maandag 28 februari 2022

Singles round-up: februari 7


De komende week hoop ik de laatste hand te leggen aan de opstelling van de nieuwe Blauwe Bak. Het wordt voor het beschrijven van de Blauwe Bak aan de ene kant minder complex want de voormalige reserve-Blauwe Bak en zelfs de Ere-Blauwe Bak zijn eveneens opgenomen in normale collectie. Bijkomend voordeel is dat ik nu al plaatjes tegenkom die ik in jaren niet heb gehoord. Soms ook een plaatje dat destijds geen plek in de koffers waardig is maar nu opeens blijkt te passen. Als ik, pak hem beet, een eurootje of 160 er tegenaan zou gooien, was deze reorganisatie niet nodig geweest. Het is dus te wijten aan het feit dat ik liever het geld besteed aan andere dingen dan koffers. De nieuwste aanwinsten moet ik ook nog toevoegen aan de koffers en bakken waarvan jullie vandaag nog twintig stuks te goed hebben. Deze ga ik vanmiddag behandelen en tot slot de 'Eindstreep' van deze maand. Dan heeft februari ook weer 28 berichten.

* Casey Jones & The Firemen- Bring The Sunshine In (US, EPI, 1977)
In de loop der jaren zijn er vele muzikanten geweest die hun naam hebben geleend van de Amerikaanse volksheld. Ik moest het even opzoeken... Casey Jones was een machinist wiens' passagierstrein in botsing is gekomen met een goederentrein. John Luther Jones is zijn echte naam, hij is op dat moment gestationeerd in het plaatsje Cayce in Kentucky. Hij ziet het ongeluk gebeuren en geeft opdracht aan zijn personeel om van de trein te springen. Hijzelf blijft achter met één hand aan de rem en in de andere een fluitje. Hij is de enige die de botsing niet zal overleven. Terug naar de muziek. In Nederland heeft Casey Jones met zijn Governors een hit in 1965 met 'Don't Ha Ha', maar volgens mij is dat een Duitser. Onze Casey Jones heeft zelfs zijn band genoemd naar de brandweerlieden die eveneens van de trein worden gestuurd door Jones. Ik weet niet of het bewust is gebeurd, maar de achtergrondvocalen klinken eveneens als een stoomfluit. Het is een erg prettig nummer. Een beetje disco-achtig maar dan zonder de mechanische drums. 'Sunshine' blijkt de b-kant want de a-kant is daarentegen wel de harde funky disco maar echt leuk gaat het niet worden. 'Sunshine' is dé knaller voor mij!

* Paul Kelly- The Day After Forever (US, Happy Tiger, 1970)
Ik kom er vrijwel niet meer aan toe om naar hem te luisteren en daar voel ik me wel eens schuldig over. Ik heb Steve jaren geleden leren kennen via een groep op Facebook en ben in het begin een regelmatig luisteraar. Steve maakt een wekelijkse radioshow voor de regionale omroep van Liverpool. Hij draait daarin uitsluitend 'zwarte' muziek... van blues en reggae naar alle variaties op het soul-thema. Steve heeft een lekkere eigenzinnige muzieksmaak en in iedere show zit op zijn minst één verrassing. Een paar jaar geleden hoor ik zo 'Poor But Proud' van Paul Kelly in zijn show. Ik heb de plaat toen meteen besteld via Discogs. Dat is in december 2019 en volgens mij heb ik sindsdien nog maar één keer geluisterd. Dan biedt Mark deze single aan van Kelly en ik ben meteen nieuwsgierig. Ik reserveer de plaat voor 'The Day After Forever' maar wil ook zeker de andere kant proeven. 'Forever' is een heerlijke ballade zoals ik dat inmiddels ken van Paul Kelly. Na jaren van aanmodderen bij Happy Tiger en Dial zal hij in 1975 zijn succes vinden met 'Get Sexy'. 'Stealing In The Name Of The Lord' kan zomaar weer een protestsong zijn, schat ik zo in? Het is een lekker uptempo nummer en het is inderdaad een soort van protest. Het eerste couplet gaat meteen over iemand die zich voordoet als dominee en geld aftroggelt van zijn goegemeente. Ik hoor Kelly het liefste in een ballade, maar 'Stealing' is zeker niet slecht!

* King Floyd- I Really Love You (US, Chimneyville, 1976)
Opnieuw een b-kant. Van King Floyd heb ik al jaren 'Don't Cry No More' in de reserve-Blauwe Bak staan en omdat het een originele Amerikaanse persing is, staat deze nu in de koffers. Chimneyville is eigenlijk een label voor bluesmuzikanten die uit het vaste stramien willen breken en iets nieuws op de markt willen brengen. King Floyd ontwikkelt daarin een eigen stijl. 'I Really Love You' is een zeer aangename voortzetting van 'Don't Cry No More'. 'Body English' op de a-kant is meer disco-achtig en dat is nu juist niet zoals ik King Floyd zou willen horen, maar slecht is het ook weer niet. Ik ga toch voor het schuifelende ritme bij de Floyd.

* Frank Lucas- Good Thing Man (US, ICA, 1977)
In januari doe ik een paar maal boodschappen op Discogs en bij eentje neem ik een kassakoopje mee van Margie Evans: 'Good Thing Queen'. Wat ik me dan niet realiseer is dat ik al 'Good Thing Man' van Frank Lucas heb gereserveerd in de '5-4-3-2-1'. Beide op het ICA-label en... het zijn de identieke nummers. Frank Lucas is zelfs de schrijver en producent van Evans' poging. Ik denk dat ik deze single vorige maand heb omschreven als 'niet heel erg essentieel' en Frank Lucas maakt zichzelf hiermee compleet overbodig. Mijn voorkeur gaat uit naar Evans!

* Machine- There But For The Grace Of God Go I (UK, RCA Victor, 1979)
De Week Spot van deze week en hiervoor verwijs ik jullie naar het bericht van woensdag. Ik heb totaal geen interesse voor de b-kant bij deze single...

* The Manhattans- Loneliness (US, De Luxe, 1973)
The Manhattans is al een tijdje onderweg als het in 1976 een monsterhit scoort met 'Kiss And Say Goodbye'. Ik heb een aantal platen van de groep uit de jaren zestig op het Carnival-label en dit is de tweede uit de serie van singles op De Luxe uit de eerste helft van de jaren zeventig. 'Loneliness' is hier het prijsnummer en ik zeg uit mijn hoofd dat dit de b-kant is. Qua harmoniezang heeft het altijd al goed gezeten bij The Manhattans en dit plaatje is daar een bewijs van. Lekkere groove, fraai arrangement en betoverende stemmen... deze groep verdient zoveel meer en zal nog drie jaar moeten wachten op het grote geld. 'Rainbow Week' klinkt alsof het een grote hit is geweest voor de Suri-soul en valt niet tegen bij de tweede beluistering. De eerste is tussen kerst en oud en nieuw en dan ben ik niet in de stemming voor dit. Het blijkt een fraaie 'double-sider' te zijn.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten