Schijf van 5: Suzanne

En toch twijfelde ik even toen ik Willemijn vanochtend om vier uur thuis bracht na een enerverend avondje Steenwijk. Is zij toch niet stiekem de ideale schoondochter? Als dat zo is, blijft deze jongen lekker vrijgezel. Ik ben niet op deze planeet neer gezet om mijn moeder een plezier te doen... 'T Zal je kind maar wezen, die Suzanne. Ik heb de afgelopen week veel meisjes bij de paardenstaart gegrepen en ze zijn allemaal lief. Ik heb niet een enkele Suzanne, Suzie of Sue kunnen vinden die iets kwaadaardigs had. Dan laat ik die jongen die Sue heet buiten beschouwing, de Sue die deze Schijf heeft gehaald is ondanks alles ook wel weer charmant. Nee, Suzanne mag blijven! Waar is Leonard Van Veen? Herman Cohen? Amen Corner? Buddy Holly? Ik heb een poging gedaan om de ultieme Suzanne, Susannah, Suzie, Sue en Susan te vinden en daarmee een Schijf samen te stellen. Dit is het resultaat...

Is er nog iemand in leven? Mijn speeltuin kent momenteel niet zoveel bezoekers als vorige maand, om maar wat te noemen. Niet getreurd, de Schijf is een vaste waarde en was vorige week het meest bekeken onderwerp (ook al kwam het niet boven de 5). Soul-xotica moet van mezelf klein blijven... Johnny-die-dood-is, Etta, Jimmy, Piet... Ja, Soul-xotica heeft een paar volgers minder. Maar dan nu het goede nieuws! 'Susannah's Still Alive'! Althans, vierenveertig jaar geleden wel, toen het de rand van de top tien haalde. Wie The Kinks zegt, zegt ook Ray Davies. Zijn broertje kon anders ook best zingen, alleen mocht die in nummers van The Kinks niet de leiding hebben. Zo nam Dave in de zomer van 1967 een compositie van zijn broer op, 'Death Of A Clown'. Hij werd begeleid door niemand minder dan... The Kinks! En feitelijk is 'Susannah' ook een outtake van The Kinks. In tegenstelling tot Engeland had Dave redelijk wat succes in Europa. 'Susannah's Still Alive' was de tweede van drie top twintig-hits in ons land. Vandaag staat deze op vijf.

,,Lees even terug. Wat is er niet duidelijk?". Ik geef toe, het is niet een beetje lomp om dat als laatste sms-tekst te gebruiken, maar op dat moment was ik er even klaar mee. Gelukkig heeft mijn vriendschap met Mijntje vele orkanen doorstaan en dus viel dit naderhand uit te leggen, maar ik heb geen excuses gemaakt! Dat laat ik liever over aan The Hollies! In 1969 verontschuldigden zij zich tegenover een Suzanne. Ze hadden natuurlijk ook Graham Nash de schuld kunnen geven, want deze was net vertrokken. 'Sorry Suzanne' was het eerste 'normale' Hollies-nummer nadat ze Dylan hadden gezongen, een idee dat Nash zo tegen stond dat hij 'dag' zei tegen vader, moeder en zuster Ursula en naar Amerika toe ging (warempel, toch nog Rob De Nijs in deze Schijf!). Ik heb een zwak voor The Hollies, hou bovendien van 'underdogs'. Ondanks dat dit toch nog een nummer 4 was in 1969, is deze goed vergeten door de massa. Vandaag opnieuw op vier: 'Sorry Suzanne' van The Hollies.

Je ontkomt er niet aan, we moeten het toch weer over het huis hebben. Momenteel doen de betalende instanties hun werk niet, waardoor ik van de lening (voor de inrichting van Nijeveen) moet leven. Hierdoor vertraagt het werk en daarmee ook de verhuizing. Inmiddels ben ik niet verder gekomen dan trapmatten, wasmachine, koelkast, klapstoel en bijzettafeltje. Nu ben ik vooral op zoek naar een gaskookstel dat niet half verroest is. Echt noodzaak is het niet, want als ik een potje wil koken, kan ik altijd even langs gaan bij Susan? Ja, we zijn weer 'on topic', 'Susan's House' was voor mij de kennismaking met Eels, nadat het opvallende 'Novocaine For The Soul' me destijds geheel aan mijn aandacht was ontsnapt. Ik leerde 'Susan's House' kennen via Key 103 FM, de regionale popzender voor Manchester en omgeving. Het duurde evenwel tot 2002 eer ik Eels echt op waarde begon te schatten, maar ontdekte al snel dat je aan 'Beautiful Freak' (1997) eigenlijk wel genoeg hebt. Op drie staat vandaag de tweede track van dat album: 'Susan's House' van Eels.

Mickey is even weg geweest, het zou me niet verbazen dat-ie even heeft moeten brommen en dan komt-ie aan bij 'Susan's House' en is zijn liefje vertrokken. Ze heeft zijn overhemden, sokken en ondergoed meegenomen. Na een lange zoektocht vindt hij de overhemden en sokken bij een man, maar die onderbroeken...? Uiteindelijk vindt hij Sue in zijn shorts. Bekend verhaal? Hij zat ook in de Blauwe Bak Top 40. Van de singles-box 'Action Speaks Louder Than Words' kies is ik 'Sticky Sue' uit 1969 als de ultieme Sue. Door tegenwerkende instanties is er even geen Cash en kon ik die van Dion maar niet te pakken krijgen...

Hoezo afgezaagd? Dit kon wel eens de enige Schijf worden in de historie met Creedence bovenaan. 'Suzie Q' is echter één van de zeer weinige platen waarvoor je me 's nachts kan wakker maken. Volgens de hoestekst van de eerste elpee van Creedence moet dit een registratie zijn van de 'jamsessies' die de groep hield op zondagmiddagen in 1967-68 en waaruit Creedence uiteindelijk ontstond. Men neme een liedje uit 1958 van Dale Hawkins, vertragen dit eerst en spinnen het daarna uit tot acht minuten gitaargeweld. Hoewel de voorkeur altijd uitgaat naar singlehoesjes, stem ik voor dit nummer gewoon op de elpee, zo lui ben ik ook wel weer! De lijstaanvoerder van deze week is 'Suzie Q' van Creedence Clearwater Revival uit 1968. Dit had een hele grote hit kunnen en moeten zijn. Ik leerde een paar jaar geleden dat Munich destijds de distributie deed van America, het platenlabel van Creedence, maar dat deze niet tegen het succes van de groep was opgewassen. Doordat de platen té laat werden aangevoerd, bleef het uit de hitparade verwijderd. Toen EMI het in 1970 overnam, kwam het alsnog goed...

Bij de nummer twee wordt het onderwerp voor de volgende Schijf al genoemd. Het idee ontstond nadat ik gisteren kennis nam van de laatste aanwinst van singlehoesjes.nl. Denk aan de veelvoud aan onderbroeken: strings, tanga's, boxers, maar ook de ouderwetse slip en vindt titels met deze woorden erin. Iedereen mag meedoen!