zondag 18 september 2011

Schijf van 5: vis


Nee, we hoefden niet diep te vissen naar titels met een vis. Een fuik was genoeg voor een Schijf van 50. Toch is niet iedere vis geschikt voor dit vijfsterrenrestaurant en zo drong een alternatieve visser zich op. En bleek de mooiste van het stel! Dus werd het creatief boekhouden. Geen 'Calling El Vis', niet nóg een metafoor, maar een hengelaar. Voor wie het had gemist: In de Schijf gaan we tot eind november het leesplankje-van-1968 af. Na boom en roos zijn we beland bij vis.

Hoewel het een kwestie van smaak is en geen principes, schatten veel mensen mij barbaars genoeg in om iedere avond grote hompen vlees te verzetten. Het tegendeel is waar. Er komt wel eens wat gehakt voorbij, maar karbonades eet ik alleen bij 'mem'. Liever leuk ik mijn maaltijd op met tonijn. Want dat vindt mijn lever leuk! Visolie... Ik kan me dus wel bedenken waarom Sharon Jones & The Dap Kings 'Fish On My Dish' hebben. Deze uit 2004 mag op vijf.

Hoe je vis spelt? Nou, een N, een E, een U en een K. Over creatief boekhouden gesproken! Country Joe & The Fish deed het in 1969 bij optredens: 'The Fish Cheer'. Dat het niets met vis had te maken, maar eerder een middelvinger naar Nixon was, weten we inmiddels wel. Kadávérbäk viel af met 'Does The Fish Care'. Andere tijd, zelfde verhaal.

Dat een familieband erg sterk is, bewijzen de Schotten Whitney en Roger Chapman. Na jaren te hebben geploeterd met Family beginnen ze in 1973 The Streetwalkers. Twee jaar later verschijnt 'Downtown Flyers', een érg leuke plaat met daarop 'Crawfish'. Omdat Chapman's niet-te-imiteren zang hierin schittert, zet ik hem op drie.

Ik denk dat het hem aan het té zoete 'Maybe Tomorrow' lag. Als ze 'Dear Angie' en het album een serieuze kans hadden gegeven? Maar bij Apple was de conclusie al getrokken: The Iveys klonk 1965 en de tijd zocht een krachtige naam. Dat werd Badfinger en de rest is geschiedenis. Wél een stukje mooie geschiedenis, want dat album is de moeite van het ontdekken ruimschoots waard! Op 2 staat 'Fisherman' van The Iveys uit 1969.

Procol Harum was de naam van een kat, katten hebben naar verluid zeven levens en Procol Harum waarschijnlijk ook. Toch lag de band wel eens op zijn gat en dan zette zanger Gary Brooker de traditie voort. In 1982 verschijnt de single 'The Angler' en is een bescheiden succes. Mooier dan deze kon ik niet vinden!

Volgende week een brandende kwestie: Vijf liedjes met vuur in de titel. The Move staat stand-by om uit te rukken...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten