Hier hoefde ik niet lang over na te denken. Ik heb zelfs niet getwijfeld. Hoewel? Nou vooruit, er zijn twee problemen met 'Friday On My Mind' van The Easybeats. Ten eerste publiceerde ik 24 maart een bericht waar ik niks op kan aanvullen. Ten tweede bestaat de kans dat we hem op 31 maart opnieuw tegenkomen in De Eindstreep. Grappig detail: Ik heb me toen suf gezocht naar een bruikbare jpg van de Nederlandse fotohoes en niet gevonden. Twee dagen later stuitte ik op singlehoesjes.nl en daar staat hij gewoon!
Hoewel ik nog geen idee heb van hoe De Eindstreep er komt uit te zien, zal 'Friday On My Mind' vast niet op nummer 1 staan en dus mag het hoesje! Verder zou ik de ruimte ter beschikking willen stellen aan een obscure albumtrack.
Ik werkte in 1994 bij de gemeentewerken, toen de jongens van de vuilnisophaaldienst terug kwamen met een doos elpees. Interessant? Wel als folk, blues en Liesbeth List je 'ding' is. Ik ben nog altijd erg in mijn nopjes met het titelloze debuut van Odetta, er zaten twee albums van Joni Mitchell tussen en... 'The Coaldust Ballads' van The Ian Campbell Folk Group.
Ian Campbell is niet zomaar een Britse folkmuzikant. In navolging van Child en Sharp, een rol die in ons land door wijlen Ate Dorenbosch werd vervuld, was Campbell een archivaris van folksongs. Hij maakte in 1964/65 een programma voor de BBC over de historie van de steenkolenmijnen en verdiepte zich in liedjes met dat onderwerp. Het leidde ondermeer tot deze, erg gezochte, langspeler.
Er staat één liedje op dat niet meteen over steenkolen gaat, maar werd geschreven door een mijnwerker uit Cheshire. Mossley is voor de helft Lancashire en de andere is Cheshire, dus het gebezigde taaltje ken ik wel. 'Twas last pay Friday afternoon, I went and drew me fares'. Ja, ik voel me weer thuis. 'Pay Friday' is op papier een drama en toch is het liedje erg 'tongue-in-cheek'!
Waar The Easybeats de hele week dromen van vrijdag om achter de meiden aan te gaan, daar heeft de mijnwerkel al vrouw en kroost. Eenmalig duikt hij vrijdagmiddag de pub in. Dat is een kostbare hobby en onze held gaat met lege zakken naar huis. Daar wacht moppie met de deegrol in de aanslag. De 'barns' (de kinderen, die we in Friesland 'de bern' noemen) huilen hongerig. De bakker en de schoenmaker zwaaien met rekeningen. Hij droomt dus ook van vrijdag, maar nu om iets moois voor zijn vrouw te kopen en nóóit meer naar de pub te gaan. 'Famous last words'...
Eén minuut en tweeënvijftig seconden. Meer heb je niet nodig voor een lied met een knipoog!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten