De schade in Uffelte is beperkt gebleven voor zover ik kan zien. Mijn buurman heeft een kasje in de tuin dat hij heeft afgedekt met doorzichtig plastic. Dat is door Dudley vakkundig verwijderd en ligt een paar centimeter van de kas. Gelukkig heeft hij zijn bloempotjes in veiligheid gebracht want daarmee speelt Corrie een spelletje. Voor wie de namen niet herkent, het zijn de namen van de stormen die 2022 tot dusver rijk is. Op zichzelf kan ik best even genieten van een stormpje behalve als ik met post onderweg ben. Als Corrie is uitgebruld, besluit ik een wandelingetje te maken. Dat is het 'nieuwe' blokje om en ik neem de camera mee. De foto boven dit bericht is het bewijs. Vanmiddag heb ik nog een klein beetje mee gekregen van Dudley als ik dezelfde wandeling wil maken. Nu besluit ik echter onderweg niet rechtsaf te slaan maar over de Weg Achter De Es te gaan. Aan de bosrand heb ik de wind in de rug en het lijkt even alsof de wind is gaan liggen. Als ik de Winkelsteeg op draai, blijkt deze nog steeds aanwezig en kan de capuchon weer op. Het is een koude wind en dat is best opvallend voor een zuidwester? Ik heb eerst nog ambitieuze plannen om naar Meppel te fietsen maar daar heb ik gelukkig van af gezien. Geen 'Singles round-up' dus en dan maar een verhaaltje over een paar stormen?
Net zoals bij momenten vóór een onweersbui kan ik ook best genieten van de stilte vóór de storm. In 2013 maak ik op zondagmiddag een ommetje op de fiets vanuit Nijeveen. Het is de dag dat de wereld Lou Reed verliest en Nederland is in afwachting van één van de meest heftige stormen. Althans, dat is de voorspelling. Ik weet nog dat ik wakker word en op mijn telefoon een automatisch verzonden bericht vind: 'Blijf thuis'. Ik denk dat mijn baas dit niet leuk gaat vinden en baan me een uur later een weg door de zee van takken en omgevallen bomen. De storm heeft niet het karakter gehad als van de voorspellingen, maar tussen Nijeveen en Meppel heeft het eigenhandig het groenvoer gesnoeid. Overigens hoor ik deze middag op de mp3-speler 'Earthquake' van Bobbi Lynn en besluit de plaat toch maar eens te gaan zoeken. Het is maandag 18 november weet ik inmiddels. Ik meende dat ik de naam van de storm van toen had genoemd maar kan niets daarover vinden.
Francis. Die heb ik wel genoemd op Soul-xotica. Francis maakt deel uit van de vakantie van 2020. De eerste zomer sinds jaren dat ik niet ga kamperen met een tent. Natuurlijk spelen de maatregelen een zekere zin, maar de aankondiging van Francis is de hoofdreden dat de tent in de bijkeuken blijft staan. De tent is op zichzelf nog wel goed maar ik betwijfel of het een storm kan doorstaan. Francis houdt huis in de laatste nacht van de drie dagen in Zutphen. De volgende dag heb ik een mooi vooruitzicht. De wind is zuidwestelijk terwijl ik het noordoosten in moet. Omdat de vermoeidheid toeslaat moet ik uiteindelijk een paar kilometer tegen de wind in kruien, maar we zijn dan bijna in Havelte.
De voorjaarsstorm van 1990 zal ik ook niet snel vergeten. Het is donderdag 25 januari 1990. De waarschuwing voor storm komt op de middag. Ik kan me herinneren dat onze klassenleraar in het lokaal komt tijdens de tekenles en ons, de kinderen van buiten Sneek, mee geeft dat we het beste met de bus naar huis kunnen gaan in verband met de storm. Ook ik zou dit eenvoudig kunnen doen want ik heb standaard een strippenkaart in de portemonnee met genoeg strippen om thuis te komen. Toch merk ik weinig van wind als ik buiten kom en ik besluit stoer te gaan doen. Ik ga op de fiets naar huis! In de stad merk je het niet en als ik 'de hoge flat' voorbij kom en Tinga passeer kan ik wel iets van wind voelen. Na Tinga is opeens een open ruimte vanuit het westen. Er komt een windstoot die maakt dat ik meteen overdwars op het fietspad sta met de fiets. Nog een windvlaag en ik lig plat. Even verderop staan huizen waar ik iets van beschutting kan vinden om een volgende poging te doen. Ik krijg kwalijk de fiets in beweging en dan hoor ik een claxon achter me. De auto stopt en het portier zwaait open. 'Waar moet je heen?'. De fiets achterin de auto en ik op de bijrijdersstoel. De man komt uit Tjerkgaast en heeft jaren lang het stuk naar Sneek op en neer moeten fietsen. Nu zag hij mij stoer doen tegenover de wind en moest hij me wel een lift aanbieden... Waarvoor dank!
Jaren later werk ik als vrijwilliger in De Buze en raak goed bevriend met een jonge punker. Hij is dan een jaar of zestien en een paar jaar later zal ik noise-optredens met hem doen. Ik weet niet meer precies hoe het ter sprake komt. Hij vertelt me dan dat hij is geboren op de dag van de voorjaarsstorm van 1990. Als ik hem tegenwoordig op sociale media feliciteer met zijn verjaardag kan ik het niet laten om de storm even in herinnering te brengen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten