Begint het een traditie te worden? Wie weet! Doorgaans ben ik niet zoveel waard op een vrijdag doordat in de nacht nog radio zit te maken maar ook vandaag kan er geen einde komen aan mijn energievoorraad. Ik heb vandaag meer post dan een week geleden maar ben nog altijd om drie uur vrij. Het laatste adres ligt weer tegen de Woldberg aan. Ik heb in de stad al een pak ijskoud drinken gekocht en hoop alleen maar dat nog niet in bloei staat als ik plaats neem op een bankje. Nee hoor, dat uurtje heeft het prima overleefd. Maar goed... we gaan straks dus fietsen. Waar naartoe? Niet dezelfde route als vorige week natuurlijk. Nadat ik het pak vruchtensap heb leeg gedronken, verlaat ik weer de Woldberg en ga langs de uitkijktoren naar de Baarse Vrijstaat. Daar zie ik Steggerda op de paddenstoel staan en daar heb ik opeens wel zin in. Steggerda en dan via Vinkega naar Noordwolde? Dan weer afbuigen naar Vledder? Zo begint de fietstocht. De telefoon zit in de tas en dus heb ik geen benul van tijd. Dat is op zichzelf ook best lekker! In Noordwolde heb ik een boodschapje want ik heb nog maar één sigaartje over. De Primera heeft ditmaal wel mijn soort, in januari moet ik het alsnog op een ander adres zoeken. Bij een bordje van het fietsroutenetwerk word ik opeens erg ambitieus en loopt het 'bochtje om' finaal uit de klauwen.
In het zuidoosten van Friesland is men nog niet zover als met het fietsroutenetwerk als in andere delen van het land. Waar je in Drenthe binnen vijf kilometer soms wel zes knooppunten kan tegenkomen, is de keuze rondom Noordwolde minder reuze en moet je kiezen tussen twee lange stukken in tegengestelde richtingen. Tussen Noordwolde en Elsloo passeer ik drie knooppunten en dat is een flink stuk! Het eerste stuk vanuit Noordwolde is gesneden koek. Ik heb het bijna een jaar geleden in mijn vakantie gedaan met de elektrische fiets en in januari nog eens voor een samenkomst van 'wappies' in Oldeberkoop. In feite ga ik een flink eind op weg naar Oldeberkoop voordat ik rechtsaf mag en in 'onbekend gebied' kom. Het zijn fraaie fietspaden en ik profiteer hier optimaal van een beetje tegenwind. Met deze hitte is het heerlijk om voortdurend de wind te voelen. Dat houdt het koel. Onderweg besef ik me ook dat ik eigenlijk niet aan het fietsen ben maar aan het 'cruisen'. De mp3-speler voorziet me van voortreffelijke muziek met een paar enorme lappen muziek. Ik stel me voor dat ik een cabriolet zou hebben en met dit weer een rondje zou rijden met de muziek op de autoradio. Ik doe feitelijk hetzelfde maar dan met een fiets en de muziek op de oorschelpen. De route wil me nog een heel stuk het noorden in hebben en vanuit daar laten afzakken naar Elsloo. Dat hou ik voor gezien en ga rechtdoor. Ik heb sinds Steenwijk niet meer gegeten of gedronken en begin wel trek te krijgen. In Elsloo zit een leuk cafetaria maar daar kom ik niet langs en wil ook niet onnodig gaan rondfietsen. Bij het verlaten van het dorp zie ik een restaurant aan mijn linkerhand. De tafeltjes op het terras zijn echter allemaal gereserveerd en zo stap ik weer op de fiets.
Zorgvlied is de volgende halte en slechts een paar kilometer verderop. Ook hier zie ik niets geschikts voor een smalle beurs om een hapje te eten en dus fiets ik maar weer verder. Tussen Zorgvlied en Doldersum tref ik een oude bekende. Een camping annex café en cafetaria. De laatste is er blijkbaar alleen nog voor afhalen. Ik werp een vluchtige blik op de kaart maar nee... het is niet duur maar wel iets té gortig voor gewoon een vrijdagavond. Ik geniet van twee glazen ijsthee waarbij ik het maximale haal uit de citroentjes. Ik ben overigens om klokslag zes uur in Zorgvlied. Het is de eerste tijd die ik weer zie sinds de Woldberg. Even achter Zorgvlied fiets ik met een knal tegen een hoofdletter H op. Het ding staat midden op het fietspad maar hoort eigenlijk rechtsboven in beeld te hangen. Ofwel: Een stukje op herhaling. Ik kan ook niet anders want ik wil naar Diever. En dus volg ik de weg naar Doldersum en ga weer exact hetzelfde pad langs als een week geleden. Ik heb mezelf een lekkernij beloofd voor het eten: Een gerookte makreel uit de supermarkt. Alleen moet het ding niet in bloei staan als ik in Uffelte ben. Ik ben dermate gaar als ik in Diever ben dat doorfietsen naar Dwingeloo al té zwaar wordt. Ik haal de boodschapjes in Diever en fiets via Oldendiever en Wittelte terug naar Uffelte. Onderweg nog even op een bankje mijn laatste chips gegeten (doe ik ook alleen maar met dit weer) en ben even na achten terug in Uffelte. De vis en verpakking heeft nog de oorspronkelijke vorm. Omdat ik vanavond weer de seventies-show moet doen en wel even moet rusten, ga ik een uurtje plat maar voel alsof ik véél meer nodig heb. Vanavond dus ook maar vroeg slapen! Qua kilometers denk ik dat het bochtje om wel iets van zestig is geworden?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten