De keuze ligt helemaal bij mij. Omdat mijn Amerikaanse radiocollega een tijdje vrijaf heeft genomen, doe ik tijdelijk zijn vrijdagavondshow met twee uren muziek uit de jaren zeventig. Op donderdag heb ik mijn eigen 'Afterglow'. Ik ga niet zeggen dat het me teveel wordt maar gelet op de hitte is dat het wel even. Het zou logisch zijn geweest om voor 'Afterglow' te kiezen maar ik heb eigenlijk nét even meer zin in twee uurtjes seventies op de vrijdagavond. Vandaar dat ik vanavond 'vrij' ben en meteen wil beginnen aan 'Het zilveren goud'. Qua vakantie loop ik in 1997 niet over van de verhalen. De momenten samen met broer Jelte zijn doorgaans onbetaalbaar. Ik kan me nog herinneren dat we zaterdagmorgen onder andere naar een kringloopzaakje zijn geweest en 's middags naar een winkelcentrum. Op zaterdagavond zullen we vast op stap zijn geweest maar de details kan ik me niet herinneren. Mijn oudste broer is dan pas verhuisd en dat levert een nieuw startpunt op voor fietstochten en ook maak ik een paar maal gebruik van het openbaar vervoer. Dat laatste komt in de vierde aflevering van augustus ter sprake, ook al durf ik te betwijfelen of deze nog gaat plaats hebben in augustus. De augustusmaand loopt in ieder geval door tot eind september 2022. Nu eerst maar de eerste indrukken van Herning in augustus 1997 en de volgende zestien singles.
Ik heb in 1996 al kennis kunnen maken met deze man. Hij heeft een winkel in nieuwe boeken maar is daarnaast ook een fervent platenverzamelaar met een voorliefde voor Elvis. Hij heeft in 1996 besloten afscheid te nemen van zijn platencollectie en het geld te investeren in een openbaar toegankelijk Elvis-museum. Voor mij is het een snoepwinkel. Scandinavië heeft, vooral in de jaren zestig, een meer progressieve muzieksmaak en dat levert platen op van bands en artiesten die ik Nederland vrijwel nooit een release hebben gekregen. The Fugs treedt bijvoorbeeld op voor de nationale televisie. Het resultaat van de platenhandel is een feest van herkenning als je goed bekend bent met de underground van de jaren zestig, maar ook de afrwijkende Deense en Zweedse persingen blijven interessant. En wat te denken van de 'unieke' fotohoesjes? In 1996 haal ik al een flinke partij singles. Natuurlijk is dit bijna een jaar later het eerste adres waar ik wil kijken. Het eerste dat ik zie zijn geen singles, maar... een boek. Een boek dat de volgende jaren een soort van Bijbel voor me zal worden. Waarvan op het laatst een flink aantal bladzijden zoek zijn. Het is een boek dat een nieuw hoofdstuk opent in mijn verzamelen, maar ook eentje afsluit. De 'magie' is weg en de 'business' start.
Het boek is de Record Collector Rare Record Price Guide van 1995. Het is ongeveer even dik als het ouderwetse postcodeboek maar dan in het formaat van een klassieke bijbel. Het is zwaarder dan een Wehkamp-catalogus (en houdt dus beter de defecte cd-klep van mijn ghettoblaster gesloten). Ik heb nog wel eens gedacht aan een upgrade, maar dit is wellicht één van de laatste leuke edities. Het is voordat de cd-variaties het boek gaan overspoelen en ook voordat de platenmaatschappijen geld gaan ruiken met Record Store Day-releases en dergelijke. De Price Guide gaat enkel uit van Engelse persingen. Een single moet in Mint-conditie minimaal vier pond zijn, een jaren zeventig-EP vijf pond, een jaren zestig-EP of een 12"-single zeven pond, een elpee tien pond en een cd vijftien waard zijn om in het boek te komen. Ik begrijp dan nog niet dat het een vertekend beeld geeft. Ik kijk bijvoorbeeld naar 'Love Letters In The Sand' van Pat Boone welke ik op de Nederlandse 78-toeren-plaat heb. Deze is in Engeland minder waard dan de 45-toeren-plaat. De 78-toeren-platen zijn in Nederland veel schaarser. Ook zijn er een aantal platen waarvan ik denk dat ze een fortuin waard zijn en die zijn maar een paar pond. Ik ontdek dankzij dit boek dat Phil Collins zijn loopbaan is begonnen bij Flaming Youth en zo zijn er meer nieuwtjes die ik leer. Zoals gezegd verandert dit mijn verzamelen op slag. Nu wordt meteen het boek erbij gehaald als ik platen heb gekocht, waar ik eerder veel meer een emotionele waarde kon hebben bij een single. In Mossley gebruik ik het boek ook volop, maar dan opnieuw... het is een 'gids'. De originele stereo-persing van een kerstplaat van The Everly Brothers mag in het boek staan voor 22 pond, in werkelijkheid loop je tot het einde der tijden te leuren met de plaat.
Met het oog op de volgende zestien platen springt The Impressions eruit, hoewel de single anno 2022 een stuk schaarser blijkt dan dat de Price Guide ons vertelt. Het is de eerste greep van platen uit de boekwinkel. In het vierde deel het vervolg van deze singles. In deze aflevering zitten maar liefst drie singles die in de Blauwe Bak terecht zijn gekomen!
2933 Hey Bobba Needle - Chubby Checker (Duitsland, Cameo-Parkway, 1964)
2934 Traces - Classics IV (Denemarken, Liberty, 1969)
2935 Machine Gun - The Commodores (UK, Tamla Motown, 1974)
2936 Hideaway - Dave Dee, Dozy, Beaky, Mick & Tich (UK, Fontana, 1966)
2937 Viva Bobby Joe - The Equals (Denemarken, President, 1969)|
2938 Westbound No. 9 - The Flaming Ember (Denemarken, Hot Wax, 1970)
2939 Bad Time - Grand Funk (Duitsland, Capitol, 1974)
2940 Disco Really Made It - Gruppo Sportivo (Duitsland, Ariola, 1979)
Het aanbod van platen in Denemarken is groots en je vindt ook altijd wel een paar Nederlandse producten. Ik ben platen van BZN, George Baker en The Cats tegengekomen op strooptochten in Denemarken. En dan zou ik bijna de Zweedse 'Voulez Vous' van Bonnie St.Claire & Unit Gloria vergeten. Deze heeft als bonus de Mod-kraker 'I Surrender' op de keerzijde. In dat kader mag ook Gruppo Sportivo mee terug naar Nederland. The Commodores zit in de Blauwe Bak, The Flaming Ember niet meer. De laatste is zéér zacht opgenomen en heeft totaal geen effect met de 'gain' op tien. Grand Funk mag mee omdat The Jayhawks het nummer heeft gecoverd op 'Tomorrow The Green Grass'. The Classics IV zal een onuitwisbare herinnering met zich meedragen aan de 'monstertocht' van Tuk naar Mossley en weer terug.
2941 I Remember You - Frank Ifield (Denemarken, Columbia, 1962)
2942 Can't Satisfy - The Impressions (UK, HMV, 1966)
2943 Goodbye Yellow Brick Road - Elton John (Noorwegen, DJM, 1973)
2944 EP Red River Rock - Johnny & The Hurricanes (Zweden, London, 1959)
2945 I Miss You Baby - Marv Johnson (UK, Tamla Motown, 1969)
2946 You Light Up My Life - Carole King (UK, Ode, 1973)
2947 Little Arrows - Leapy Lee (Denemarken, Stateside, 1968)
2948 Don't Try To Explain - Neil Macarthur (US, Deram, 1969)
De genoemde plaat van The Impressions staat al jaren in de Blauwe Bak. Sinds 2012 valt ook Marv Johnson deze eer te beurt. Curtis blijkt als eerste te zijn met 'Can't Satisfy' want Holland-Dozier-Holland wordt jaren later gedwongen om Mayfield op te nemen in de credits voor 'This Old Heart Of Mine' van The Isley Brothers. In de volgende aflevering ga ik met de bus naar een stad. Ik moet dan even op het kaartje kijken welke stad het is geweest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten