Zoals ik al eerder aangaf, was het plaatjes verzamelen tot 1992 een sport. Vijf of zes gulden zakgeld in de week maakte dat ik kritisch moest zijn. Een miskoop was uit den boze, maar heel soms zat er eentje bij die als wees bleef rondhangen. Vandaag twee van zulke plaatjes, die ik op 1 maart 1991 dan toch een plaatsje gunde. 'Driver's Seat' had zo die nieuwe single uit de hitparade kunnen zijn, maar is het niet! Dat is nummer 297 en komt volgende week...
7 mei 1990, zomaar een vlooienmarkt in de Sneker Veemarkthal. Iemand heeft een paar zeer gemengde bakken singles staan. Drie voor een gulden. Ik zoek er vijf uit, waaronder 'What Is Life' van George Harrison. De zesde, om de twee gulden vol te maken, wordt 'Quand Les Roses' van Adamo uit 1964. Een gave single met een verkeerd fotohoesje. Gezien ik niet kapot ben van Franstalig repertoire, duurt het bijna een jaar eer ik deze als 292 aan mijn collectie toevoeg. Oorspronkelijk was het 146 geworden...
In juni koop ik op een rommelmarkt in Heeg een zeer gave 'Make Me Smile' van Steve Harley & Cockney Rebel met fotohoes en een stapeltje zonder hoes en met krassen. Uiteraard heb ik 'Dreadlock Holiday' van 10CC en 'Crazy Horses' van The Osmonds al lang vervangen door betere exemplaren. 'The Last Farewell' van Roger Whittaker bracht enige gêne teweeg, vandaar dat het maanden duurde dat ik de hand over het hart haalde. Wat 164 moest worden, werd 290.
Sniff'n' The Tears kocht ik wél op 1 maart 1991. Op dat moment is deze single opnieuw een grote hit aan het worden. Maar de mijne is van 1980, of moet ik 1978 zeggen? Het nummer was al een paar jaar oud toen het een top vijf-hit werd. Ik heb nóg een single en een elpee van de groep en moet concluderen dat 'Driver's Seat' echt het magische moment van de groep was.
Anders had ik hem beslist niet voor een gulden meegekregen, maar hij zat verstopt in het hoesje van 'Dream Police' van Cheap Trick...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten