Had 'Beauty Hair' in IJsselmuiden zich niet wat eerder kunnen vestigen op de Burgemeester Van Engelenweg? Nummer 165 in een bak singles waar maar 130 in zitten... En dus beginnen we weer van vooraf aan. Een jaren zestig-bak ditmaal, beginnend bij Rod Stewart en eindigend bij Billy Vaughn, tellen we de nummer 165 bij 'The Band' van Swinging Soul Machine. De derde en laatste hit van die formatie uit het succesvolle jaar 1969. We hadden het minder kunnen treffen! Gelukkig heeft singlehoesjes.nl ook gewoon alle drie de singles staan, niet onder 'soul' maar bij 'sixties' en dus kunnen we ons gaan verdiepen in de geschiedenis van één van Neerlands bekendste soulbands. Uit Rotterdam, de soulstad van de Lage Landen. Eigenlijk had ik het ook zonder huiswerk kunnen doen, want wat ik tegenkwam wist ik allemaal uit mijn blote hoofd. Dan was ik wellicht ook nooit op de officiële website gekomen en dat had dit verhaal nog een positieve wending kunnen geven!
Heeft het ermee te maken dat Rotterdam een havenstad is en, wellicht net als in Liverpool, zeelui bulkpartijen platen meenemen vanuit Amerika? Dat Rotterdam daardoor als eerste plaats in Nederland kennis maakt met de soul? Hoe dan ook, Rotterdam is en was de soulstad van Nederland. Tot op de dag van heden komt de beste soul vanuit Rotterdam en euh... nee... dat moest ik niet zeggen... Ik heb een paar volgers/regelmatige bezoekers die een band met Rotterdam hebben, maar...euh...ik wil er dood niet gevonden worden! Toch is het leuk om eens in de twee á drie jaar eens naar Rotterdam te gaan om wat oude soulplaten te scoren...
Swinging Soul Machine, want daar hoort dit bericht over te gaan, wordt in 1966 opgericht. Aanvankelijk beroert Oeni Shen de microfoon, maar wordt alras opgevolgd door Iwan Groeneveld. Deze is bij intimi bekend als 'Spooky'. Op zijn vrije dag neemt de rest van de groep een instrumentaaltje op dat de b-kant moet worden van hun eerste single: 'Nobody Wants You'. Toch is Groeneveld prominent aanwezig in de titel van 'Spooky's Day Off'. 'Nobody Wants You' doet helemaal niks, maar dan 'ontdekt' Lex Harding van zeezender Veronica de b-kant van de single. De rest is geschiedenis. 'Spooky's Day Off' staat maar liefst zes weken op de tweede plaats van de Top 40 en zal totaal veertien weken in de lijst blijven staan. De opvolger heet 'Stop The Machine' en is ditmaal wel gezongen. Deze gaat in het kielzog van 'Spooky's Day Off' de top tien in en belandt op de zesde plek. Tenslotte komt de groep met 'The Band', die duidelijk meer van hetzelfde is, maar dan ietsje minder qua originaliteit. Het platenkopend publiek bestraft het met een magere notering in de Top 40.
Iwan stapt uit de groep en hem komen we in 1974 tegen als helft van het duo Spooky & Sue. Hoewel daarbij meteen moet worden gezegd dat de stem op de platen eigenlijk van John Russell afkomstig is, maar dat diens' vrouw hem heeft verboden om op te treden met de piepjonge Sue Chaloner. Bovendien is het ook ietsje aangenamer om naar Spooky te kijken in plaats van Russell, zo vroeg als in 1974 was er al sprake van Milli Vanilli-praktijken! Swinging Soul Machine laat daarop de eerste twee woorden van de naam vallen en neemt ook even afscheid van de soul. De nieuwe zanger heet John Caljouw, hij heeft voordien gezongen bij de Zeeuwse psychedelische helden Dragonfly. Het geluid van Machine is steviger en houdt het midden tussen hard- en brassrock. 'Lonesome Tree' en 'Rainmaker' zijn redelijke successen in ons land, daarna gaat de band op de internationale tour. Zo speelt het jaren lang in Spanje en Frankrijk.
Volgens de huidige website speelt Swinging Soul Machine al sinds 1966, maar dat is wat al te veel bravoure. De groep is immers tussen 1966 en 1985 maar vier jaar actief geweest (Machine er niet bij gerekend) en is pas sinds 1990 weer op een regelmatige basis beschikbaar. Swinging Soul Machine begeleidt eveneens bezoekende artiesten als Three Degrees, Trammps en Jimmy 'Bo' Horne (eerste schrijffout: Jimmy Bo'horne). Ze speelden in de jaren zestig al nummers van PercEy Sledge, maar het moment waarop mijn broeksriem het danig laat afweten, is in de sectie 'info'. Daar zien we in het kort hoe een show van Swinging Soul Machine is opgebouwd. Er is een speciaal eerbetoon aan The Temptations met hun grote hits 'Same Old Song', 'Reach Out' en 'My Girl'... Ik hou het dus maar bij hun singles uit de jaren zestig!
Ik ben nog steeds in blijde verwachting van een paar singles uit Engeland. Als Doris Troy morgen binnen komt, krijgt zij een bericht! Anders maar weer een nieuwe aflevering van Raddraaien proberen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten