Hoezo, 'even goedkoop scoren'? Het singlehoesje van Morrissey ontbeert een titel en toont enkel een foto van onze opperdramatruus. Het is natuurlijk erg publieksvriendelijk om dan voor Velvet Underground te kiezen. Zeker als Benny en Stefan regelmatige bezoekers zijn! Het zou dan gaan om 'Sunday Morning', de openingstrack op dit legendarische album uit 1967, waarop producer Tom Wilson aan Andy Warhol uitlegt dat produceren écht een vak apart is.
Dan Morrissey. Afgelopen winter had ik ineens behoefte aan 'Viva Hate' en liet jullie, als lezers, aanwezig zijn bij die reünie. Het resultaat was het einde van een oude liefde. Een elpee die ik wens nóóit meer te horen! Op één track na: 'Every Day Is Like Sunday'.
Er is een 'potje' bij de Emmaus in Mossley. Als minimaal drie 'companions' iets anders ondernemen dan met een fles White Lightning langs het Huddersfield Canal gaan zitten, bijvoorbeeld bioscoopbezoek of een weekend kamperen, dan wordt het uit dat potje betaald. Zo ontstaat het idee om met John en Phil de beroemde 'Blackpool Illuminations' mee te maken. Blackpool is als kustplaats het vakantieoord van de arbeiders uit het midwesten en noorden van Engeland. In oktober of november is de hele kustlijn behangen met lampjes die dan met een hele ceremonie worden aangezet. Wij zouden er bij zijn, maar waren in de buurt...
Positief blijven denken. Misschien wordt het deze zaterdagnacht nog erg gezellig met de licht ontvlambare John en de halve gare Phil? Nadat we de tent hebben opgezet, krijgen we een lift naar de stad. De eerste pub op de route is het meteen raak. We zijn alledrie stevige innemers en zijn al flink aangeschoten als we om half acht richting pier gaan. Redden we nooit in een uurtje! Helemaal niet als Phil en John woorden krijgen over de te volgen route. Ik weet dat John gelijk heeft, maar die redt zich wel. Ik mag Phil niet alleen laten. Verkeerde keuze?
Phil is ooit dakloos geweest in Blackpool en leeft zich weer helemaal in in die rol. Hij gaat bedelen. Jakkes! Ik trakteer hem op een halve liter, maar zeilt opeens het blik in zee en noemt me een 'faggot'. Goodbye Phil! Ik zou wensen dat ik niet veel van deze avond kon herinneren. Ik word hardhandig uit een disco getrapt en weet ook nog de reden! Doet-ie anders nooit...
Ik hou een taxi aan en die brengt me, volgens afspraak, van mijn laatste centen naar Saint Annes. Dat is de pier! Verrek, die camping was iets met Saint. 'This is the coastal town that they forgot to close down. Come, Armageddon, come!'. Ik hou weer een taxi aan. Iets met Saint en een camping en platzak. Hij neemt me mee naar kantoor, maant me tot kalmte met een bak koffie en dan opeens... ,,We kwamen langs een molen". Het blijkt Saint Martins te zijn. De taxi brengt me daar met gesloten portemonnee. Hoe ik dat geflikt heb, weet ik niet meer.
John had de beste avond gehad. Hij was met zijn neus in wat coke gevallen en had 'bijna-geneukt'. Phil had in het kader van 'sightseeing' twee uurtjes een politiecel van binnen gezien. En ik zou voortaan weer braaf mijn handjes thuis houden. John had ons geïnstrueerd dat Bob en Carol, het coördinatorsechtpaar, er niets van mochten merken. In de auto terug kijkt Carol met pretoogjes naar ons. ,,We hebben het zóóó gezellig met elkaar gehad", liegt John met een stalen gezicht. ,,Oh, really?", is Carol 's enige commentaar. Ze kent ons van haver tot gort...
'Every Day Is Like Sunday' van Morrissey doet telkens weer herinneren aan dit miserabele weekeinde. 'Every day is silent and gray'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten