'De plaatjes dienen ter decoratie bij de verhaaltjes'. Dat heb ik al meerdere malen genoemd bij 'Het zilveren goud'. Voor de singles van vandaag had ik wellicht beter moeten nadenken, maar ga ze desondanks behandelen. Het is een ietwat 'mysterieuze' zaterdagmiddag. Ik plaats het in de maand maart, maar gezien ik volgende maand al redelijk veel singles heb in 'Het zilveren goud' plaats ik ze onder februari. Het komt rond het middaguur opeens opborrelen. Ik ga vanmiddag weer eens in Leeuwarden kijken. Met het gemotoriseerd vervoer. Alleen dan... in welk jaar is het geweest? Ik twijfel aanvankelijk tussen 1996 en 1997. Omdat ik ze vorig jaar niet heb genoemd, gaan ze automatisch voor 1997. Als ik er dan nog eens over nadenk, kom ik tot de conclusie dat het 1996 moet zijn geweest. Enfin, een aantal van de genoemde singles zijn wel in 1997 in Leeuwarden gekocht, maar dan hebben we het over de maand mei of juni. Er staan een paar singles gepland om tegen die tijd te worden genoemd. Qua verhaaltje gaan we ook andermaal terug naar januari 1997. Ditmaal naar mijn debuut in boekvorm, ook al hecht ik weinig sentiment meer aan het boekwerk.
Als je zelf ontdekt dat je denk- en leefpatronen niet helemaal overeen komen met wat 'de norm' is, kun je twee dingen doen. Of je gaat krampachtig proberen om het onbekende patroon eigen te maken of je besluit niet te willen 'deugen' en gaat op zoek naar andere extremen om vooral maar niet voor vol te worden aangezien. Zelf neem ik de laatste afslag. In 1992 wordt er nog stevig op los gepaft voor wat betreft filtersigaretten en shag. Er zijn al mensen die nét even extremer zijn en enkel sigaren roken. Het groenvoer laat ik even buiten beschouwing. Pruimtabak of pijproken is voor menigeen een brug te ver. Ik heb een keertje pruimtabak geprobeerd maar ben terstond twee dagen ziek. Dan maar eens een pijp proberen? Sneek heeft dan al sinds jaar en dag een sigarenmagazijn aan het Schaapmarktplein en daar koop ik mijn eerste pijp en tabak. Dat zal in 1994 zijn geweest. Eigenlijk ben ik juist helemaal niet de persoon om pijp te roken, want hiervoor moet je veel geduld en innerlijke rust hebben. Over de longen roken is uit den boze, maar ik ben niet anders gewend. Vandaar dat ik bij een jointje ook altijd knetterstoned ben. De pijp is voor mij eigenlijk niets anders dan een voorwerp om nog ongrijpbaarder te worden voor de 'normale' maatschappij. Ik ben veel te veel een nicotinejunk om rustig aan een pijpje te lurken.
Omdat ik regelmatig terug kom bij Sipma voor tabak komt op een gegeven ogenblik ook de club ter sprake. Een bepaalde woensdag in de maand komt de pijprokersvereniging samen in het bovenzaaltje van 'T Ouwe Vat. In de goeie ouwe tijd dat je nog mag roken in een café. Ik ben in 1992 een paar maal in deze ruimte geweest bij folkconcerten maar het gebrek aan isolatie maakt dat dit moet uitwijken naar de schouwburg. De pijprokersclub is beduidend minder rumoerig en de walm van pijptabak lijkt niet via de kozijnen naar buiten te glippen. Het wordt een vast uitstapje elke maand. De vereniging organiseert ieder jaar ook het kampioenschap stenen pijproken. Ik ben tweemaal van de partij. In januari 1996 win ik de poedelprijs omdat ik niet met behulp van twee lucifers de tabak brandend kan krijgen. In 1997 heb ik iets meer succes. Niet de laatste maar ook geen top tien. Na een uur is de tabak helemaal op bij mij. Vader heeft zich dan aangemeld als vrijwilliger bij de club en zal het een aantal jaar blijven doen. Hij is één van de tijdwaarnemers. De club is in 1947 opgericht door de naamgever: Henk Stuurop. In de loop van 1996 ontstaat het idee m voor het gouden jubileum een boekje uit te geven. Met een journalist in het midden moet dat wel gaan lukken? Ik wil heel ambitieus beginnen maar het is uiteindelijk een maand voor het jubileum dat ik nog steeds moet beginnen. Ik beoordeel het achteraf gezien als broddelwerk. Geen idee of ik nog een exemplaar heb?
De speciaal ontworpen stenen pijp heb ik later in bruikleen gegeven aan mijn huisbaas in Tuk. Hij heeft een aantal pijpen in een vitrinekast. Als hij in 2002 de huur opzegt, heeft hij alle spullen ingepakt voordat ik het in de gaten heb. Ik hoop dat hij nog steeds plezier heeft van de pijp, bij mij zou hij vast al zijn gesneuveld.
2684 Delta Lady - Joe Cocker (NL, Stateside, 1969)
2685 The Storm - Gloria (NL, Philips, 1968)
2686 Neanderthal Man - Hotlegs (UK, Old Gold, 1970, re: 1982)
2687 Blackberry Way - The Move (UK, Regal Zonophone, 1968)
2688 Get Me Down - Zen (NL, Philips, 1969)
2689 Shinin' On - Grand Funk (NL, Capitol, 1974)
Het is een beetje een 'mixed bag' als ik het zo bekijk. Joe Cocker en Gloria heb ik vermoedelijk in mei of juni 1997 gekocht. Gloria heb ik in oktober 1992 ook al eens gekocht bij Klaas maar deze wordt door klasgenoten gemold. Hotlegs heb ik in 1996 gekocht, dat weet ik zeker. Het heeft 'I Don't Want Our Loving To Die' van The Herd op de b-kant en daar gaat het mij in eerste instantie om. The Move en Zen zijn beide op de zaterdagmiddag die ik eerder heb beschreven. Grand Funk is de eerste van een trits singles waarvan ik niet weet wanneer ik ze precies heb gekocht. Hetgeen eveneens opgaat voor de meeste singles in de overige afleveringen van 'Het zilveren goud' van deze maand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten