dinsdag 2 augustus 2022
Week Spot: Chairmen Of The Board Featuring General Johnson
Natuurlijk had ik al veel eerder met het idee kunnen komen, maar toch duurt het tot 2020 eer ik ermee begin. Gedurende een weekend één jaar in de schijnwerpers zetten en op zaterdag de soul-platen draaien en zondag de 'algemene' muziek uit het betreffende jaar. Het blijkt ook leuker te zijn als dat ik had verwacht en ik luister nog altijd met veel plezier naar bepaalde afleveringen uit 2020 en 2021. Toch bereik dit jaar een eindstreep en moet ik voor volgend jaar overwegen hoe ik verder wil met de weekeinden in juli en augustus. Ik heb afgelopen weekend het laatste overgebleven jaar van de zeventiger jaren gedaan. Qua jaren zestig is 1969 het meest geschikt of desnoods 1965. Op het gebied van de jaren tachtig zijn een paar jaren over en dus ga ik dit weekend wederom terug naar de 'eighties'. Op zaterdagavond met soul en aanverwante stijlen van 1980 tot en met 1989 en zondagavond de leukste platen uit 1986. Natuurlijk hoort daar ook een Week Spot bij uit dat jaar en deze heb ik gevonden. Het wordt 'Loverboy' Chairmen Of The Board Featuring General Johnson.
In de jaren zeventig verschijnt in ons land een verzamelelpee met de titel 'Beach Music'. Toch heeft het helemaal niets van doen met de 'Beach Music' uit de Carolinas en denk ik persoonlijk dat de samensteller nooit van dat genre heeft gehoord. Denk aan het strand en je denkt aan surfers. 'Beach Music' is dan vooral ook een eerbetoon aan de generatie van de windsurfers. Rauw rockende instrumentaaltjes waarop je de mooiste capriolen kan maken op de golven of de stemmige meerstemmige koortjes van The Beach Boys en dergelijke groepjes. Het strand is de woonkamer van de surfer. Hier doet-ie alles. Overdag is dit het startpunt voor zijn plank en maakt hij indruk op de dames. Deze ontvangt hij 's avonds op hetzelfde strand voor een feestje tot in het holst van de nacht met hopelijk nog een reprise in het zand. Tijdens het feestje hoeft de surfer geen capriolen uit te halen op de plank, maar wil hij het liefste zo dicht mogelijk naar zijn vrouwelijke prooi kruipen. Dat resulteert in doowop om heerlijk op te schuifelen. Tot zover het decor voor de 'Beach Music' van de genoemde verzamelelpee.
In South Carolina worden eveneens feestjes op het strand gegeven. Toch is deze 'scene' het beste te vergelijken met de Engelse Northern Soul of, beter nog, de Belgische Popcorn. In tegenstelling tot de eerste en in overeenkomst met onze zuiderburen vindt het dansen in koppeltjes plaats. De gebruikte muziek is niet heel erg vast omlijnd . Een nummer moet het 'hebben' of een groep of artiest moet geaccepteerd worden door de 'scene'. De uitgevoerde dans heet de 'shag'. In Nederland denken we dan aan Drum of zware Van Nelle, maar in Engeland betekent 'shagging' het bedrijven van de liefde. In Carolina is 'shagging' het dansen op lekkere soul. The Tams heeft in de jaren tachtig een hit met 'Ain't Nothing Like Shagging', maar dat mag niet van de BBC. Het is geen vuistregel maar opvallend veel 'Beach Music'-artiesten en groepen zijn al sinds de jaren zestig actief. Zo ook General Johnson, de leider van Chairmen Of The Board. 'Loverboy' is een typisch geval van 'shagging' dat dankzij een remix een Engels tintje heeft meegekregen.
In 1967 verbreken Holland-Dozier-Holland hun contract met Motown dat bepaalt dat de heren vijf jaar lang geen composities of muzikale producties mogen uitbrengen onder hun eigen namen. De heren beginnen in 1970 met hun labels Invictus en Hot Wax. Ron Dunbar is een bestaande songschrijver om het geheel een gezicht te geven. Edyth Wayne is echter een fictief persoon en feitelijk is 'Dunbar/Wayne' gewoon Lamont Dozier en de gebroeders Holland. In veel gevallen spelen The Funk Brothers eveneens mee op de platen waardoor het geheel een herkenbaar Motown-geluid krijgt. Freda Payne heeft in 1970 een grote hit met 'Band Of Gold' en in hetzelfde jaar is daar Chairmen Of The Board met 'Give Me Just A Little More Time'. De laatste groep bestaat uit General Johnson samen met wat vrienden uit Detroit en een Canadees. General Norman Johnson wordt geboren op 23 mei 1941 in de staat Virginia. Hij maakt zijn plaatdebuut als hij pas twaalf jaar oud is en heeft in 1964 zijn eerste hit met The Showmen. Na het vertrek bij Motown heeft Holland-Dozier-Holland vooral zin om eens met Johnson te werken. Hij krijgt de opdracht om een groepje samen te stellen en dat wordt Chairmen Of The Board. Johnson is mede-componist van 'Give Me Just A Little More Time' en doet de leadzang, hoewel de leden van Chairmen voortdurend wisselen van microfoon. Met 'Pay To The Piper' gaat Johnson zich serieus toeleggen op het schrijven van nummers. In de midden jaren zeventig komt Chairmen even tot een halt maar Johnson blijft actief als producent van acts op Invictus en Hot Wax zoals The Honey Cone.
In 1978 blaast hij de groep nieuw leven in en in de jaren tachtig vertrekt de groep naar North Carolina. Daar wordt het met open armen ontvangen door de 'Beach Music' welke dan al jaren enthousiast dansen op de oude hits van de groep. De mannen zetten het Surfside-label op en richten zich vooral op de 'Beach Music'. In Engeland krijgt de stijl bekendheid vanwege de controverse van de naam en zien velen in 'Beach Music' het logische vervolg op de Northern Soul. Als iets in de jaren tachtig of negentig over Mod of Northern Soul gaat, dan wordt Paul Weller als eerste uitgenodigd om een zegje te doen. Paul is dan ook een 'fan' van het oude Chairmen Of The Board-werk en volgt de 'Beach Music' met veel interesse. Omdat Johnson wel weer eens een hit wil hebben in Engeland biedt hij een kale versie aan van 'Loverboy' welke door de liefhebbers kan worden geremixt. Paul Weller staat vooraan en levert ons de Week Spot. Als bonus heeft deze versie een extra keyboard-solo van zijn Style Council-collega Mick Talbot. Even later doet Ian Levine een remix van het nummer. De plaat bereikt een bescheiden 56e plek op de Engelse hitparade. Dat is het hoogst haalbare.
In Virginia wordt nog jaarlijks de General Johnson Day gevierd vanwege zijn contributie aan de populaire Amerikaanse muziek. Op 13 oktober 2010 komt het trieste bericht dat Johnson op 69-jarige leeftijd is overleden. De familie wijt het aan de gevolgen van longkanker, maar daar is verder niets over bekend. Wel zou hij even daarvoor een operatie aan de knie hebben ondergaan.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten