gereedschap

Zaterdagmiddag arriveerde het pakketje met drie hagelnieuwe northern soul-klassiekers vanuit Engeland, precies twintig uren te laat om mee te kunnen naar De Buze. Ik kondigde toen al aan om vandaag deze drie nieuwe singles te behandelen, maar ik week er eentje los van en doe later deze week de andere twee. Dat is een vreemde zin: hagelnieuw, northern soul en klassiekers. Als het pakketje de drie originele singles had bevat, dan hadden we het over een bedrag van zo'n slordige negenduizend euro. Gelukkig is er voor de deejay's die zich zulke bedragen niet kunnen permitteren nog erg fijne naslag van zeldzame singles uit het northern soul-circuit. Sommige zelfs met de oorspronkelijke labels, zoals ook deze van Sandi Sheldon. Oorspronkelijk in 1967 uitgebracht op het legendarische Okeh-label, heeft deze in kleine lettertjes nog de toevoeging dat hij in 2011 is uitgebracht met vriendelijke groeten van Sony, de tegenwoordige eigenaar van Okeh.

Hoewel het weinig grote commerciële wapenfeiten kent, ligt de oorsprong van Okeh in de jaren twintig van de vorige eeuw. Ooit begonnen als blues-label nam de soul het over in de jaren zestig en daarna verdween Okeh in de obscuriteit. Totdat Sony werd opgescheept met het merkwaardige talent G. Love & The Special Sauce. Iemand die stokoude blues verbindt met actuele hiphop, verdient een uitzonderlijk label. En zo herintroduceerde Sony in 1994 het Okeh-label. Toen werd er erg gehamerd op de blues-historie, terwijl het label in de northern soul nog de meest legendarische status bezit.

Kendra Spotswood werd in 1945 geboren en maakte als achttienjarige haar eerste opname als Kenni Woods. Even daarvoor had ze bij The Four Buddies op de achtergrond gezongen. Voor haar eerste eigen plaatje had ze niet de minste of geringste in de 'backing': Dee Dee (zus van Dionne) Warwick, Cissy Houston (moeder van...) en Doris Troy. In 1964 gaat ze gedurende twee jaar op tournee met The Shirelles, maar omdat Spotswood nog een contract heeft bij Philips, is ze niet te horen op platen van deze meidengroep. Wel maakt ze in 1965 een single onder haar eigen naam. Onnodig om te zeggen dat geen van al haar pogingen succesvol zijn. Hoewel haar zang van een bepaalde klasse getuigt, die zich maar moeilijk laat meten met generatiegenoten, is het blijkbaar niet zo gelikt als Dionne, Dusty of Martha. Haar vriendje Van McCoy is dan ook nog een grote onbekende, hem zullen we bij het aanbreken van de disco veelvuldig tegenkomen.

In 1967 schrijft McCoy beide kanten van een single van Spotswood, die als Sandi Sheldon wordt uitgebracht. Een jaar later gevolgd door een tweede. Als die ook niet in de buurt van de hitparade komt, heeft Spotswood er genoeg van. In 1969 zwaait ze de muziekbusiness vaarwel en verdwijnt even flink in de anonimiteit. Zoals er twee 'claims' bestaan rondom de term 'northern soul', is de ontdekking van Sandi Sheldon ook een legende. Eentje zegt dat John Peel een partijtje platen verkoopt aan iemand die ze vervolgens doorsluist naar Froggy Taylor, sterdeejay in The Twisted Wheel in Manchester. Northern soul-expert (daar zijn er ook meer van!) Ian Levine meent anders dat Rob Bellars de plaat oorspronkelijk in Californië kocht en hem bij thuiskomst in Engeland introduceerde. Hoe dan ook, originele exemplaren van deze Okeh-single zijn zeer gezocht en daardoor onbetaalbaar. Het is een gemeen snel ding met een zeer fijne baslijn, smaakvolle percussie en blazers en de zeer beschaafde zang van Spotswood.

Tot rond de eeuwwisseling wist eigenlijk niemand waar Sandi Sheldon was gebleven, noch wist iemand haar officiële naam te herinneren. Na enig speurwerk werd Spotswood dan toch gevonden en nam ze kennis van haar status in de northern soul. Sindsdien treedt ze met de regelmaat van de klok op tijdens feesten in Engeland. Bijgaande foto is zo eentje van Sandi Sheldon uit 2007. Hoewel ze maar twee singles maakte onder die naam, is dat degene die ze gebruikt voor concerten.

'You're Gonna Make Me Love You' is gereedschap voor iedere northern soul-deejay, maar nogmaals: originele persingen zijn zeer obscuur. Ik ben Sony dan ook erg dankbaar dat ze heeft meegewerkt aan deze heruitgave. Als andere maatschappijen ook zo coöperatief zijn, kunnen we nog mooie aanwinsten tegemoet zien!