zondag 29 januari 2012

Schijf van 5: onderbroekenlol

Gebruikelijk bij de Schijf van 5 is dat de nummer 1 met hoesje als illustratie dient. Deze week is dat even anders. Peter maakte vorige week zaterdag zijn laatste aanwinst op singles-gebied publiek op Facebook. Ik was onmiddelijk van plan om daar iets mee te doen, maar ja... wat? De tijd van de hoesbui lijkt voorbij, er is immers nog zoveel te vertellen, maar om deze specifieke single nu onder het vergrootglas te leggen, ging me ook weer te ver. 'Dat Ene Slippertje'... 'Slippertje'... 'Slip'! Hee, waarom doen we geen schijf van onderbroeken? Ziehier het resultaat. Evenals vorige week met Suzanne, Susannah, Susan, Suzie en Sue, heb ik ook nu weer 'the best of' vijf verschillende onderbroeken gekozen. Daarvoor was wel enige creativiteit nodig, met dank aan Google en Youtube.

Op het hoogtepunt van de strings en 'lowriders' wilden de dames en heren lingerie-verkopers de heupslip een nieuwe impuls geven. Alleen dat woord? Je oma draagt een heupslip, hoe zou je het voor elkaar krijgen om het ook aan de jongste generatie te slijten? Zo kwamen ze met het woord 'hipster'. In Amerika heeft hipster nog een andere betekenis. Mensen die ervoor kiezen om niet 'cool' te zijn en een groep vormen door onopvallende kleding te dragen (ruitjesoverhemden, skinny spijkerbroeken) en items die in andere subculturen zijn uitgerangeerd (hoodies, Ray-Ban zonnebrillen). Deze worden hipsters genoemd. Natuurlijk zijn daar de nodige liedjes over gemaakt, de meeste om het cultuurtje op de hak te nemen, dus 'so original' is het niet van Jessica Gore om 'The Hipster Song' op te nemen. Je mag haar, zelf in elkaar geknutselde, EP gratis downloaden op Soundcloud, maar dat hoeft natuurlijk niet. Toch is 'So Original (The Hipster Song)' best een grappig popliedje, maar of ze er heel groot en beroemd mee gaat worden, betwijfel ik. Jessica Gore mag op 5.

Door de creatieve research komen er een paar namen boven drijven, die anders niet snel aandacht krijgen hier en al zeker niet in de Schijf. Ik zocht niet bewust naar een liedje over de tanga zélf, maar dacht dat er toch een titel moest bestaan waar het woordje in verstopt zit. Ik ben niet bepaald een fan van The Police, hoewel ik alle elpees wel in de kast heb staan. 'Outlandos D'Amour', het debuutalbum van de popreggae-band uit Newcastle, niet uitgezonderd. Deze elpee bevat zes minuten nonsens over een eigenaardig 'groovende' track, de tekst van Sting zouden woorden uit het telefoonboek zijn en dan achterstevoren. Hoe dan ook, vanwege de titel mag die deze week op vier: 'Masoko Tanga' van The Police (1978).

De violist August Wilhelm nam een stuk van Bach en bewerkte het dusdanig dat het uitgevoerd kon worden door een viool of cello met een piano. Op zijn viool kon Wilhelm slechts één snaar gebruiken, de G-snaar. De officiële titel is dus 'Air On The G-String'. Toen de 'veter in de kont' werd geïntroduceerd, werd zo'n minuscuul stukje stof een G-string genoemd, ik weet nog steeds niet waarom. Maar net zoals bij het stuk van Wilhelm dat gaandeweg weer gewoon 'Air' ging heten, werd de G-string na verloop van tijd ook 'gewoon' een string. Zonder uitzondering noemde Ekseption hun arrangement uit 1969 geewoon 'Air'. Gelukkig wordt de lucht op de g-string geblazen en komt het niet van binnenuit, want anders...? Genoeg!!! 'Air' van Ekseption staat op drie.

De zaken gaan momenteel goed voor Gé Reinders, dankzij 'Bloasmuziek' en zijn optredens met fanfare-orkesten door het land. In de begin jaren negentig timmerde hij aan de weg met Engelstalig singer-songwriter-materiaal. Daarin had hij beduidend minder succes, zodat ik zijn cd 'Blood' uit 1992 op een bepaald ogenblik bij V&D voor een rijksdaalder mocht meenemen. Buiten een mierzoet duet met Rita Coolidge en een Limburgs gezongen liedje ('Mien Moe In 45'), bevat het album enkele parels. Reinders toont zich een 'reminiscing songwriter', flink onder invloed van Van Morrison en andere klassieke songwriters. 'Slipping Away' is alleen de warme stem van Gé en zijn akoestische gitaar. Kippevelnummer! Mag daarom op twee.

Simon & Garfunkel is nu typisch zo'n groep waarmee ik een haatliefdeverhouding heb. Natuurlijk, het gros van de liedjes zijn helemaal stukgedraaid, maar ze hebben toch wel bijzondere liedjes opgenomen. 'Bridge Over Troubled Water' is gewoon één van de allermooiste elpees aller tijden, maar durf daar maar eens voor uit te komen! Ik heb dus ook lang getwijfeld of ik Simon & Garfunkel wel op 1 kon zetten in deze schijf. Waarom niet Gé? Of oom Johann Sebastian? Dragen dames ondergoed onder 'Hot Pants'? Nee, ik kon draaien wat ik wilde, maar deze bleef er met kop en schouders bovenuit steken. Op 1 zet ik dus 'The Boxer' van Nick & Simon & Garfunkel (1969).

Er wordt winter voorspeld voor de komende week en dus moesten wij dat maar vieren met een winterse Schijf? Volgende week vijf liedjes met 'winter' in de titel.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten