Een klein gebaar

Soul-xotica bestaat bijna twaalf jaar. Dat hier (bijna) dagelijks berichten verschijnen is het enige waarvoor ik verantwoordelijk ben. Ik heb nimmer de behoefte gehad om Soul-xotica te promoten of te pluggen op welke manier dan ook. Soms komt het even voorbij in een radiouitzendnig, maar ook dan weiger ik de link te geven. Dat velen van jullie Soul-xotica desondanks weten te vinden is eigenlijk niet meer dan mond-tot-mondreclame. Dat een bericht soms wordt gedeeld door iemand wil ook helpen. Vaak ontdek ik dit pas maanden of jaren later. Of helemaal niet! Ik kan van de verschillende berichten zien hoe vaak ze zijn aangeklikt en er zijn een paar met buitensporig hoge kijkcijfers. We doen het ook goed op Google. Ik ben er me van bewust dat er weinig Nederlandse bloggers zijn die over bepaalde obscure artiesten schrijven. Als je dus in het Nederlands op Google gaat zoeken, kom je al snel terecht bij Soul-xotica. Ik heb de opmerkingen 'uit' staan vanwege de hoeveelheid spam-reacties die ik krijg. Soms zie ik dat iemand een verbetering heeft op een bericht dat ik in 2014 heb geschreven. De reacties zijn, buiten de genoemde spam om, over het algemeen altijd erg positief en soms ontstaat er een leuk contact uit. Het is een paar weken geleden dat ik zo opeens een mailtje in mijn Gmail vind. Hoewel Soul-xotica niet wordt genoemd, weet ik zeker dat de oorsprong moet zijn geweest.

Niets, maar dan ook niets, van wat ik behandel op Soul-xotica is te koop. Ook al draai ik een plaat nooit, het staat me niet in de weg en hoeft dus ook niet de deur uit. In de afgelopen jaren heb ik tal van biedingen gehad naar aanleiding van berichten op Soul-xotica. Dat begint al wanneer ik bekend maak dat ik een schaars origineel heb van 'Loose Capacitor' van Ptolomy Psycon. De plaat is in 1971 in eigen beheer uitgebracht door een bandje dat een schoolcompetitie heeft gewonnen. De 10" EP/mini-LP is sindsdien een zeer gezocht item voor verzamelaars van psychedelica en progressieve rock. Er is een lolbroek die me vijftig euro biedt. Alsof ik niet zou weten wat de waarde is van deze plaat? Ook krijg ik een opmerkelijk verzoek van iemand die een single van het Cocktail Trio wil overnemen. Ik heb in 2012 bij de Meppeler kringloopwinkel een reclame-single gekocht van Dam Chips. Vader is chauffeur geweest voor het bedrijf en wil het plaatje overnemen voor zijn collectie. Er zijn twee bezwaren: Ten eerste verkoop ik geen singles en ten tweede is het ding in een zeer slechte staat. Ik hoop dat vader of de zoon het plaatje in een betere staat op de kop heeft kunnen tikken. Ons contact gaat al vrij snel verloren.

Dan is er nog de single van Apollo's Wing. Daar speelt Soul-xotica eens geen rol. Als ik huiswerk doe naar de oorsprong van de single kom ik uit op de fanpagina van Driftin' 5. Ik zie dat in hun virtuele museum de single ontbreekt en bovendien bevat het hoesje ook nog een fraaie fotokaart van de band. Ik heb meerdere malen geschreven over mijn ervaring op de 9e september van 2011. Het resulteert in een flinke uitbreiding van de Blauwe Bak, maar over het afstaan van de Apollo's Wing-single heb ik nog altijd gemengde gevoelens. Dan is het een paar jaar later en krijg ik een vriendelijke email van een Amerikaan. Hij heeft een plaatje gevonden op mijn blog waar hij al jaren naar op zoek is. Hij wil fors betalen voor de plaat en eveneens de verzendkosten. De Amerikaan is ooit bevriend geweest met Donna Hightower en heeft besloten dat de zangeres postuum een biografie verdient. Hij heeft zichzelf dit als taak gegeven. Onderwerp van de mail is echter 'If You Hold My Hand'. Niet de originele hit uit 1972 maar de nieuwe opname die Hightower in 1984 maakt voor het Dureco-label. Ik help hem even zoeken maar kom erachter dat de plaat een stuk zeldzamer blijkt te zijn. Ik heb nog een tijd getwijfeld. Ik wil geen geld hebben voor de single. In dat geval schenk ik hem liever aan een echte verzamelaar. We houden contact via Facebook zonder dat ik hem de plaat heb beloofd. Ik heb wel de opnames van beide kanten met hem gedeeld. Dan breekt de periode van Covid en de Amerikaanse verkiezingen los en gaat hij opeens afschuwelijke 'woke'-taal delen met de wereld. Ik ben er snel klaar mee en haal hem van mijn vriendenlijst. Donna Hightower staat dus nog altijd in de jaren tachtig-bak en blijft daar eveneens.

Een paar weken geleden op een doordeweekse dag. Ik open mijn Gmail en zie een korte mail met 'Dennimaff' in de omschrijving. Als ik het open, blijkt meteen al dat ik niet met een mp3-geile verzamelaar te maken heb. Bovenal is enige haast geboden. De schrijver vertelt dat de beste kameraad van de vader bij Dennimaff heeft gespeeld en dat de vader nog graag het plaatje eens wil horen. Hij is ernstig ziek en zal het niet lang meer maken. Ik heb Dennimaff ongetwijfeld in 'Het zilveren goud' gehad. Het is een single die ik in 2000 voor het laatst heb gezien, hoewel ik de voorkant van het fotohoesje wel in de bak heb staan. Het staat echter nog gewoon in de papieren kaartenbak. De a-kant is niet zo moeilijk want deze staat op Youtube. Deze 'rip' ik ter plaatse. Voor de b-kant heb ik de hulp nodig van een bevriende Nederbeat-verzamelaar en deze is ook meteen enthousiast. Binnen 24 uur heeft de familie beide opnames te pakken. Ik verwacht dat daarmee de kous verder af is als ik gisteren een vervolgmailtje krijg. Hoewel vader erg ziek was, kon hij de liedjes woord voor woord mee zingen. Bovendien is 'You've Gone Away' op de begrafenis gedraaid. Tja, dan ben je even stil...