20 Years Ago Today: 596-602

Natuurlijk zat het er al een tijdje aan te komen. Nadat Nederland in 1988 massaal aan de cd was gegaan, duurde het evenwel nog een paar jaar voordat de grammofoonplaat niet meer nieuw verkrijgbaar zou zijn. Maar in het laatst ging het heel erg snel. In de zomer van 1991 was nagenoeg de complete top 40 nog immer op vinylsingle te krijgen, Binnen een half jaar was dit voorbij. Looper ruimde op, die berg heruitgebrachte 'gouwe ouwen' hebben we de laatste twee maanden behandeld, en ook V&D trok de magazijnen leeg en begon aan een totale uitverkoop van platen. Daar waren we op 9 januari 1992, best een legendarisch moment, want even daarvoor was ik nog naar de kapper geweest. Punten bijknippen, want Louwsma had inmiddels al lang haar. Dat zou hem de komende maanden nog van pas komen? Maar goed, op deze donderdagmiddag sta ik in de V&D in Sneek met mijn nog onaangeroerde week zakgeld en natuurlijk mocht dat op! De volgende zeven singles vormen de vangst van de dag.

596 The Long And Winding Road-Paul McCartney
'Tripping The Live Fantastic', zo heette het album van Paul McCartney uit 1990. Een live opgenomen concert waarbij Macca in sommige nummers wordt ondersteund door een symfonieorkest, zo ook in 'The Long And Winding Road'. Beetje vreemd is wel dat dit orkest exact hetzelfde arrangement speelt als op 'Let It Be', terwijl The Beatles destijds vonden dat Phil Spector hun muziek had kapotgeproduceerd. Zie daar ook de uitgave van 'Let It Be Naked' in 2003. Dus zou het toch stiekem waar zijn van die verhalen dat McCartney al in 1967 is overleden? Ik zal binnenkort eens een paar platen achterstevoren draaien en zal jullie dan het antwoord vertellen...

597 Walk Away-Del Shannon
We blijven nog even in de hoek van The Beatles. Als er iemand is die het bombastische Beatles-geluid in de jaren zeventig, tachtig en negentig een lichaam heeft gegeven, moet dat wel Jeff Lynne zijn. Hij hielp ook George Harrison uit het slop van de matig verkopende solo-albums, teneinde met hem, Roy Orbison, Bob Dylan en Tom Petty (niemand vergeten...?) The Traveling Wilburys te formeren. Orbison overleed vlak voor de release van het album. In 1991 zette Lynne de carriére van Del Shannon op een nieuw spoor. 'Walk Away', natuurlijk met een knipoog naar Shannon's monsterhit 'Runaway' uit 1961, is typisch zo'n Jeff Lynne-productie, maar Del's huilerige stem komt wel heel mooi uit. Die 'ellendige' zang was geen gimmick, Shannon was zijn hele loopbaan al depressief en dit had zijn succes danig in de weg gezeten. Enkele maanden na het uitbrengen van het album pleegde hij zelfmoord.

598 Waterloo Sunset-Kinks
Deze plaat vertelt als het ware de opkomst van de cd. Was het nieuwe formaat voor 1988 voorbehouden aan wereldsterren als David Bowie, The Beatles en Dire Straits, daar werd die in 1988 breder beschikbaar. In 1989/90 volgde een stortvloed aan verzamel-cd's. Iedere band of artiest met vijf hits of daaromtrent, kreeg wel een verzamel-cd toegewezen. Niet dat The Kinks dat niet verdienden, ze hadden immers van 1965 tot en met 1968 de top tien bevolkt en hadden in Nederland alleen al vijf nummer 1-hits gehad. Twee van die nummer 1-hits stonden op de single die de cd mocht begeleiden. Op de ene kant 'Waterloo Sunset' uit 1967 en 'Sunny Afternoon' van een jaar eerder op de andere kant. Zowel single als verzamelalbum schopten het in 1990 niet bijster ver.

599 You're So Cool-Jacques Kloes
Ik zal de laatste zijn die zegt dat het artiestenbestaan over rozen gaat. Neem nou Jacques Kloes. Deze Xaanse zanger oogstte lauweren met Dizzy Man's Band in de vroege jaren zeventig, zijn stemgeluid was nauw verwant aan die van David Clayton-Thomas (van Blood Sweat & Tears) en Norman Watts-Roy (Greatest Show On Earth) en ook het groepsgeluid was voor een gedeelte afgekeken van die laatste band. In 1979 had Kloes nog een heel klein hitje gehad, misschien nog wel het meeste omdat Patricia Paay meezong, maar dat zullen we nooit weten. Anno 1990 heeft Kloes de grote eer om 'soundchecks' te doen als Veronica weer eens ongevraagd naar ons toe is gekomen. Hij mag nog wel eens een plaatje opnemen en deze promoten in Nederland Muziekland. Ik kan me herinneren dat hij toen erg vaak werd bekogeld met alles wat maar voor handen was. Een duidelijk signaal, want ook zijn singles verkochten drie achteruit en dat was niet zonder reden. Omdat ik iets van een kleine Dizzy Man's Band-collectie erop na hield, mocht deze voor vijftig cent mee.

600 Burbujos De Amor-Juan Luis Guerra
Bij Vroom en Dreesmann waren ze net iets té enthousiast geweest bij de inkoop van deze onverbiddelijke zomerhit uit 1991. Ze hadden nog een exemplaartje overgehouden, die eerst al maanden onaangeroerd in de rijksdaalder-bak had gestaan. Nu was die dan afgeprijsd naar 1,50 gulden en toen mocht hij ook bij mij. En, eerlijk is eerlijk, we hebben wel eens ergere zomerhits gehad. Niet dat ik hem grijs draai, maar ik zet hem een enkele keer nog wel eens op. Een hit uit 1991 mag dan 600 heten. Traditie is traditie, nummer 501 was 'Veronica' geweest van Elvis Costello en dus is 601...

601 So Like Candy-Elvis Costello
Een kortlevende traditie, want de volgende Costello ('Oliver's Army') komen we pas in de 900 tegen! En zo zijn we ineens ook weer terug in de hoek van The Beatles. Op Costello's vorige album 'Spike', met de single 'Veronica', had McManus al samengewerkt met Paul McCartney. Niet dat Costello qua cynisme en alles de gedoodverfde opvolger was van John Lennon, maar de composities van Costello met McCartney zijn zondermeer de beste van Paul uit de afgelopen decennia. Neem nu dat prachtige 'So Like Candy', nog altijd een genoegen om die zijn rondjes te laten draven!

602 War... Not War-Black Lake
Bij ons thuis lazen we de NCRV-gids. Als de week voorbij was, voerden we de foto van de voorzitter op aan onze hamster. Natuurlijk had ook de NCRV een jongerenpagina en daar werden iedere week drie nieuwe albums gerecenseerd. Soms was dat schokkend. Neil Young's 'Ragged Glory' werd de grond ingeschreven, terwijl het nationaal produkt niet stuk kon bij de redactie. Zo mocht het allround Top 100-orkest Black Lake eens een album opnemen en deze werd erg positief ontvangen op de burelen van de NCRV. Ze spraken van een 'Amerikaans' geluid. Dit trok me over de streep om vijfennegentig cent neer te leggen voor deze single van Black Lake. En... ze hebben gelijk! Het nummer is duidelijk geschreven naar aanleiding van de Golfoorlog, dit leverde in vroeg 1991 een vloed aan 'vredesplaten' op, en slaat in dat rijtje geen slecht figuur. Hoewel een beetje bombastisch, zou dit inderdaad best van een Amerikaanse band kunnen zijn. De langharige hippie uit Jutrijp heeft hem toen vaak gedraaid!

En toen was het geld op! Dus volgende week pas weer een nieuwe 20 Years Ago Today...