Waar was jij tien jaar geleden? Het zal gisteren in de media de meest gestelde vraag zijn geweest. De antwoorden zijn weinig boeiend. Het toont andermaal hoe we allemaal in onze routine zaten op deze regenachtige dinsdagmiddag. Mijn antwoord: In de Attent, de buurtwinkel in Tuk. Waar ze anders één of andere muziekzender ter decoratie hebben aan staan, hoorde ik nu plechtige stemmen. Ik dacht nog het eerste aan een tenniswedstrijd. ,,Er is in Amerika een vliegtuig neergestort", verklaart de winkelman. Vreemd? Gebeurt wel meer. Om daar nu een programma voor plat te leggen?
Harrie, mijn huisbaas, kijkt televisie. Ik zie een vliegtuig in een flat boren en denk dat het een spectaculaire Hollywood-film is. Dát blijkt het nieuws en op mijn wandeling naar huis is nét het tweede toestel naar binnen gevlogen...
Ik ben druk met de voorbereiding van een fietstocht-met-missie. De Tukse Ravage was compleet en ik wil terug het idealisme in. Zo plan ik een tocht naar Itteren via Ulvenhout. 'To hell and back', is achteraf de naam van die tocht. ,,De zon zal morgen anders opgaan, de wereld is niet meer het zelfde", aldus een spreker op televisie. Vannacht is het uitgelezen moment om te starten!
Het is aarde nacht als ik om drie uur wegfiets. Het moest hetzelfde gevoel geven als de Monstertocht, maar dat doet het niet. Ik verdwaal al in Meppel. Het regent en het is koud. In Staphorst wordt het langzaam licht en in de spits zit ik op de randweg van Zwolle. Een oud Mossley-cassettebandje in de walkman. Louis Armstrong kreunt 'What A Wonderful World'. Niks de wereld is anders! Ten opzichte van gisteren wordt het vandaag zélfs warm!
Met lichte tegenzin ben ik begonnen met schrijven over die helse tocht. Misschien dat ik er de komende maand nog verder over schrijf. Misschien ook niet...
De Nederlandse distributie van Kapp was bij deze Louis Armstrong-hit een zootje. Er verschenen singles via EMI, Negram, Artone en dus ook Philips! Die laatste had ik nog nooit gezien...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten