederlander weer 'bergen' noemt). Ik ga langs het Huddersfield Canal via Friezland en Greenfield naar Uppermill. Vlak voor die laatste plaats gaat het maar weer eens regenen, ik heb de radio op mijn walkman aangezet en maak kennis met een plaatje dat net uit is en waarover de deejay lyrisch is. Het is 'Baby One More Time' van Britney Spears. Even later stap ik in Uppermill de eerste beste pub binnen die er gezellig uit ziet. Het is de Clogger's Arms. Ik raak in gesprek met iemand aan de bar en op een onverklaarbare wijze gaat het al snel over muziek en over de jaren zestig en The Moody Blues in het bijzonder. Het is een kenner en dan herinner ik me de popencyclopedie. Ik citeer de eerste regel en de man valt me in de rede. Jazeker! Die komen uit Diggle, eentje van hen woont nu in Uppermill en zit dagelijks in zijn stampub The Wagon. We kunnen er wel even gaan kijken? Eén drankje, want er komt niet zulk voornaam volk. En zo zit ik een kwartier later te praten met John 'Woolly' Woolstenholme, één van de oorspronkelijke leden van BJH. Hij heeft genoeg bitters achter de kiezen en heel amusant is het niet, dan is de sfeer in de Cloggers toch beter. Ik had de volgende ochtend wel wat te vertellen aan de ontbijttafel!

Ik ben nog lang in The Cloggers blijven hangen en ben vertrokken met een uitnodiging om me aan te sluiten bij hun klompendansvereniging. Dat ga ik ooit nog eens doen, zeker eerder dan een nieuwe Barclay James Harvest-cd kopen! Buiten ligt er een dekentje sneeuw, dat hadden de weerboeren niet voorspeld, zoekend in het zenderaanbod op de walkmanradio kom ik plots op Radio 10 Gold uit! Wandelend door de fikse sneeuw hoor ik op het nieuws van de schade die de voorjaarsstorm in Nederland heeft aangericht.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten