Extra's. Iedere dvd heeft ze wel. Vaak trailers van de desbetreffende of van andere films. Ook geregeld een 'making of'. Soms zijn die maar matig interessant, sommige vormen al een film op zichzelf. In 'the making of King Of California' zien we de acteurs hun rol uitleggen. Iets wat na het bekijken van de film geen verrassingen oplevert. Het leukste om te weten is wellicht dat het warenhuis de hele nacht de kassa openhield voor het geval dat een cameraman een spijkerbroek wilde kopen. En dat crewleden in de pauze een tukje deden in een badkuip of leunstoel.
Van 'Oesters Van Nam Kee' zijn de extra's essentieel! Door de 'verwijderde scénes' leren we dat Berry en Thera grote filmliefhebbers waren, die geregeld uit films citeerden. Door rechtenkwesties werd dit uit de film gehouden. En hoe kwam Berry nu aan die malle duivelshoorntjes? Na de interviews en verwijderde scénes blijkt dat het script meerdere lagen heeft. Bij een David Lynch zou zoiets drie uren hebben gekost, maar de makers van 'Oesters' wilden een 'snelle' film. Vandaar dat het broddelwerk werd. Teveel informatie in té korte tijd. 'One to watch', staat op het hoesje. 'One to skip' is beter!
Dan 'One Flew Over The Cuckoo's Nest'. Deze werd rond de eeuwwisseling gerestaureerd en kreeg in 2001 een documentaire: 'Completely Cuckoo'. Interviews met alle betrokkenen met uitzondering van Jack Nicholson. De film had er al tien jaar eerder kunnen zijn. Kirk Douglas beloofde Milos Forman in 1962 het boek te sturen. Forman woont in het communistische Tsjechoslowakije en het boek blijft negen jaar bij de douane liggen. Als in 1973 de keuze valt op Nicholson, moet deze eerst twee andere films draaien. Het team van 'Cuckoo' besluit geduldig te wachten.
Er wordt gefilmd in een echt gesticht en dokter Spivey is in werkelijkheid ook psychiater aldaar. Voordat er geschoten wordt, draaien de 'patiënten' drie weken mee en bezoeken sessies van lotgenoten die in het echt hun 'ziekte' hebben. Want het moet 'natuurlijk' zijn voor Forman én trouw aan het boek.
In dat boek van Ken Kesey wordt The Chief beschreven als een boomlange indiaan. Bij de casting blijken deze dungezaaid. Via een autohandelaar komen ze in contact met een houtbewerker die geknipt is voor de rol. De autodealer is overigens de havenmeester in de film.
Eigenlijk is ook deze documentaire essentieel, maar dan vanwege de leuke trivia!
Over trivia gesproken, nul antwoorden op de kwispel van donderdag over de verschillen tussen film en boek van 'Turks Fruit'.
1. Kort nadat Erik een lift heeft gekregen, klinkt Arne Jansen op de radio. In het boek is dat 'Living Doll' van Cliff Richard.
2. De handelsonderneming van Olga's vader heet in het boek Hermes.
3. De impopulaire relatiegeschenken zijn zakmessen die zijn overgenomen van de bezetter. Het heeft een ingegraveerde 'foute' vlag. Vader noemt ze 'hermessen'.
4. Thuis peutert vader in zijn neus, rolt de vangst tot balletjes en plakt ze onder zijn rookstoel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten